ဆရာတစ်ယောက်လုံးရှေ့က သင်ပြနေသည့်တိုင်အောင် Haechan၏စိတ်တို့က ထိုသင်ခန်းစာတွင်မရောက်
သင်တန်းမြန်မြန်ပြီးဖို့သာ
ကြိတ်ဆုတောင်းနေမိသည်။
သင်ခန်းစာပေါ်အာရုံစိုက်မှုမရှိနိုင်သည့်အတူတူ
ဒီအချိန်မတက်ခဲ့ရင်ကောင်းသားဟုသာတွေးနေမိသည်။
ဘာကြောင့်ငါ သူ့ကို ကိုကိုကြီး လို့
ခေါ်ခဲ့တာပါလိမ့်
Haechanလည်းတကယ်မသိ မွေ
းချင်းမရှိသောသူ့အတွက် အကြီးတွေအပေါ် အမြဲတမ်းသုံးခဲ့သောနာမ်စားသည် အကိုနှင့် Huyngပင်ဖြစ်သည်
ယနေ့ Markဆိုသောလူသားနှင့်တွေ့ကာမှ
ပါးစပ်က မည်သူ့ကိုမှမခေါ်ဘူးသော ကိုကိုကြီး ဆိုသောစကားကြီး ထွက်ခဲ့ချေပြီ။
မတတ်နိုင် ရောသာချရတော့မည်။
Haechanစိတ်ရှုပ်ရှုပ်ဖြင့်သာ
သူ့ဆံသားညိုတွေကိုဖွနေမိသည်
သူနဲ့သာအတူတက်ရရင်ကောင်းသား
ဟိုနေ့က တွေ့တာရုံးဝတ်စုံနဲ့ပါ
ငါ့ထက်အများကြီးကြီးနေတာလား
Jaehyun Hyung တို့အရွယ်ပါပဲ
စာသင်ချိန်တစ်လျှောက်သူ့အတွေးတွေက
Mark ဆီမှာပင်
ထိုလူအကြောင်းတွေးမိလျှင် ထိုလူ့မျက်နှာကို ချက်ချင်းပြေးကြည့်ချင်သည်။
ပြီးတော့ရင်တုန်သည် အင်း..ရင်တုန်တာထက် ရင်ခုန်သည်ဟုပြောလျှင် ပိုမှန်ပေလိမ့်မည်။
Haechan Mark အကြောင်းစဥ်းစားနေစဥ်မှာပင် အတန်းချိန်ကပြီးနေခဲ့လေပြီ။
Haechanလည်းစာသင်ခန်းကထွက်လာတော့ လှေကားထစ်တွင် ဟိုတရုတ်နှစ်ယောက်။
သူ့ကိုစောင့်နေသည်ထင်သည်
"Haechan, ကျွန်တော်က Chenle ပါ
သူက Renjun"
"သိတယ် "
Haechanခပ်ပြတ်ပြတ်ပြောလိုက်တော့ Renjunဆိုသည့်ကောင်လေးက မျက်နှာစူစူဖြင့်
"ငါမင်းထက်ကြီးတယ်ကွ"
"မေးလား
ဘာကိစ္စကြောင့်လာမိတ်ဆက်တာလဲ"
Lee Haechanသည် အဲ့သလိုလူမျိုး
အမြဲဘုကလန့်တိုက်တတ်ပြီး စာပဲဖိလုပ်သော
လူ့ဂွစာအမျိုးအစားပင်။
