Vʜᴏᴘᴇ Oɴᴇsʜᴏᴛ Cᴏʟʟᴇᴄᴛɪᴏɴ

10.ေလညင္းႏွင့္အတူ(Zawgi)

"ေကာင္ေလး ဘာလို႔ အ‌ေအးခံၿပီး ဒီေနရာအၿမဲလာေနရတာလဲ "

ထိုေကာင္ေလး‌သည္ ဒီေနရာကိုအၿမဲလာတတ္ၿပီး ေကာင္းကင္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ေနတတ္တယ္။
ဒီေနရာ ပန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ျမင္ႏိုင္တဲ့ ေနရာေကာင္းျဖစ္ေပမယ့္ ‌ညဘက္ ေလညင္းတိုက္ေတာ့အရမ္းေအးရွာမွာ။
ဒီလို အသက္ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ဒီေနရာမ်ိဳး တငိုငိုတရီရီနဲ႔ျမင္ေနရတာၾကာေတာ့ စိတ္မေကာင္းမိ။

"ေလညင္းေတြနဲ႔အတူ သူရွိေနေသးတယ္ဆိုတာကြၽန္ေတာ္သိတယ္ သူျပန္လာမွာကိုေစာင့္ေနတာပါ"

"အို~ေကာင္ငယ္ေလးရယ္"

ဘယ္လိုကံၾကမၼာဆိုးကမ်ား မလြတ္ေျမႇာက္ေစတာလဲ။

~~ဤသို႔ျဖင့္ေလညင္းနဲ႔အတူစတင္ခဲ့သည္~~

"ဟိုေဆာ့ မင္းကလဲ ဒီေလာက္ေလးေျပးရတာအဲ့ေလာက္ေမာေနရလား"

"ေဆာ..ေဆာရီပါ... ေရာ့ မင္းလြယ္အိတ္"

အဲ့တုန္းက အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းနဲ႔ သူရဲ႕စကားေျပာသံေတြကို ဘာလို႔သတိမထားခဲ့မိတာလဲ ပုံမွန္မဟုတ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ကိုယ္ကိုခင္တြယ္ေနတာကို ဘာလို႔အႏိုင္ယူခ်င္ခဲ့တာလဲ စေသာေမးခြန္းေတြက အမွတ္တရတိုင္း တန္းစီေနခဲ့တယ္ အဲ့တုန္းကသာ အဲ့တုန္းကသာသိခဲ့ရင္ ေလညင္းေတြနဲ႔အတူအထီးက်န္ေနခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး။

ဟိုေဆာ့ဆိုတဲ့ေကာင္ငယ္ေလးက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔႐ြယ္တူ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။
သူနဲ႔ငယ္ငယ္ထဲကေပါင္းခဲ့ၾကတယ္ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုအၿမဲဗိုလ္က်တတ္ေပမယ့္ သူကေတာ့အၿမဲသီးခံေပးတယ္။
အေၾကာင္းျပခ်က္က~ သူမွာကြၽန္ေတာ္ကလြဲလို႔သူငယ္ခ်င္းမရွိလို႔ေပါ့။

အဟက္အရင္ကအဲ့လိုထင္ခဲ့တာေလငါက ဒါေပမယ့္ မင္းအခ်စ္ေတြမျမင္ခဲ့ဘူး ဟိုေဆာ့မင္းငါ့ကိုဘယ္ကတည္းကသေဘာက်ေနတာလဲမသိေပမယ့္ မင္းမရွိမွသိလိုက္ရတာ... မင္းကငါ့ကိုလိုအပ္တယ္လို႔ထင္ထားေပမယ့္ တကယ္တမ္း မင္းကငါကိုလိုအပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး ငါကမင္းမရွိဘဲလုံး၀ မေနႏိုင္ေတာ့တာ။

"ေမေမသားလည္းထယ္နဲ႔အတူေက်ာင္းဆက္တတ္ခ်င္တယ္ေလ"

"မရဘူး သားေလး သားကထယ့္လို႔က်န္းမာေအာင္မွမေနတာ သားေက်ာင္းမတတ္လည္းဘာမွမျဖစ္ဘူးေလ ေမေမနဲ႔ဖြားဖြားနဲ႔အတူ ပန္းေတြစိုက္ၿပီး ဒီေျမယာေလးတည္းတူတူေနၾကမယ္ေလ "