İnadına Sen

-4 Arkadaşlıktan Düşmanlığa

Arkadaşlar yorum gelmiyor üzülüyorum çünkü sizin de düşüncelerinizi almak istiyorum bir kişi bile olsa yetecek. İyi okumalar.

 İyi bir gece geçirmiştim. Kuzey ile baya bi konuşmuştuk. Onu tanımıştım yani neleri sever nelerden hoşlanır felan,onu tanıma imkanım oldu çünkü diğerleri aşklarını yaşarken biz de sıkılıp konuşmuştuk. Odama girdim ve kapımı kapattım. Ailem her zamanki gibi beni takmamışlardı. Gece geldiğim için kızan bir ailem olsun isterdim. Onların hep işleri var. Neymiş efendim 'kizim işimiz vir çik ididin hidi kizim hidi.' hah. Üzerime ayıcıklı pijamamı giydim ve ardından banyoma gidip dişlerimi fırçaladım. Duş almaya üşenmiştim. Ardından saçlarımı taradım ve yatağımın üstüne oturdum. Uyumak istemiyordum. Telefonumu elime aldım ve Facebook'ta dolaşmaya başladım. Kuzey'in açık olduğunu gördüm ve mesaj attım.

-Selam :)

+Selam

-Neler yapıyorsun görüşmeyeli?

+Hasret yanımdan ayrılalı 1 saat oldu

-Farkındayım.

+Trip atma.

-Uykum yok.

+Uyuma

-Hadi bay.

+Görüşüzzzzz.

Evet arkadaşlar oldukça güzel bir arkadaş edindim. Mükemmel. Yatağımın içine girdim ve kendimi uykuya bıraktım.

》》》》》

Gözlerimi araladığımda alarm çalıyordu. Alarmı kapattım ve homurdanarak yataktan kalktım. Her sabah yapılan işlerimi hallettikten sonra evden çıktım. Şoför kapımı açtı ve benim geçmemi bekledi. Arabaya oturdum ve gözlerimi kapattım sabah sabah ne yapabilirdim?
"Hasret hanım kalkın okulun önündeyiz."
"Ya baba bi git ya uykum var."
"Hasret hanım okulun önündeyiz" dedi ve beni sarstı.
"Pardon. Kolay gelsin teşekkürler." Dedim ve arabadan indim. Bugün hayatımın değişim noktası olacaktı. Bizim grup ile görüşmeyi kesecektim. Ben Eray'dan hoşlanıyordum ya da bir heyecandı. Sınıfa çıkmadan bizim takıldığımız yere vardım. Bütün herkes oradaydı. Kuzey dahil. Masaya oturdum. Kuzey bana gülümsedi.
"Arkadaş-" dememle Melisa'nın sözümü kesmesi bir oldu.
"Biliyor musun Özge ile Eray ayrıldı. Artık kankalar." Bir 'Hah' sesi çıkardım.
"Beni ilgilendirmiyor. Ayrıca Melisa ve Cenk sizi sevdiğimi kardeşim olduğunuzu biliyorsunuz. Siz gelin size her zaman kapım açık. Özge'de öyle. Artık ben hergün yanınızda olmayacağım. Çünkü ben artık sizinle takılmak istemiyorum." Dedim ve tam ayaklanacakken Eray kolumdan tuttu ve o kelimeleri söyledi.
"Hasret ben. Ben seni unutamıyorum. Ben seni seviyorum. Benimle yeniden çıkar mısın?" O sırada Kuzey'in başka yere baktığını gördüm. Ben ne diyecektim bilmiyordum. Evet diyecektim sanırım. Tam ağzımı açacaktım ki Özge kolumdan tuttu ve beni çekelemeye başladı. Beni bir köşeye sıkıştırdı resmen. Töbe Yarabbim
"Hasret. Onunla çıkmayacaksın. Ben ona hâlâ deli gibi aşığım. Onun teklifini kabul edersen beni unut."
"Pardon da Özgeciğim senin ne ara götün kalktı? Ben Eray'ı hâlâ severken sen onunla çıktın. Bunu nasıl düşünemedin? Ben onu hâlâ seviyorum ama ben sana birşey demedim. Eğer ki beni unut diyorsan çoktan unuttum!" Diye bağırdım.
Bir elini kafamın tam yanına koydu ve tek kaşını kaldırdı.
"Pardon canım ama neden seni düşünüyorum? Ben onu sen beni onunla tanıştırdığından beri seviyorum!"
"Al işte kendi ağzınla dedin sizi ben tanıştırdım ben!" Dedim ve sinirlerime hakim olamayarak tokat attım. Kafasını kaldırdı ve saçıma yapıştı. Bende onun saçına yapıştım diyemeyeceğim. Saçımı tuttuğu ellerini tuttum ve kıvırarak duvara yapıştırdım. Kasığına tekme attım ve yere düştü. Üstüne çıktım ve şimdi saç zamanı. Saçlarını yolmaya başladım. O sırada yaptığı tek şey ellerini savurmak oldu. Ardından duyduğum ses ile irkildim. Herkes başımıza toplanmış bizi izliyordu. O ses Kuzey'indi.
"Ne oluyor burada? Hasret ne yapıyorsun!" Dedi ve kolumdan tutup sürüklemeye başladı. Arkamı döndüm ve Eray'ın ona sarıldığını gördüm. Gözlerimin dolmasına izin verdim. O sırada çarptığım göbek ile sarsıldım. Kafamı kaldırdığımda uzun boylu şişman müdür ile göz göze geldim. O sırada Kuzey kolumu bıraktı.
"Hasret odama geliyorsun!" Dedi ve tıpış tıpış müdürü takip ettim ve müdür ile odasına girdik.
"Kaçıncı bu ha? Kaçıncı bu Hasret! Artık yeter! Artık savunma yazacaksın. Bundan sora böyle küçük hanım. Ailenizle görüşeceğim." Bir sürü birşeyler yazdırdı bana ve odadan çıktığımda teneffüs zili çalmıştı. Bunu fırsat bilerek okuldan kaçmaya karar verdim. Çantamı sırtıma aldım ve güvenlik kameralarına yakalanmadan çıktım. Koşarak okulun sokağından çıkıyordum ki kafamın acısıyla inledim.
"Afacan okuldan kaçmış hmm."
Kafamı kaldırdığımda Kuzey ile karşılaştım. Ben yere yapıştım ona birşey olmamış.
"Sen de mi?"
"Evet."
"Nereye gideceksin?"
"Bi kafeye."
"Ben de gelebilir miyim?"
Ofladı ve olumlu anlamda başını salladı.
"Takip et."

Eveeet bölüm bitti ne düşünüyorsunuz? Lütfen eleştiri de olsa kabulleniyorum ♡