အပိုင်း....၄၂

11K 346 20
                                    

Coma တဲ့လား
အိပ်ယာပေါ်မှာ....ပိုက်တွေ တန်းလန်းနဲ့ လှဲနေရတာတင် လွန်လှပါပြီ...

အစွမ်းကုန်ကြိုးစားကြတဲ့ခွဲစိတ်မှူ့ဟာ အောင်မြင်တယ်ဆို....
ဘာကြောင့် အကိုဟာ အခုထိ အိပ်ယာထဲ လဲနေသေးတာလဲ...

'' ညီမ နားပါအုန်း ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့မဟုတ်လား ကိုယ့်ကျန်းမာရေးလဲ ကိုယ်ဂရုစိုက်မှပေါ့ မင်းတိမ်လွှာကလဲ ညီမကို ဒါမျိူးဖြစ်စေချင်မှာမဟုတ်ဘူးလေ "

နေ့နေ့ညည သူ့အနားမှာပဲ ငိုနေတဲ့သူမ....

သူလှဲလှောင်းနေတဲ့ ဆေးရုံကနေ မခွာပဲ ရှိနေတဲ့သူမကို သူရိန်က စိတ်ပူသည်..
သူတို့အားလုံး...
မင်းတိမ်လွှာ ပေးခဲ့ဖူးတဲ့အမိန်းအတိုင်း...

သူမကို ဝိုင်းစောင့်ရှောက်ကြသော်လဲ....

အငိုတိတ်အောင်မလုပ်နိုင်ခဲ့....

မင်းတိမ်လွှာဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့ ချက်ချင်း မျက်ရည်တွေသုတ်သည်...
မင်းတိမ်လွှာသာဆို ဘယ်စိတ်ကောင်းမလဲဆိုတာနဲ့...
ချက်ချင်း ထမင်းတွေစားသည်....

နေ့ရောညပါ....

Nurse တွေ လူနာစောင့်တွေ အများကြီးရှိနေရဲ့သားနဲ့ သူမကိုယ်တိုင် ပြုစုသည်..

ဘာကြောင့်များ ဒီလောက်ချစ်ကြသူ နှစ်ဦးကို ခွဲရက်ကြရတာလဲ......
ကံကြမ္မာဟာ.. ရက်စက်လွန်းသည်

'' ကျမ အကို့ကို ဘယ်တော့မှ လက်မလျော့ဘူး ''

အနားမှာ အခြွေအရံတွေ ပေါများနေသော်လည်း...
သူမ အဖော်မဲ့လှပါတယ်....

မကြာခင် သတိရလာမှာပါဆိုတဲ့ အကိုဟာ အခုထိ သတိရမလာသေးပါလား....

...............

အိပ်ယာပေါ်လှဲချရင်း.....

နေရာတိုင်းမှာ..အကို့အငွေ့အသက်တွေအပြည့်နဲ့ပါလား အကိုရယ်

မျက်ရည်တွေက တင်းထားတဲ့ ကြားက အလိုလို စီးကျလာမိသည်...
ဒီနေ့နဲ့ဆို သူ....နိုးထမလာသေးတာ တလ ပြည့်တော့မယ်...

အရင်လို မျက်ရည်ကျပြန်ပြီလား ဆိုပြီးဆူမဲ့သူ...
စိတ်ပူမဲ့သူ...မရှိတော့ဘူးလား
အိမ် ခဏ ပြန်လာပေမဲ့ ပင်ပန်းတာတွေက ပိုပင်ပန်းနေသလိုပါပဲ...

ရွှေစံအိမ်ရဲ့ချစ်အိမ်မက်(Completed) Donde viven las historias. Descúbrelo ahora