SANDIĞIM GİBİ DEĞİLMİŞ

316 48 7
                                    

Emir peşimden koşarken bağırıyordu."Deniz gördüğün gibi değil lütfen bekle Deniz sandığın gibi değil diyorum sana." Bir an durdum arkamı döndüm .İfadesiz yüzüyle "Ben nışanlandım" dedi. Dediği an kendimi yaşayan bir ölü gibi hissetim.Ben ondan vazgeçmemişken o nışanlanmıştı.Üstelik  Urfalı töre kurbanı bir kız ile .Sarıydı şaçları.İtalyada bir iş yerleri varmış.Şirketleri.Zenginler.Benim gibi.Derin bir nefes aldım ve konuşmaya çalıştım."Gerçekten o kızıda benim gibi üzüceksen hiç bir anlamı yok o aşkın sevginin.Tıpkı bizim gibi.Ahh pardon benim gibi.Gerçekten seni taanıyamamışım. Artık BİZ yok  .Ben ve sen var ama emin ol o oklu kalplerde olmayacak isimler.HA bu arada kızın ismi "D" ile başlıyormuş .Mutluluklar Defne EMİRKAN ile Sayın Emir EMİRKAN." dedim ve gözlerimde süzülen yaşlara aldırış etmeden yalancı bir kahkaha attım."MULULUKLAR" dedim tekrardan ve çıkmaya başladığımızda bana aldığı sonzuluk işaretli kolyeyi ayaklarının dibine attım.Sonra koşarak oradan ayrıldım.Yolda bir park gördüm kimsecikler yoktu.Sadece ben güneş ve park .Etraftada kimsecikler yoktu.Boş ıssız bir yer.Kendi kendime karar aldım...

Evet İstanbula geri dönmek istiyordum.Acaba bu kararı teyzem kabul edermiydi.Sonuçta Emir mutluydu bu durmda banada mutlu olmak düşerdi.Yanımda hissetiğim sıcaklık ile irkildim.Ama bu koku .....Bu koku... Hiç tanıdık gelmiyordu.Bolca erkek parfümü kokuyodu.

"Kendine gel bence tanımadığınla konuşma"  DİYEEN İÇ SESİME ALDIRIŞ ETMEDEN çocuğun yüzüne baktım.Offf bittimm.Yani o meteor desem az gelirdi sanırım. Neyse bana türkçe selam verdi ..Şaşırtıcı üstelik .Beni tanımadan türkçe bildiğimi biliyordu. "Merhaba" dedim irkilmiş bir sesle."Adın Denizdi sanırım.Türkiyeden geldin değilmi.Emirkan Koleji.Şu meşur Emir Emirkanların koleji." dedi. sanırım bu rüyaydı ne diyeyimki.Çalışkandım popiydimde bukadar olduğumu hatılamıyorum.Neyse neyse.Çocukla derin bir sohbete daldık.Ben Emirle başımdan geçenleri anlatım .Oda sakince dinledi.Ayrıca İstanbula dönme kararımdan da vazgeçirmişti.....

* * * * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  * ** *  ** * * * * * * * * * * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * *  

Emir beni bitirmişti .Tıpkı bir ağaca sarılıp ağaçtan beslenen en sonunda ağacında besinini bitirir.Hem kendi kurur hemde ağacı kurutur.İşte bende öyle kuruyup gidiyordum.Sıradan değersiz bir insan için.Gerçekten benden bukadar kolaymı vazgeçmişti.Gerçekten beni aldatmışmıydı.O son sözü beni yedi bitirdi."NIŞANLANDIM" ne kadar kolay söylüyordu.Yatağın içinde kendi kendimi yerken telefonuma mesaj geldi.Numarayı tanımıyordum.Mesajı açtım.Keşke açmasaydım.Elimdeki telefonda caps duruyordu .

-yazardan not:kusra bakmayın capsı ekleyemedim acemiyimde nasıl yapacağımı bilemedim zaten telefondanda girmiyorum kusuruma bakmayım ::D-

Benden önce EMİR ,benden sonra Emir.İlk fotoğrafta oldukça bakımlı görünen Emir ikinci fotoğrafta bitmiş tükenmiş bira şişelerinin yanında kanlı bir tişört ile görünüyordu.Çok korkmuştum.Hemen yataktan kalkıp pembe salaş tişörtümü giydikten sonra altına  kot şortumu giydim.Beyaz konversle kombinledim.Mavi gözlerim için eyliner sürdükten sonra birde rimel sürdüm.Telefonumu elime aldığımda aynı numaradan bir mesaj daha geldiğini gördüm.Burada hiç bilmediğim bir yerin adresi yazıyordu.Bir taksi çevirip bindim.Adresi şöfşre gösterince hemen beni oraya götürdü.Biraz gergin bir yolculuğun ardından harika bir villanın yanında durdurdu bende indim.Bzim ev gibi şıktı.Sanırım bir parti vardı.İçeri acele ile girdim.Uzun bir koridorda geçip arkabahçeye çıktım.Keşke hiç gelmeseydim.Bana mesaj atana inanmasaydım.Neden ben Emiri önemsiyordumki.İçeride gördüğüm şeyleri size anlatıyım.Harika bir masa etrafında NİKAH ŞAHİDLERİ ortadaki iki sandelyede ise MUTLU çiftimiz "DEFNE EMİRKAN ile EMİR EMİRKAN oturuyordu.Bir an hayalerimden çıkıp onlara döndüm.Emir herzamankinden daha bakımlıydı.Yakışıklıydı.Sonuçta yanında sarı bir çiyan oturuyordu.O beni fark etmedi.Ama ben onu sonuna kadar fark edeceğim.Yine bana aldığı minik melekli küpeleri çantamdan çıkardım.Bir kağıda "BENİ KANDIRDIN AMA BAK YALANINI KISA ZAMNDA ÖĞRENDİM.. UNUTMADIYSAN BİR DOST..."yazdığım yazıda kendimi belli ediyordum.Ama ortalıkta dönen kadına verdiğimde ismimi soylememisini bir dost olduğumu söylemesini istedim.Aklı sıra beni kandırıyor.Beni saf yerine koyuyor.Keriz yemin ederim ben bu yalanları yutmam Emir EMİRKAN.Emir bana nısanlandım dedikten sonra Bora ya gitmesini söledim.Çocukta anlayışlıymış gitti valaha.Sonrasını biliyonuz ve ben bu gün telefonuma gelen mesajla korkuyorum.Ergen tavırları napıyım daha olgunlaşmadım.Neyse boşverib bunları kafamı dağıtmak yine içimin acısını almaz.Evden çıktım biraz yürüdm yürüdüm yürüdüm... biraz daha yürüdüm.Ormanın girişine geldim ne ormanıysa bi ben yokım bi siz.Okadar mal olmadığımdan ormanın içine girmeden kenarlardan yürüm.Hava bayğı sokuktu ve benim üzerimde salaş bir tişort vardı.Geri kaflılığım napayım işte.Evet kayboldum ve gençliğimin baharında olumle burun burunayım..........

***

 EMİR DEN:


Nışandan sonra biraz hava almak için evden çıktım.Neymiş  işte çok düşünceliymişim oymuş buymuş  lan yeter yeter bıktım usandım .Ben mutlu değilmişim ben mutlu olmaynca gelin ahnımda kutlu olmuyomuş.Öncelikle biz ikiz değiliz ve aramızda bir bağ yok ve bukadar abartılması çokk saçma.Biraz yürüdükten sonra ıssız bir yola geldim.İşte benim yerim ıssız yerler benim yerimdir benim hayat felsefemin geçtiği yerdir.Benim hayat felsefem : "ATARA ATAR GİDERE GİDER KAVGALYA SOPALARLA KARŞILIK VER."olay bu benim için neyse.Biraz daha yürüdükten sonra karşıma bir çıkıntı çıktı uzaktaydı sanırım insan cesediydi.Koşarak cesedin yanına gittim.Bir kadındı saçları çok güzeldi ve cildi kusursuzdu.Şaçları yüzünün üzerine geldiğinden dolayı  saçları kenara ittim.Kalbime inecekti.Lan bu bizim Deniz değilmi.Onu orda kurtaramazdım.oradada bırakamazdım

ÇETE SERİSİ -1- AREA BOYSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin