SÖNEN YILDIZLAR | ARA VERİLDİ

★SY★8.BÖLÜM

Bu bölüm zeze1112'ye ithafen yazılmıştır.

Multimedya'da Top oynadıkları yer var.

+Anne ne zaman gitcekler?Ona göre gelcem.Gitmedikleri sürece oraya gelmicem.

-Nasıl gelmicem ayıp kızım çabuk eve gel.Hem az kişiler.

+Anne banane ya ben mi dedim sana milleti eve toplada gün yapalım diye.

-Tamam Arya gelme zaten ben kimim ki bi kere bir şey istiyorum onda da gelme sen.

+Uff anne ya tamam geliyorum.

-Anneye uff denmez.

+An...

-DIT ,DIT ,DIT

Annem telefonu suratıma kapatmıştı.Şu an da sahildeyim.Eve misafir geldiğini duyunca kendimi sahil'e atmıştım.Sınav haftası bitmişti.Bok gibi geçmişti sınavlarım.Ama coğrafya kadar da kötü değildi.Resmen götüm donuyodu.Evin yolunu tutmaya başladım.Evimize girdiğimde büyük bir kalabalıkla karşılaştım.Noluyo lan burada? Mahallede ki bütün herkes buradaydı.Annem tabakları yetiştirmeye çalışıyordu.

-Geldim mi kızım?Hadi git hepsinin elini öp.

+Anne öpmesem.Çünkü şimdi başlasam öpmeye yarına anca bitiririm.Hani az dı ya?

Annemin zoruyla teker teker ellerini öpmeye başladım.Artık o kadar alışmıştım ki bir anda Rüzgar'ın uzattığı elide öptüm.

-El öpenlerin çok olsun.

+Senin günde ne işin var be.

-Anahtarımı almaya geldim,şuanda ise esir tutuluyorum.

Gülmeye başladım.Sonra bi anda bacağıma birinin yapıştığı farkettim.Bacağıma yapışan şeye baktığımda bir oğlan çocuğunun olduğunu gördüm.Pardon az önce çocuk mu dedim?Bu bildiğin canavar.

+Oğlum bıraksana lan ayağımı.

Çocuğun kafasından tutup,itmeye başladım.Canavar yerinden kımıldamıyoki.Peki Rüzgar bunlar olurken napıyor?Tabiki de oturduğu yerden gülerek bizi izliyor.

-Abla sizin bilgisayar çalışıyor mu?

+Yok ev hanımı.

Canavar çocuk yüzüme mal mal bakmaya başladı.Annem arkadan beni cimcikledi.

+Ahhh!!

-Azıcık o çocuğa ver bilgisayarı.

+Azocokto o çocoğo vor bolgosoyoro.

-Ne dedin sen?

+Tamam ya gelsin oynasın.

Odama çıkıp,bilgisayarımı aldım.İçim kan ağlayarak aşağıdaki canavar çocuğa verdim.Sonra ise Rüzgar'ın yanına oturdum.

-Burada oturmayımı planlıyorsun?

+Evet.Sen ne yapmak isterdin?

-Bak ikimizde burada zorla tutuluyoruz.

+Yani?

-Kaçabiliriz.

Aslında dediği gayet mantıklıydı.Burada soru yağmuruna tutulmuştum.Onu onaylarcasına. kafamı salladım.Annemler koyu bir muhabbete dalmışlardı.Biz de bu anı fırsat bilerek kapıya koştuk.Rüzgar ayakkabılarını giymişti bile.

+Beni beklesene.

-Sen de hızlı ol duş güzeli.

Hala mı? Hala mı bana duş güzeli diyordu? Bu moralimi bozuyordu.Hızla ayakkabılarımı giyip,asansöre bindim.Apartmandan çıkmıştık.Bizim mahalleden hızla çıkacakken,İki tane yaşlı teyzeye yakalandık.

-11 numara Serpil hanımın kızı,

-Arya.

-Ablalarım bugün nasılsınız?

+Ne ablası be bunların bildiğin bir ayağı çukurda.Bunlardan anca Teyze olur.

Rüzgar;

-Teyzemi?Bunlar daha onsekizlik.Dimi Şermin ve Piraye ablacım.

Gülmeye başlamıştım.

İsminin Piraye olduğunu öğrendiğim teyze;

-Sen şu diri vücut'a yaşlı dedin ya Git bi doktora görün.30° miyopun mu,Katarağın mı var?senin.

Şermin teyze;

-Annesinin günü var,o almış benim yakışıklı oğlumu geziyor.

+Nesi yakışıklı be,onu bunu bırakında siz ahirette yok yazılıyosunuz gelmişsiniz burada beni çekiştiriyonuz.

Tribimi atarak,yürümeye başladım.Arkamdaki ayak seslerinden Rüzgar'ın da peşimden geldiğini anladım.Canım çok sıkılıyordu.Büyük ihtimalle Rüzgar arkadaşlarının yanına gitcekti,ben ise burada donacaktım.Rüzgar beni şaşırtarak;

-Futbol oynarmısın.dedi.

Tabiki de oynuyordum.Eslem'le birlikte oynardık sürekli.

+Evet oynarım.

-Beni takip et.

Nereye gidiyorduk şimdi?Halı sahaya mı? Rüzgar'ı takip ediyordum.Rüzgar hızla gittiği için ona yetişmekte biraz zorlanıyodum.Bir kaç çocuğun top oynadığı yerde durduk.Bunu görünce sevinmiştim.Mahalle maçlarına bayılırdım.

-Hey! Bizide oyununuza alırmısınız?

-Tabi.Karşı takıma geçin.

Sevinmiştim.Maça başlamıştık.Top Rüzgar'daydı.Rüzgar bir anda topu bana gönderdi.Bende koşarak kaleye topu attım.Tabiki de gol olmamıştı.Bizim takımdan "Hadi be" "Nasıl kaçar o gol" gibi sesler yülseliyordu.Ne olucak canım?İnsanlık hali.Top bu sefer onlardaydı.Topu onlardan aldığım gibi Rüzgar'a yolladım.Oda kaleye attı.Gol olmuştu.Sevinçten zıplamıştı.

+GOLLLLLLL.diye bağırmıştım.

Rüzgar bu halime göz devirmişti.Bu sefer top bendeydi.Topu bizim takımdan bir çocuğa atıcakken biraz fazla sert vurmuş olmalıyım ki top oynadığımız mahalledeki evlerden birinin camını kırmıştı.Ben topun şokuyla öylece cama bakıyordum.Camdan çıkan kadın bağırmaya başladı;

-Kaç kere söyledim size "bu mahallede top oynamayın" diye.

+Nerde oynasınlar çocuklar.Hem affedin küçük çocuk onlar bir şey olmaz.

Suçumu onların üstüne atmıştım.Kadın söylene söylene içeri girdi.Maç oynadığımız çocuklardan biri;

-Abla şimdi annemize söylerse biz ne dicez?

Rüzgar;

-Karşılığında ne istersiniz?

-Bir kutu çikolataya hayır demeyiz.

+Oha!Bi tane neyinize yetmiyor?

-Peki siz bilirsiniz.Biz de gidip,camı senin kırdığı söyleriz.

+Ne gerek var? Biz hemen gidip,alırız çikolatayı.

-Bir de içecek alırsanız seviniriz.

+Alırız tabi.

Pis şantazcılar.Fırsatı değerlendiriyorlardı.El mecbur bakkala gitmeye başladık.Ben tam bakkalın olduğu sokağa girecekken,Rüzgar kolumdan tutup,çekti.

-Gerçekten bakkala mı gidiceksin?

+Evet.

Gözlerini devirerek,beni sahil'e doğru giden tarafa çekti.

-Üçe kadar sayıcam ve koşucaz.

Kafamı "tamam" anlamında salladım.

-1,2,3.....

Koşmaya başlamıstık.Arkamıza bakmadan koşuyordu.O kadar hızlıydık ki her an bir yere çarpabilirdik.En sonunda yorulduğumda Rüzgar'ı durdurdum.Zaten arkamızdan gelen de yoktu.Nefes nefeseydik.Elimi diz kafağıma koymuş soluklanma ya çalışıyordum.Sonra Rüzgar'a baktım.Oda bana bakıyordu.Bugün sürekli koşmuşduk.İkimizde birbirimize bakıp,gülmeye başladık...