Guide:
"EXO." - English
"EXO." - Korean
"EXO." - Chinese
=Andie=
That night, I didn’t get enough sleep. That name messed up my mind that I was awake all the time, leaving me no chance to close my lovely eyes no matter how much I wanted to shut them all out. It just can’t leave my psyche no matter what I did to shoo it away just for me to be calmed down. The thought that it was just a coincidence didn’t help at all.
I wake up with heavy eyes, not wanting to get off my soft bed. My eyes are slowly shutting down but I fight the urge to sleep. My bed just loves me so much that it doesn'y want me to go.
Okay so kailangan ko pang asikasuhin ang pagkuha ko ng driver’s license ko sa DLA (Driver’s License Authority). Kailangan ko pang kumuha ng lisensya kasi wala akong lisensya sa L.A. Valid sa Korea ang international driver’s license pero kailangan mo pa rin ng regular license. Hindi ko alam kung bakit. Since permanent na rin naman ako dito at wala pa akong lisensya, kailangan ko talagang kumuha.
After ko pumunta sa DLA, balik pa ako dito sa bahay to get my car and off to SMEnt. na ako. ‘Di ko na rin kailangan iparehistro ang sasakyan ko kasi registered naman at may insurance na. Kailangan ko ding pumunta sa company namin to check the current status.
After I took a bath, I slip on a fixation dress, a pair of gold platforms, a baroque tassel clutch, and a pair of gold vixen studs as my jewelry. Iniwan ko na sa kotse ang mga clearbooks para ‘di na hassle.
Kailangan kong maging presentable. Aba, ‘di ata ako papatalo sa fashion sense ng mga artista, ‘no. At isa pa, pupunta pa ako sa Anonymous. Ano na lang sasabihin ng mga employees kapag nakita nila ang anak ng may-ari ‘di marunog mag-ayos? Ayokong mapahiya ang sarili ko especially my parents. Sa mukha naman, BB Cream lang nilagay ko at sa buhok, wala na ako masyadong ginawa.
“Oh, Andie, there you are. You won’t eat breakfast?” sabi ni auntie pagbaba ko ng hagdan.
“No, thank you. Mamaya na lang,” sabi ko naman.
“Okay. By the way, you look gorgeous.”
“Thank you,” I answer with a smile.
Pagtingin ko sa mga alaga ni tita, ganito mukha nila: O_O
Ano’ng mali sa suot ko?
“Pakisara ng mga bunganga. Uso ‘yan ngayon,” sabi ko at tumalikod na para lumabas. ‘Di rin naman nagtagal at nakalabas na silang lahat.
“Nagandahan lang sila sa’yo kaya ganoon reactions nila,” bulong ni auntie sa akin. Nandito na rin pala ang van nila.
‘Di na niya ako hinintay makasagot at pumasok na siya sa van. Tsss. Mukha ‘nung anim parang ngayon lang nakakita ng babae.
Sumakay na ako sa loob and I must say this: Ang gulo-gulo nila. They are acting like ten year-olds. Honestly, ‘di ko gusto ang mga childish guys.
“Hyuuuuuuung! Pahiram ng iPad mo!”
“Ayaw! May iPad ka naman, eh!”
“Eeeh! ‘Di ko type games ko!”
“Eh sino ba ang may kasalanan kung bakit pangit mga games mo diyan?!”
“’Yung mga developers kasi pangit mga ginagawa nilang games!”
