Darkfighter

Darkfighter 003 ~ Darkfighter Başlıyor

"Kuş sesleri.. "
Neredeyim ben!.. Göğsüm!.. Argh!

John hafifçe doğruldu önce çevreye baktı.. Biraz ilerde yol görülüyordu. Ormanlık bir arazide idi.. Çevrede her tip ağaç vardı.. Fakat buraya nasıl gelmişti.?
Düşünmeye başladı, kendini hatırlamaya zorladı.

En son.. En son Bankada idim.. Mike ın beni sürüklediğini hatırlıyorum.. Kardeşim dediğim insan nasıl olduda beni vurdu.. Bi saniye! Vurulmuştum ben!

Hemen göğsüne doğru baktı.. Kandan kıpkırmızı olmuş lacivert bir tişört vardı üstünde.. Yırtarak çıkarttı.. Göğüs kafesinde.. 1 santimin 3 te 1 i derinlikte bir çukur vardı.. Hayatta idi.. Kurşun yok olmuştu..

Bu nasıl mümkün olabilir.. Nasıl.. ?!

Yola doğru yürüdü, yalpalıyordu..
Düşer gibi oldu.. Hemen yandaki ağaca tutundu.. Ayakta durmak için sıktı ağacı parmaklarıyla.. sıktı ve kendini ayakta tuttu..

"Çatırt!!"
Ses sağdan gelmişti hemen sağına döndü..
Garip hissediyordu sağ eli uyuşmuştu..
Eline doğru baktı ve "Hadi lan!" demekten alıkoyamadı kendini..
Eli ağacın bir kısmını sıkmaktan koparmıştı..
Şaşkınlık içinde idi.. Yola doğru yürüdü biraz daha iyiydi..
Ama bir şey farklıydı.. Sanki sanki içinde bir parça değişmişti..
Yola çıktı.. Yolun ortasında yalpalayarak yürümeye başladı..
"Düt düt!!!!!"
Arkasına dönmesi ile kamyonu görmesi bir oldu..
Sürücü ile göz göze geldi..
Öleceğinden emindi..
Belki bir mucize olur
Diye düşünüp sağa doğru bir hamle yaptı.
Sıçradı.. Fakat bir sorun vardı...
Herşey..Herşey yavaş idi..
Sanki dünya yavaş çekime alınmış..
Demekki ölüm böyle bir şey
Dedi..

Yavaş çekimi kullanmaya çalıştı kendini biraz daha sağa doğru çekti.. ve karşıya doğru atladı..
Son hissettiği şey aracın saçlarında oluşturduğu dalgalanma idi..
Gözlerini kapadı ve :
Herşey bir rüya idi şimdi uyanacağım ve Mike ın evinde olacağız.. Hiç bir problem olmayacak.. Belki .. Belki Victoria bile gelir.. Hem belki o pislik kanseride yenmiş olur.. Hadi.. hadi gözlerimi açayım.. Ve herşey güzel olsun..
"Gözlerini açtı.."
Fakat herşey aynı idi.. arkasına döndü ve soluna doğru baktı.. Araç gitmişti..
Kurtulmuştu..
Bankayı düşündü.. Herşeyi hatırlıyordu.. Bu nasıl olabilirdi ki.. Bir insan hem tam göğsünden vurulup hem de nasıl hayatta kalır..
Ormanlık tarafa doğru yürüdü.

Ve kenardaki ağaca sırtını dayayıp düşünmeye başladı..
"Vurulduğu saniyeyi hatırlıyordu.. fakat sonra herşey bulanıktı ,duyabiliyordu ama net göremiyordu..
Elleri yüzü kanla kaplı bir adam hatırlıyordu..
Hayır.. kucakladığı kız.. yoksa... o kız... Kurtarmaya çalıştığım kız mı.
Diye düşündü..
Sonra kendisini sürükleyen Mike ve Roger ı düşündü..
Keşke onlarla hiç tanışmasaydım.. Keşke Mike bu hale gelmese idi.. Keşke o kadar borçlanmasa idi..
Kendini düşünmek için zorluyordu..
O kadar zorladı ki başı ağrımaya başladı..
Birlikte aldığımız siyah transporter.. en son onun içinde idik..
Mike ın konuşmasını hatırlıyordu.."Onu orada bırakamazdık! Ya kurtulurda bir şey söylerse!!!" Sonra tek hatırladığı yolda yuvarlanışı idi..
Kardeşim dediği adam bunu nasıl yapabilmişti..
O pisliği bulup bunu ödeteceğim!! Ve Daha önemlisi Victoria yı kurtaracağım!! Dedi..
Ve yürümeye başladı.. aralarda duruyor ve otostop çekiyordu..
Ilk başlarda "neden kimse durmuyor ki!?!" Diye düşündüysede sonra anladı..
Kim yolda başıboş yürüyen, yarı çıplak ve üstü kandan kızıla dönmüş bir adama yardım eder ki..
Bu düşünceler arasında yürürken karşıda bir restaurant ~ benzin istasyonu ~ Hotel
Yazılarını gördü.. Ne yapmalı idi.. Ne demeli idi ki onu içeri alsınlar..
"Avlanıyordum.. Kendimi yaraladım yardım edin.. "
Evet evet bunları diyebilirdi.. sonra telefonla Victoria yı arardı.. Hastaneye gider onu görürdü..
İyi bir plan .. Hadi başlayalım.
Dedi .
Ve benzin istasyonuna girdi..
Herkes,istisnasız herkes ona bakıyordu..
"Birisi..yardım edebilir mi.."
Lafını tamamlaması ile düşmesi bir oldu..
Gözlerini açık tutmak için zorluyordu..Kafası istemsiz bir biçimde sola doğru düştü,son gördüğü televizyon haberi idi.. Habere yoğunlaştı.. Gördüğü şey kucağında kızı ile bankadan çıkan birinden başkası değildi.. Kendi soymaya çalıştığı bankadan..
"Gözleri kapandı..vücudunda garip bir sıcaklık vardı.. ve Herşey simsiyah.. Duyabiliyor ama gözlerini açamıyordu.. etrafında "Beyefendi! Iyimisiniz?" Sesleri vardı sadece..

Kendini rüyanın o tatlı yapısına kaptırmak üzere idi John.. Ve görüyordu da fakat her gördüğü aslında anıları idi.. Bundan tam 7 ay öncesini görüyordu.. Hemde tamamen 7 ay öncesini..

John gözlerini açtı.. Bir hastanede idi.. etrafına baktı.. Victoria yanıbaşında idi.. Konuşmaya çalıştı.. ama olmuyordu.. orada değildi,sadece izliyordu anılarını.. Rüya olduğunu farketmişti.,
Doktor konuşuyordu.. Herseyi hatırlamaya başladı John .. Tam bu anı hatırlıyordu.. Çünkü bu hayatındaki en zorlu an idi.. Doktor Victoria ya kanser olduğunu söylemisti .. ve onun elini sıkıca tuttuğunu hatırlıyordu..
Zaman değişiyordu.. Poliklinikte idi.. Paraları Victoria'nın tedavisine yetmiyordu.. Kriz dönemi idi.. İş bulamıyordu.Hem kim başarısız bir mühendise iş verirdi ki.. O adamın dediklerimi hatırlıyordu..
1000 dolar ve sadece 1 deney karşılığı..
Süperdi.. Hemen kabul etmişti.. Fakat ne paranın verileceğini nede bir çöplükte uyanacağını nasıl bilebilirdi ki..

Olayları görmekte zorlanıyordu.. Rüyasında bile o kızın görüntüsü onu rahat bırakmıyordu.. Vücudu çok bitkindi..Rüya görmesi bile onu yoruyordu ve bir anda heryer karardı..