"Jeon Si Woo !!"
"ohh ခ်စ္ရသူေသသြားလို႔ခံစားေနရတဲ့ပံုစံပါလား ျမင္ကြင္းေကာင္းပဲ"
အေျခအေနကဆိုးရႊားသထက္ဆိုးလာသည္
တံတားကေနအဲ့ေ-ြးမသားကိုသတ္ဖို႔သြားေတာ့
အေဖ့အိမ္မွာရိွေနတယ္လို႔သိရတာေၾကာင့္
သြားလိုက္ေတာ့ အေဖ့ကို ဖမ္းထားသည္
Jungkookဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္တိုေနသလဲဆို အသံေတြေတာင္အက္ကြဲသံပါလာသည္အထိ
"ခင္ဗ်ားကိုသတ္မယ္"
"သတ္ေလ မင္းေသနတ္ထဲကက်ည္မထြက္ခင္မင္းအေဖေခါင္းပြင့္ၿပီ"
ေသနတ္ကိုေမာင္းခ်ိန္ၿပီးခနဲ႔သလိုေျပာလာသည္
"si woo ေခြးေကာင္ မင္းကေမြးမလာသင့္ဘူး"
mr.jeon ကေဒါသႀကီးစြာေျပာလာေတာ့
"ေဟး big brother အခုအေျခကမင္းရဲ့သားေျခတလွမ္းေရ႔ွတိုးတာနဲ႔ မင္းအဆံုးသတ္သြားမွာကို မသိတာလား"
"ခင္ဗ်ားသမီးခုထိအသက္ရွင္ေသးရင္ ခင္ဗ်ားအစားအေတာ္ရွက္ေနေလာက္ၿပီ"
Jungkookကအဲ့လိုေျပာလိုက္ေတာ့ စူးရဲစြာၾကည့္လာတဲ့ စိတၲဇလူ
"မင္းေၾကာင့္ငါ့သမီးေသရတာေလ မမွတ္မိေတာ့ဘူးလားဟမ္"
"ခင္ဗ်ားေလာဘေၾကာင့္ေသရတာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး"
"မင္း ...မင္းေသခ်င္ေနတာလား"
ကြၽန္ေတာ္ဆီကိုေလ်ွာက္လာၿပီးနဖူးကိုေသနတ္နဲ႔ထိသည္အထိခ်ိန္ထားသည္
"ပစ္လိုက္ေလ ခင္ဗ်ား ပစ္လိုက္ ကြၽန္ေတာ္ကေမြးဖြားမလာသင့္တဲ့သူ အခုကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္လူေတြေသရၿပီးၿပီ ဒါမယ့္အဲ့ေစာက္ျပသာနာေတြ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားရဲ့မနာလိုေလာဘေတြသာမရိွရင္ ခင္ဗ်ားသမီးေတာင္ေသသြားမွာမဟုတ္ဘူး အဲ့ဒါခင္ဗ်ားေၾကာင့္!!"
si woo တေယာက္ jungkook စကားေၾကာင့္ေတြအရူးတေယာက္လိုေအာ္ဟစ္ေနသည္
သူ႔နားထဲ 'ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားသမီးေသရတာ'ဆိုတဲ့အသံေတြသာၾကားေနရေတာ့သည္
"အားးးး မဟုတ္ဘူး"
အရူးတေယာက္လိုjungkookကိုစူးရဲၾကည့္ၿပီးေတာ့ေသနတ္ကိုJungkookကိုခ်ိန္ထားရာမွ အေနာက္လွည့္ၿပီး Mr.Jeon ဆီ
