Delikatny Smak Wygranej ♥︎ Inotan AU

Rozdział 2

Pov. Inosuke

Przewróciłem oczami, gdy Mitsuri podała mi granatowo-żółty strój na zawody. Wcisnąłem się w niego z dużymi oporami. W ciszy przyglądałem się trenerce, która wiązała mi włosy:

–Pamiętaj, nawet jeśli coś ci się nie uda to musisz iść dalej– uśmiechnęła się i poklepała mnie po polikach

–Zajmę pierwsze miejsce!– zawołałem podnosząc się z ławki

–I tak trzymaj!– ucieszona pociągnęła mnie za sobą– Naprawdę, to będą niesamowite zawody! Czuje to– ćwierkała ciągnąc mnie za sobą.

Nie komentowałem jej dziwnego podekscytowania. Usiadłem grzecznie obok niej i spojrzałem na całą sale. Dziwnie było widzieć pary kręcące się po dużej hali. Spojrzałem na Mitsuri, która wydawała się być zachwycona obrotem spraw.

Znudzony spojrzałem za jej wzrokiem i zobaczyłem chłopaka z pociągu. Wyglądał dziwnie w ulizanych do tyłu włosach i czarnym garniturze. Jego partnerka miała związane włosy w koka, a suknie miała jasno fioletową. Nie rozumiałem jak można było się w tym poruszać.

Mitsuri przeciągnęła mnie do pierwszego rzędu, bo jak uważała "będzie lepiej widać". Oparłem się o barierkę i skrzywiłem słysząc pisk mikrofonu. Zapowiedzieli pierwszą parę i ze znudzeniem ich obserwowałem. Nie rozumiałem całego naskoku na taniec. Każdy potrafi tańczyć. Co niby w tym trudnego?

Bez jakiegokolwiek zainteresowania oglądałem trzy pierwsze pary. Wszystkie wyglądały tak samo, jedyne co się zmieniało to kolor sukni kobiet i czasami garnitury. Ze znudzeniem spoglądałem na Mitsuri, która wyglądała na naprawdę wciągniętą:

–Kolejną parą będą Tanjiro Kamado oraz Kanao Tsuyuri!– zapowiedział facet, który z pewnością próbował nas ogłuszyć.

Z westchnieniem ponownie spojrzałem na parkiet. Lekko się zdziwiłem widząc, że tym razem to facet stał do nas tyłem. Przedtem każda para miała kobietę do nas plecami. Gdy puścili muzykę, zdziwiłem się jak szybko zaczęli tańczyć. Spojrzałem na Mitsuri, która wyglądała jakby miała wyskoczyć ze skóry i sama zacząć tańczyć.

W ciszy oglądałem jak Gonpachiro obrócił dziewczynę i złapał ją znowu. Na koniec ukłonili się i z uśmiechem zeszli z parkietu. Podrapałem się po brodzie ignorując gadanie Mitsuri:

–Też bym tak umiał– prychnąłem– A nawet lepiej– skrzyżowałem ręce na piersiach

–Chodź Inosuke! Musze iść się przyjrzeć z bliska!– Mitsuri złapała mnie za łokieć i pociągnęła za sobą.

Pov. Tanjiro

Wytarłem pot z twarzy i pokręciłem głową:

–Mogło pójść lepiej– powiedziałem zrezygnowany

–Poszło dobrze– powiedziała spokojnie Kanao– Jak na nasze umiejętności było dobrze– uśmiechnęła się delikatnie

–Kanao ma racje. Zwykle wam to nie wychodziło, a teraz poszło świetnie– pokiwał głową Giyuu.

Uśmiechnąłem się wdzięcznie do nich i spojrzałem na różowowłosą dziewczynę, która ciągnęła Inosuke za sobą. Chłopak wyglądał naprawdę uroczo ze związanymi włosami. Uśmiechnąłem się do nich szeroko i zacząłem się przysłuchiwać jak starsza kobieta rozmawia z Giyuu, który odpowiadał bardzo potocznie. Spojrzałem na swoje stopy i zamyśliłem się na chwilę. Czy dzięki takim zawodom uda mi się dostać na ogólnokrajowe? Co jeśli sędzia wyłapał nasze błędy? A co jeśli tak naprawdę poszło nam okropnie i Giyuu po prostu nie chciał przyznać się do tak dużej porażki? Westchnąłem cicho i lekko pociągnąłem za końcówki włosów. Myśli zaczęły mnie mocno przytłaczać, gdy poczułem dźgnięcie w ramie: