Crazy In Love With The Male Lead - ON HOLD

CHAPTER 19

"You cooked this?" Hindi makapaniwalang sabi ni Lucas habang kumakain ng kalderatang niluto ko kahapon.

I sighed. "I prepared it for you. I felt compelled to do it since you hadn't had lunch yesterday." Sabi ko habang iniiwas na magtama ang paningin namin. He suddenly stopped eating before staring at me. Nagtataka ko siyang tiningnan. "Does it tastes bad?" Hindi ko ipinahalata ang pagkunot ng noo ko. I was sure it tastes okay. Hindi ba iyon pasok sa panlasa niya?

"Eat with me," tipid na sabi niya. Naiangat ko naman sa kanya ang paningin ko.

"What?" Natatanga kong sagot. He chuckled at my response. Sandali pa akong napatitig sa mukha niya dahil doon.

Tumayo siya sa kinauupuan bago ako hinawakan ang kamay ko at iginiya ako paupo sa tabi niya. Napapikit ako ng maamoy siya. How can he manage to smell this good despite of drinking alcohol and not taking a bath?

At bakit ako nasa tabi niya? "I can sit there---" he cut me off.

"I want you to sit beside me. You're sorry because of yesterday, right?" Walang emosyong sabi niya saka ako ipinaghanda ng plato, kutsara, tinidor at bago niya pa ako maipagsandok ng kanina ay pinigilan ko na siya.

"Ako na," sabi ko saka nagsandok ng kanin at ulam.

Tinikman ko naman ang luto ko. It suits my taste well. Hindi ko lang alam kung ayos lang para dito sa kasama ko.

"I didn't expect that you can cook," sabi niya. I glared at him. I'm not contented on what he said. I was kinda hoping that he will praise it since it's obvious that he's enjoying it.

"What's that supposed to mean?" Taas kilay kong tanong. A small smile was formed in his lips.

"I'm saying that I can cook this thing better than you," nakangising sabi niya. My eyebrows furrowed at him.

"It's not a thing." Mariin kong sabi. He just shrugged and continued eating. I also continued throwing deadly glares at him as he eats.

"Don't worry. I'll still let you handle the kitchen after we got married." Nakangising sabi niya na nagpawala sa kunot ng noo ko. What the hell?

I ignored the sudden fast beating of my heart and stared at him. I wanted to assume that he's just joking pero hindi ko makitaan ng kahit anong bakas ng pagbibiro ang mukha niya.

"I won't marry you," malamig na sabi ko nalang. Tahimik lang kaming nagpatuloy sa pagkain.

"You're not sure about that," rinig kong mahinang bulong niya. Tinaasan ko lamang siya ng kilay. Ngumisi lang siya sa akin saka tumayo at pumanhik malamang sa sariling kwarto.

What does he mean? Hindi ba at ayaw niya rin namang ma-engage sa akin?

"I really don't get that guy," inis na sabi ko sa sarili saka inubos na rin ang pagkain na nakahain sa akin.

ILANG ARAW ang nakalipas at nag-aayos na ako ng aking sarili. May 30 mins pa ako para maghanda sa birthday party ng kaibigan ni Lucas na pupuntahan namin.  I also learned that it's Dion, the guy of the past few days, is the one who's celebrating.

So far, maayos na ang trato sa akin ni Lucas, though, may mga oras na hindi ko talaga siya maintindihan. Bumaba na ako mula sa kwarto ko nang makuntento na ako sa ayos ko. I'm wearing a beige bodycon dress that's hugging my curves. Nagsuot rin ako ng white blazer at choker. I matched my outfit with light makeup and diamond earrings. Hinayaan ko nalang na lugay ang medyo may kahabaan kong buhok. May isa't kalahating oras pa bago magsimula ang party. According to Lucas, tatagal ng 45 min drive papunta sa ancestral house ng kaibigan niya. Nag-ayos lang kami ng maaga dahil wala naman kaming ibang pwedeng gawin. Tsh!