Her Cruel Return

Chapter 6

Nakapamulsang nakatayo ako sa sanga ng puno habang walang buhay ang mga matang nakatingin sa mga kawal ng Quinoa Empire na nakasakay sa magkakasunod na track.

Dahil alam ko na ang mga kilos ng palasyong iyon ay alam ko na kung ano ang nasa mga track na iyan. Mga dugo ng mga tao na galing sa mga hospital upang iimbak para sa buong mamamayan ng Quinoa Empire.

Ano kaya ang mararamdaman ng kanilang hari kapag ang iniimbak nilang dugo ay hindi makarating? Napangisi ako nang mapagtantong nasa bayan sila at siguradong gagawa ito ng ingay pag nalaman ng mga tao kung ano ang lulan ng mga track na dumadaan sa kalsadang malapit sa kanila.

"My dear cousin, are you ready for my surprise?"

Ngumisi ako at naglabas ng maraming dagger mula sa palad ko gamit ang kapangyarihan ko. Umaga ngayon at nasisiyahan akong makita ang mga ito sa telebisyon ng mga tao.

Nagsuot ako ng mask at tumalon ako nang napakataas mula sa sanga ng puno at mabilis na pinakawalan ko ang mga dagger. Pinatama ang iba sa gulong ng mga sasakyan dahilan ng paghinto ng lahat ng track at ang iba ay ibinagsak ko sa track kung saan nakalulan ang mga dugo. Ibinalik ko sa palad ang mga dagger na pinakawalan ko at mabilis na nag-teleport pabalik sa pinanggalingan ko.

Nasisiyahang pinanood ko kung paano magsigawan ang mga tao dahil sa track na naglalabas ng maraming dugo. May matagumpay na ngiti akong mabilis na nag-teleport paalis sa pwesto ko dahil alam kong matatalino ang mga kawal na ito. Hahalughugin nila ang buong paligid makita lang ang salarin.

Pagsulpot ko sa club ng mga bampira ay agad akong umurder ng dalawang baso ng dugo na may halong alak. This is my advance celebration for what I had done.

"Good job Judy, you did well today." Pinagtama ko ang mga baso sa tamang lakas saka tinungga ang isang baso. Ang ginawa kong iyon ay ilan lamang sa problemang ipaparanas ko pa sa kanila.

"Hey."

Natigil ako sa pag-inom nang marinig ang boses na iyon. Ang puso ko ay biglang tumibok nang mabilis. Mabilis na nilingon ko ang may-ari ng boses para lang madismaya. I thought the voice was Daegan's but it was Wyvern's and he's wearing mask again. Buong mukha niya ay natatakpan ng mask.

"Bakit lagi ka na lang nakamask? Don't you want to show your gorgeous face in these crowd?"

"I'm quite papular so I have to hide my face so no one could recognize me."

"That make sense. You want?" Offer ko sa kanya ng isang basong hawak ko na may laman pa.

"No thanks, I already ordered mine." Pagkasabi niya niyon ay dumating din agad ang order niya. "May I ask why you are wearing mask too?"

"Just like you, I'm Quite papular so I have to hide my face too."

He chuckled and damn... I would lie if I say it doesn't sounds sexy. I stare at him. I may can't see his whole face but I can still see the sadness in his eyes.

Napatinging ako sa kamay kong hawak niya. He's playing with my fingers like how Daegan used to do when we're together. Pinagsalikop ko ang mga daliri namin na ikinagulat niya. Kahit ang kamay niya ay pamilyar sa akin.

Naniningkit ang mga mata na inilapit ko ang mukha sa kanya. The smell of his blood is also familiar to me. It feels like I've already smell it somewhere.

"Do you know me?" Seryosong tanong ko.

"Of course you're Judy."

Mas inilapit ko pa ang mukha ngunit wala man lang iyon naging epekto sa kanya. "What I mean is who I really am. Because to me, you're too familiar."