RELATİON (BAĞ) - Eren x Okuyucu x Levi

Bir Şeyi Kaybederken...

Y/n'nin Gözünden:

Bu sözleri duyduktan sonra içimde kelebekler uçtuğunu hissettim.

Kaptan Levi bizim üssümüz olan Kaptan Levi'dan bunları duymayı neredeyse rüyamda bile göremezdim sanıyordum.

Her zaman sanki ona hayran gözüyle bakıyorum sanmıştım ama bugün onun yanında daha mutlu hissettiğimi farkettim. Onun yanında olmak istediğimi farkettim.

Demekki inanlar karşılıklı olarak birbirlerine aşık olabiliyorlarmış. Doğrusu şu zamana kadar böyle bir şeye inanmazdım ve derdim ki: "İki insan aynı anda birbirine aşık olamaz bence biri onu deliler gibi severken diğeri sadece onu seven biri yanında olsun diye öylesine yanında durur."
Böylece kendi tezimi çürüttüm ve sevdiğim insanla yan yana geldim.

Sanırım hayat bana yavaş yavaş gülmeye başladı...

-Sen uyuyabilecek misin ki?

-Seninle uyuyabilirim belki. Uyuyamasam da yanında dururum.

-Yanımda durmak zorunda değilsin biliyorsun dimi?

-Hadi uyuyalım.

Ben uyumak için arkamı döndüğümde belimde Levi'ın ellerini hissettim daha sonra da ensemdeki nefesini... Cennette gibiyim.

Kaptan Levi'ın uyuma sorunlarını biliyordum onu benim yanımda zorla tutmak istemedim ama o istiyorsa neden olmasın ki?

-İyi geceler.

-İyi geceler Levi.

Benim uyumam biraz daha zor olmuştu çünkü Levi bu kadar yakınımdayken kalbimin atışı hızlanıyor daha hızlı nefes almaya başlıyordum ve bu yüzden onun rahatsız olmasını engellemek için bi'ara nefes bile almayı unutmuştum.

Biraz sonra elleri belimden çekilince yavaşça arkamı dönmemle Levi'yı uyurken gördüm. Sanki gülüyor gibi uyuyordu.

Yüz hatlarını uzun uzun  inceledim. Çok yakışıklı. Her zaman yakışıklıydı ama bu kadar yakından bakınca daha da yakışıklı gözüküyordu.

Ve bu adam beni sevdiğini söylemişti...

____________

Sabah kalktığımda Levi'ın hala uyuduğunu fark etmemle günün mükemmel geçiceğini anladım. Belki de ikimiz de birbirimizin sorunlarını yavaş yavaş çözüp birbirimize destek olabilirdik.

Yataktan kalkıp saate baktım saat daha altıydı bizim işlerimiz yedi ya da yedi buçuk gibi başlıyordu eğer bir sorun yoksa.

Yataktan kıpırtı sesleri gelince oraya döndüm.

-Günaydınn.

Levi'ın uyandığını görünce hemen ona gülümsedim o ise daha çok ben neredeyim edasıyla etrafına bakıyordu.

-Bi' sorun mu var?

-Uyuyakalmışım...

-Uyuyakalmamışsın uyumuşsun. Aslında normal olan bu.

-Günaydın bu arada. Şey yapma biraz şaşırdım biliyorsun normalde uyuyamam.

-Hayır sorun yok.

Üstümü giyinirken arkamı döndüm ama Levi'ın beni izlediğini hissedebiliyordum. Ne kadar yakın olsak da hala utanabiliyordum...

İkimizde üstümüzü giydikten ve yatağı topladıktan sonra bana döndü yanıma yaklaştı ve alnıma  alnıma bir öpücük kondurdu.

-İstersen aşağı yemekhaneye inelim. Hem herkes uyandıktan sonra oraya gelir.

-Birileri bizi görmez mi?