Darkfighter

DarkFighter 002 ~ Herşeyin Başlangıcı

Bryan etrafına bakındı.. Birşeyler yapmalı idi..
Kızını bu manyak adamın ellerinden kurtarmanın bir yolunu bulmalıydı. Bankada garip bir sessizlik vardı, Mike o kızı rehin alınca herkez kalakalmıştı. Polisler hiçbirşey diyemiyor,tabancaları ile nişan bile almıyorlardı..
En sonunda Soyguncuların içinden bir adam bağırdı ;
"Bırak o kızı Mike!"..
~Ne!? Neden bırakayım !
~Sana bırak dedim Mike!
~Hayır John! Buradan Canlı çıkmamızın tek yolu bu!
~Bir kez daha adımı kullanmayacak ve kızı rahat bırakacaksın ! Anladın mı!

John silahını Mike a doğru doğrulttu ve ciddi bir şekilde;
"Sana kızı bırak dedim!"
Mike kızı sol koluna doğru alıp boynunu kolu ile sıkıştırdı ve elindeki silahı John'a doğrulttu ve;
"Bırakmayacağım!" diye bağırdı ..
"Kimseyi öldürmeyecektik,kimseye zarar vermeyecektik!" dedi John. 
Mike ise;
"Artık işler değişti! Buradan çıkmak zorundayız! " dedi ve silahı tekrar sophie nin kafasına dayadı..
Bryan iyi bir an bekliyordu..
John ;
"Yeter!" diyip havaya ateş etti.
Tam bu anda Mike ın dikkatinin dağıldığını gören Bryan Mike a doğru hareketlendi...
Çok kızgındı, kızgınlığı damarlarına dek hissediyordu.. Onun en değerli varlığını elinden nasıl alabilirlerdi!
Sıçradı ve sıkmaktan tırnakları eline geçmiş olan yumruğunu Mike'ın yüzüne geçirdi..
Polisler bundan faydalanıp ateş etmeye başladılar fakat durum pek istedikleri yönde gitmedi..Ellerinde tabancalar vardı.Üstlerinde ise sadece basit çelik yelekler ..Karşılarındaki ise üst düzey bir ekipti..Silah sesleri arttı ve bir kaç saniye içinde değişen tek şey 2 polis memurununda yerde ve ölü olması idi..
Dışarıda özel ekipler vardı, keskin nişancılar ama hiçbirşey yapamadılar..
O iki polis resmen bir hiç uğruna öldü.. Bir hiç uğruna...Mike bu arada yere yapışmış üstündeki Sinirli ve delirmis baba ile uğraşıyordu..
Bir kaç santim uzaktaki silahını aldı arkası ile Bryan'ın kafasına sert bir şekilde vurdu.. Kaçmaya çalışan küçük sophie yi tuttu..
Ve gülümseyerek "Haydi gidelim buradan" dedi..
John bağırdı;
~"Kızı bırak ve arka kapıdan çıkalım, ona zarar verme!"
John yavaşça Yerde yarı baygın duran Bryan'a doğru gitti.. İri biri idi ,o vuruşun ardından bile uyanmıştı.. Mike diğer grup üyelerine bakarak rehinelerin ellerinin bağlanmasını istedi..Sophie hala elinde idi..
Kapıya doğru yaklaştı ve ön kapıyı aralayarak;
"Eğer buradan çıkamazsak önce bu kızı sonrada her rehineyi sırayla öldüreceğim! "

Mike içeri girdi diğerlerine bakarak ve gülümseyerek  "Bu kız bizim çıkış biletimiz ama eğer çıkmak istiyorsak önce bu bileti yakmalıyız " dedi delice bir gülümsemeyle . John tekrar Mike a hedef aldı ve;
"Yeter artık Mike!" ...demesi ile tetiği çekmesi bir oldu..
Malesef pek iyi nişan alamamıştı ve karşısında bir eski asker vardı.. Mike silahını doğrulttu ve ..."BAM!"
John'un tek hatırladığı bu ses ve göğüs kafesindeki o kaşıntı ile birlikte yayılan sıcaklık idi..
Gözlerini kapadı ve onu tatlı bir uykuya çeken parıltıya kapıldı..
Mike John'a doğru bakakalmıştı..
Tam bu anda yanındaki arkadaşı yere yığıldı,keskin nişancı onu görmüştü... Birşeyler yapmalı idi... Herkese Arka kapıdaki araca binmelerini ve John'uda almalarını söyledi.. Sophie'yi tuttu kapıyı araladı ve bağırdı..
"GELİN VE REHİNELERİNİZİ ALIN!"
Fakat tam o anda stresten şaşıp kalmış kendini bilmez bir polis memuru Mike'a doğru ateş etti... ve vuramadı..
Panik olan Mike parmağını tetiğe bastırdı ve
Sophie yere yığıldı ..
Mike donup kalmıştı.. Arkasını dönüp koşmaya başladı.. Arabaya atladı.
John'u da sürükleyerek alıp kaçtılar..
Bryan ayağa kalktı ve kapıya doğru yürümeye başladı..Ambulansı görebiliyordu..
"Sophie kızım neredesin?" .. yere doğru baktı.. Küçük bir kız çocuğu,özenle örülmüş saçları kana bulanmış.
O tatlı kıyafeti artık tek renk..kırmızı... Bryan dizleri üzerine düştü.Sophie ye sarıldı.. Ve bağırmaya başladı.. Kimsenin bu acıyı anlayamayacağının farkında idi.. Sesindeki öfke insanları korkutuyordu.. Ambulans ekibi sophie'yi almak istiyordu Fakat babası ona sarılmıştı ve bunun onların son sarılması olduğunun farkında idi.. Bryan saatler sonra ayağa kalktı kızı hala kucağındaydı .. Yüzünden kızının kanları damlıyor idi.
O gereksiz haberciler bunuda videoya kaydediyor ve fotoğraflıyordu..
O gece her kanalda Bryan'ın elinde kızını taşıyarak yürüyüşü ve yüzünün o kanlı görüntüsü vardı.. Şüphesiz artık hiç bir şey aynı olmayacaktı..
Ertesi gün kızını gömmek için giden Bryan insanlara bağırmaya başladı..
"Onu inciteceksiniz!! Onu sadece ben ugurlayacağım!! Gidin!! Gidin dedim size!!"

İnsanlar biraz uzakta bekledi..Annesi ise sadece "Bu olmadı.. ben bir rüyadayım.. Ha ha.. Pek te komik bir rüya diyordu..
Sinir onu delirtmişti..
Bryan kendi kızını, hayatını, geleceğini, herşeyini toprağa elindeki küreği dakikalarca sakin sakin bir çukuru kazarak ve sonrasında üstünü örterek toprağa verdi.. Sonrasında o küreği alıp yürümeye başladı... Ve Kızının intikamını almaya yemin etti..