"ဒီလို ဆရာရဲ့..."
"ဘယ်သူမှမရှိချိန်တူလေးပဲခေါ်ပါ ဦးလေးရယ် သူစိမ်းမှမဟုတ်တာ"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ...ဒီလိုတူလေးရဲ့ အဲ့ကလေးက တအားဆင်းရဲတယ်။ အလယ်တန်း၃နှစ်လောက်သူနားသွားသေးတယ်။ သူ့သူငယ်ချင်းတွေပြောတာအဖေ့ဆီကထွက်ပြေးတာတဲ့။ သူက စာသိပ်တော်တယ်။ ပြီးတော့တူလေး ဒီလက်ရေးကိုကြည့်ကြည့်။ သူ့လက်ရေးပဲ ။ သူခိုးချတာမဖြစ်နိုင်ဘူး"
ဂျောင်ဂု တွေဝေသွားသည်။ ထိုစာရွက်အပိုင်းစမှာမြင်နေရသည့်လက်ရေးက တခြားလူများသို့မဟုတ်...စာလုံးတလုံးဆုံးလျှင် ကော့တက်သွားသည့် မှင်များကြောင့်အိမ်စာစစ်တိုင်း သူVကိုသတိထားမိခဲ့သည်။
"ဒါဆို...သူ့မှာအကြောင်းတစ်ခုခုရှိလိမ့်မယ်ထင်တယ်ဦးလေး"
"ဟုတ်မဟုတ်မသေချာပေမယ့် သူက စာပြောပြရင်းစီးပွားရှာနေတယ်လို့ကြားတယ်။ ဦးလေးလဲ သိပ်မပြောချင်ဘူးကွာ...အဲ့ကလေးအမေက ရောဂါနဲ့ဆိုတော့...ကဲ...တူလေးပဲ လမ်းမှန်ပို့ပေးဖို့တောင်းဆိုပါရစေ။ သူက တခြားသူတွေကို သိပ်အဖတ်မလုပ်ဘူး။ တူလေးကိုကျ တော်တော်လေးစားပုံရတယ်။ ထိုးတာတောင်တချက်မှမကြည့်ပဲ ဒီတိုင်းထွက်သွားတာ...တခြားဆရာတွေဆို သူကဘု ကြည့်ကြည့်တာ..ဟားဟား"
"ကျွန်တော့်မျက်စိထဲမှာ သူက လိမ္မာတဲ့ကလေးပါ ကြိုးစားတယ်ရိုးသားတယ်။ အဲ့တာကြောင့်သူခိုးချတယ်ဆိုလို့ ဆုံးမလိုက်တဲ့သဘောပါ။ ခုလိုသိရတော့ နောက်တချက် ထပ်ဆုံးမမှရမယ်"
"ကလေးကို နားလည်အောင်ပဲပြောပါတူလေး ရယ်။ သူ့ကိုစိတ်ဒဏ်ရာ မရစေချင်လို့ပါ"
"ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်ဦး။ သွားခွင့်ပြုပါဦး"
******
ကျောင်းသားများ အလျိုလျိုထွက်လာကြသည်။ ဂျောင်ဂု နာရီကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ကျောင်းဆင်းချိန်ဖြစ်သည်။ အိမ်အစောပြန်ပြီး သာမာန်လူကဲ့သို့ အင်္ကျီအနက်ဘောင်းဘီအနက် ဦးထုတ်အနက် ဝတ်ကာ ကျောင်းရှေ့သို့ပြန်လာပြီး V ကိုစောင့်ကြည့်နေသည်။ mask ကလည်း တပ်ထားသည်မို့ ဘယ်သူဘယ်ဝါ မရိပ်မိကြ။
VOCÊ ESTÁ LENDO
𝐸𝐺𝑂 ( C͙o͙m͙pl͙e͙t͙e͙)
Fanficငါအတွက်မဟုတ်ရင် မင်းမှာ အသက်ရှူပိုင်ခွင့်ကိုမရှိတာ ငါအတြက္မဟုတ္ရင္ မင္းမွာ အသက္ရႉပိုင္ခြင့္ကိုမရွိတာ
