"က်စ္ ျဖစ္ျပန္ၿပီ"
ရံုးခန္းျပဳျပင္ေနတာမို႔ဂ်ီမင္တေယာက္ မနက္ပိုင္းအိမ္မွာအလုပ္လုပ္ေနရင္း ေဝဝါးလာတဲ့မ်က္လံုးေၾကာင့္ မ်က္ေၾကာကိုႏိွပ္ကာ
ဆိုဖာေပၚတြင္ခနလွဲေနရသည္
အမည္ခံကသာ သက္ေတာ္ေစာင့္
ဒါမယ့္ သူ႔Boss က ဒီေလာက္နည္းပညာေတာ္တဲ့မင္းကိုငါ့ေဘးနားမွာထားၿပီးအခ်ိန္မျဖဳန္းေစခ်င္ဘူး ဟုဆိုကာ လစာတိုးေပးၿပီး
ရံုးထိုင္ အစည္းအေဝးတက္လုပ္ရသည္
အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမ်ွ မ်က္လံုးေတြ ဝါးဝါးလာသည္ မ်က္လံုးခြဲစိတ္ဖို႔လုပ္ခ်င္ေပမယ့္ bossက ဒီလကုန္ရင္ ဒုဥကၠဌရာထူးတိုးေပးမယ္ဆိုလို႔ အခ်ိန္ကုန္လို႔မရဘူး
'ျမင္ေနရတဲ့အထိဆက္လုပ္ရမယ္ ဟူး'
"Ji ေရ မနက္စာငါလုပ္ထားတယ္ ထယ္ေယာင္းျပန္ေရာက္ရင္အတူတူစားၾကေပါ့ အခုေတာ့ ငါနဲ႔ခနေအာက္လိုက္ခဲ့အံုး "
"ဘာလို႔တံုး"
မ်က္လံုးေတာင္မဖြင့္ပဲလွဲရင္းသာေျဖလိုက္သည္
"ငါအလုပ္သြားမွာေလ တံခါးပိတ္ဖို႔ေပါ့ ေအာ္ ဒုကၡ"
အသံက်ယ္လြန္းတဲ့အေကြးမကို အျမင္ကပ္တာနဲ႔ လိုက္ဖို႔ ထလိုက္တဲ့အခါမွာ ေရ႔ွက carolကိုေတာင္ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရေတာ့ပဲ ေခါင္းေတြတအားကိုက္လာၿပီး
"Ji !!! ဘာျဖစ္တာလဲ ေဟ့ေကာင္ ထူးအံုးေလ"
ရုပ္တရက္လဲက်သြားတဲ့ ji ေၾကာင့္ carolဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
ေဆးရံုေခၚသြားဖို႔သာ Ji ကိုကုန္းပိုးရင္းေအာက္ဆင္းလာေတာ့ ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေတြ့သည္
"carol ဒါဘာလိုျဖစ္"
"ငါလည္းမသိဘူး ရုပ္တရက္လဲက်သြားတာ"
"ေဆးရံုသြားမယ္မဟုတ္လား"
"အင္း ကားငွားလိုက္မယ္"
ဟိုအေကာင္jungkookကလည္းပို႔ၿပီးၿပီးခ်င္းကိုျပန္သြားတာပဲအစအနေတာင္မေတြ့ေတာ့
...........
"ထယ္ေယာင္း !!! jiminie ေရာ ဟင္ သူအဆင္ေျပရဲ့လား ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ဘာျဖစ္တာလဲ"
ေဆးရံုးကိုဝုန္းရံုးသံုးကားေရာက္လာတဲ့Min
"စိတ္ေအးေအးထားပါအံုး Jimin ကဒီတိုင္း အလုပ္လုပ္တာမ်ားၿပီး အာရံုေၾကာထိသြားတာ ဆရာဝန္ေတြအခုထိစမ္းသပ္တုန္း"
