Vʜᴏᴘᴇ Oɴᴇsʜᴏᴛ Cᴏʟʟᴇᴄᴛɪᴏɴ

2.Rᴀɪɴʏ sᴇᴀsᴏɴ sᴛᴏʀʏ(zawgyi)

အျပင္မွာမိုးေတြျပင္းထန္စြာ႐ြာေနတယ္ အခုအခ်ိန္မွာမင္းေလးနားခိုစရာ ကြၽန္ေတာ္ရင္ခြင္မရွိေတာ့ ေၾကာက္ေနမလား hyung .....

အခ်ိန္ေတြသာေနာက္ျပန္ဆုတ္လို႔ရရင္ အဲ့အခ်ိန္တုန္းက hyungကိုဖမ္းဆုပ္မိမွာ အခုေနာင္တေတြတေပြတစ္ပိုက္နဲ႕က်န္ခဲ့သူက အခန္းငယ္ေလးထဲတစ္ေယာက္ထဲငိုေႂကြေနမိတယ္ ကြၽန္ေတာ္ကႀကံ့ခိုင္တဲ့လူပါလို႔hyungအၿမဲေျပာတယ္ က်န္တဲ့ေနရာမွာသာႀကံ့ခိုင္လိမ့္မယ္ hyungနဲ႕ပတ္သက္လာရင္ကြၽန္ေတာ့္အသဲႏွလုံးကအစြန္းရာတစ္ခု‌‌ေတာင္မထင္နိုင္ေအာင္ႏုညံ့တယ္

အသဲတစ္ခုလုံးစုပ္ပ်က္ေနပါၿပီ hyungေပးခဲ့ဒဏ္ရာေတြဆိုပင္မယ့္ အဲ့ဒဏ္ရာေတြကိုကြၽန္ေတာ္ကဘဲစတက္ခဲ့မိတာ ကြၽန္ေတာ္အရမ္းမွားသြားၿပီ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ကြၽန္ေတာ္ကသိပ္အတၱႀကီးခဲ့တယ္ အဲ့‌အတၱေတြေၾကာင့္ဘဲ hyungကြၽန္ေတာ့္ဆီကထြက္သြားရတယ္ ျပန္လာပါလို႔အၿမဲေတာင္းဆိုေနပင္မယ့္ hyungလွည့္ေတာင္မၾကည့္ခဲ့

ကြၽန္ေတာ္မွားတယ္ ကြၽန္ေတာ္အရမ္းမွားသြားတယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ျပန္လာေပးပါ မျဖစ္နိုင္မွန္းသိရက္နဲ႕ေတာင္းဆိုပါရေစ ျပန္လာပါhyung.....

အေမွာင္ထုႀကီးဆိုးေနတဲ့ညေနခင္းေလးေပါ့ မိုးမ်ားသည္းႀကီးမည္းႀကီး႐ြာေနတာမို႔ညေနခင္းေလဟာ ေမွာင္ရီၿပိဳးေန.... လွ်ပ္စီးလက္သံမ်ားဟာက်ဲေလာင္လွသည္ အခုအခ်ိန္အရင္လိုရင္ခြင္ထဲ၀င္တိုးမယ္ကြၽန္ေတာ့္hyungေပါက္ကေတာ့မရွိေတာ့ပါ *taeငါေၾကာက္တယ္*ဆိုၿပီး ရင္ခြင္ထဲမွေခါင္းေလးေမာ့ကာၾကည့္လဲ့လဲ့မ်က္၀န္းအစုံနဲ႕ ကေလးတစ္ေယာက္ပုံရိပ္ကိုေမ့မရ

အခုအခ်ိန္ေနာင္တေတြကိုရင္မွာပိုက္ကာ အ႐ူးတစ္ေယာက္သဖြယ္ အတူေနခဲ့တဲ့အခန္းငယ္ေလးထဲ ျပန္လာေပးပါလို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းဆိုေနမိတယ္ ဒီေန႕မွမဟုတ္ မိုး႐ြာတိုင္း ထိုေကာင္ေလးကဒီအခန္းငယ္ေလးထဲေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ အ႐ူးအမူး သူခ်စ္ရတဲ့ jung hoseokဆိုတဲ့ေကာင္ေလးျပန္လာပါဆိုၿပီး‌ အၿမဲငိုေႂကြးေနတတ္တယ္ မရိုးနိုင္ေသာမိုးရာသီတိုင္း။