Kabuslarınızın ve korkularınızın sizi ele geçirmesine izin verin. Çünkü sonrasında düş kapanı tüm hepsini içine çekip, yok edecek.
+ Dreamcatcher grubunun temsil ettiği korku ve kâbuslar ile ilgili yedi tane tek bölümlük hikayeden oluşan bir kitapt...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Gahyeon*
"Basophobia"
(Psikolojik olarak yürüyememe hastalığı)
Kan rengi saçlarıyla saati izliyordu. Hafif yana kıvrılan dudakları soluk pembeydi. Yüzündeki psikopat ifadeden kendi bile korkuyor olmalıydı ki, bulunduğu odada tek bir ayna bile yoktu.
Karanlık odaya kapanmış, arkadaşlarını bekliyordu. Yine agresif tavırlar sergilemeye başlamıştı.Vücudu ve düşünceleri karanlığa gömülmüştü. Parlak düşünceler siyah dumanlar ardına gizlenmişti.
Oturduğu tekerlekli sandalyeden kalkmak istiyordu fakat çok korkuyordu. Bu küçüklüğünden beri içinde bir yara izi olarak kalmıştı. Koşan ve zıplayan arkadaşlarını gördüğünde, onlara imrenirdi.
Kendisi ayağı kalkamazdı, koşamazdı.
Adım atmayı ne kadar çok istese de henüz hiç başaramamıştı. Yedi yaşında merdivenlerden düşmesinin ardından bir daha ayağı kalkamamıştı.
Birden kapı açılmış ve oda aydınlanmıştı. Başını çevirip nazik bir ses tonu ile soru sordu.
"Kimsiniz acaba?"
Yaşlı, baştan aşağı yeşil giyinmiş kadın ona yanıt vermedi. Yaşlı kadın, yüzünde tuhaf bir gülümseme ile ona doğru adım atmaya başladı. Gahyeon gözlerini ondan ayırmadan yanıt bekledi.
"Sadece bir meyve suyu satıcısıyım."
Gahyeon yüzünü buruşturdu. Aniden evinde bulunan bir kadında anormal bir durum vardı. Bunu hissediyordu.
"Evime nasıl girdiniz?" dedi. Sesindeki naziklik yerine sert bir ton vardı artık. Elinde oynadığı küçük düş kapanını yatağına bıraktı ve kadından bir cevap bekledi.
"Meyve suyumdan ister misiniz?" kadın yeşil meyve suyunu zorla Gahyeon'ın eline bıraktı.
Gahyeon cevap alamadığı için sinirlenmişti. Meyve suyunu kadına doğru fırlattı.
"En büyük korkunuz nedir?" diye sordu kadın.
Gahyeon'ın siniri git gide artıyordu. Onu cevaplamayan bu kadın ondan cevap bekliyordu. "Çek git evimden! Çabuk çık!" sesi oldukça yüksek çıkmıştı. Kadın geri geri adımlamaya başladı.
Gitmeden önce yine Gahyeon'a soru yöneltti. Bu sefer farklı olarak sorusunda alay vardı. "Ayakta olduğun her an düşmek mi? Ah hayır. Arkadaşlarını kaybetmek değil mi?" kahkaha atmaya başladı.
Kadın geri geri giderken oda karardı. Gahyeon'ın sevdiği karanlıktan çok farklıydı. İnsanın içi daralıyordu bu karanlıkta. Gahyeon tedirginleşmişti.
