Darkfighter

Darkfighter 006 ~ Yeni bir kurtarıcı

Yere yığılmıştı..Kapı paramparçaydı..
İçeriye baktı. İnsanlar orta kolona bağlanmış resmen birer koyun gibi ölümü bekliyorlardı.
İçeriye insanların yanına koştu..
Ağızları,elleri,ayakları bağlanmıştı hepsinin..Bağları çözmeye çalıştı fakat çok sıkı bağlanmışlardı..Sinirlendi,bu insanları ölüme terk edemezdi.Elleri ile ipi sıkıca tuttu ve bir kaplan kükreyişi gibi bağırdı. Başarmıştı,ip kopmuştu fakat insanlar gaz yüzünden yarı baygın halde idi.. Hemen sırtına alıp kapıya doğru koşmaya başladı fakat kapıyı aralaması ile yere yığılması bir oldu.
Maskeli bir adam yüzüne sert bir şeyle vurmuştu,kurtarmaya çalıştığı kişiye doğru baktı.Onunla birlikte yere düşmüştü.. Maskeli adam yanına geldi silahın arkası ile bir dipçik darbesi daha geçirdi John'a.. John artık etrafı görememeye başlamıştı.. Kızdıkça kızıyordu.Gözlerini sinirle araladı adam esir alınmış olan kişilerin yanında idi.. Silahı onlara doğrulmuştu.. John gözlerini kapadı, o insanları kurtarmak zorunda idi,bunu yapmak zorunda idi..Belki belki yapabilirim dedi ve tüm gücüyle adama doğru bağırdı.. Maskeli adamın dikkatini çekmiş olmalıydı ki adam John'a doğru yaklaşıyordu..John etrafına baktı.. Keskin bişey aradı belki atabileceği bir şey .. Küçük bir demir parçası gördü yavaşça avucunun içine aldı ve beklemeye başladı adam yaklaşıyordu.. John bir anda kenara doğru yuvarlanıp demiri adama fırlattı..
"Jackpot!"
Adam kanlar icindeydi,demir gidip sol gözüne ok gibi saplanmıştı..
John gülümsüyordu.. Ayağa kalkıp adamın üstüne doğru koşmaya başladı.. Zıplayarak güçlü bir kroşe geçirdi adama.Adam yere yapışmıştı..
John ise yerdeydi,Adam acılar içinde kıvranıyordu..John ise normal olmayan bir his içindeydi..
Soluna doğru döndü,omuzunda bir kaşıntı hissediyordu.Vurulmuştu hemen kenara doğru gitti kendini duvara dayayıp yarasına baktı..
"Hayır.. Hayır.. o insanlar.. hayır.."
Bunlardan başka bir şey diyemiyordu.
"Yapabilirim dedi.. " kalkmaya çalışıyordu ki içeriye 2 maskeli adam daha girdi.. John'un içinden güzel bir kaç küfür saysada..Birşeyler yapması gerektiğinin farkında idi..Adamın biri onun olduğu tarafa doğru geliyordu..
Ayaklarını kendine doğru çekti ve dua etmeye başladı.. Adamın ayak sesleri dibindeydi..Etrafına baktı kendine yardım edecek bu adama karşı bişey..
"Herhangi bir şey! Kahretsin!! "
Bir anda aklına dışarıdakiler geldi..
Ya bu insanlar onların yanına giderlerse ya Victoria'ya zarar verirlerse.. Tekrar etrafına baktı küçük bir sopa vardı..Hemen sağ eline aldı ve kendini saldırmak için hazırladı..
Sol tarafındaki acı geçmeye başlamıştı.Şaşkın bir şekilde soluna baktı.
"Yok artık lan!" Demekten alıkoyamadı kendini.
Yarası kapanmıştı.. Şok içindeydi ki
"Her şurada biri var! Kesin mickey 'i de o bu hale getirmiştir.. Hadi biraz intikam alalım! "
Sesiyle kendine geldi..
Adam yavaş yavaş kendine doğru yaklaşıyordu.. Yapabileceği hiçbirşey yoktu.Atabileceği, saldırabileceği..Hiçbirşey!
"Tanrım..Biliyorum kötü şeyler yaptım.. Bu muhteşem kadını,Victoria'yı hiçbir zaman haketmedim ama sen bana rüya kadını verdin.. teşekkürler.. Lütfen beni affet.. herşey için tüm yaptıklarım için.."
Ölümünden tamamen emin bir şekilde mırıldandı bu sözleri..
"Hey şerefsizi buldum!"
Gözünü araladi,adam kafasına silahı doğrultuyordu ..
Gözlerini yavaşça kapadı.. Derin bir nefes aldı.. Victoria'yı altın sarısı saçlarını.. Muhteşem ötesi gülüşünü hayal etti ve..
"BAM!"
...
"BAM!"

"Demek ölüm böyle bir şeymiş,Hiçbir acı sızı hissetmiyorsun.. Ne bir üzüntü var ne bir mutluluk.. Sadece sonsuz bir boşluk.. "

İnançlı bir insandı..

"Acaba cennettemiyim.. Belki o yüzden acı hissetmedim..Gerçi hala etrafıda duyabiliyorum.."

"John!! John iyimisin!!! John gözlerini açşana aptal adam!!"

John gözlerini araladı.. Karşısında Hank vardı ..
Hayattaydı.. Kurtulmuştu ama nasıl?
"Silah sesini duyduğum saniye birşeyler olduğunu anlamıştım.. Resmen belayı çekiyorsun.. Hala kurtarmadığım kişiler var hadi ayaklan da yardım et John!"

John ayağa kalktı hala şok içinde idi..
İnsanların yanına koştu.. Yardım etmeye çalışıyordu fakat düşünemiyordu.. Kişiyi dışarı çıkarttı.
Bir anda yere oturdu.. Etrafa baktı.. Victoria yanına doğru geliyordu..
"Hayatım iyimisin?John.. John.. "
"Ambulans.. Ambulans sesimi duyuyorum..?"
Victoria John'un ambulansa binmesi için onu zorluyordu ..John kabul etmemekte diretiyordu ki yere yığıldı..Son hatırladığı şey Victoria'nın bağırışları idi..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bir anda gözlerini açtı.. Hastanede idi.. Kulağı sanki yanında bomba patlamış gibi çınlıyor ve ağrıyordu.
Sağına doğru baktı.. Kimse yoktu,hemen soluna döndü.. Yine boş bir koltuk..
"Hey!!kimse yokmu!!"
Kapı açıldı.. Emma koşarak John'un yanına geldi..
"John.. Victoria şimdi gelecektir başından ayrılmak istemedi fakat evden bir kaç önemli şey alması için yolladım onu..İyisin degil mi.? Doktorunu çağıracağım..."
Emma dışarı çıktı ve çıkmasının bir kaç dakika ardından doktor içeri girdi.. ve konuşmaya başladı;
"Merhaba John.. Çok sağlam bir vücudun var..Anladığım kadarı ile sol omzuna 2 darbe almışsın..Sert bir cisim olmalı.. bir demir gibi.. Ciddi bir ezilme olsada ölümcül değil seni.yarın  taburcu edebiliriz.. Bu arada sen bir kahramansın bu yüzden Hastanenin reklamını yaparsan sana biraz indirim yapabiliriz koca adam."
"Ne reklamı? " diye sordu emma'ya doğru eğilerek..
"Kahramanlığın çok dikkat çekmiş olmalı John..Haber kanalları aşağı kapıda seni bekliyorlar"
John şaşkın bir yüz ifadesi ile doğruldu.. Her yeri ağrıyordu..Zorla doğruldu ve Lavaboya gitti..Doktorun dediklerini ve olayı düşündü ..
"Vurulmuştum ve kurşun resmen vücudumu delmişti.. Nasıl olabilir böyle birşey.. Nasıl hayattayım.. neden hayattayım! Bir amacım mı olmalı bu .. bu deli yeteneği neden bana verdin tanrım! Neden!!?"