Kabuslarınızın ve korkularınızın sizi ele geçirmesine izin verin. Çünkü sonrasında düş kapanı tüm hepsini içine çekip, yok edecek.
+ Dreamcatcher grubunun temsil ettiği korku ve kâbuslar ile ilgili yedi tane tek bölümlük hikayeden oluşan bir kitapt...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Siyeon*
"Klostrofobi"
Saçlarıma geçirdiğim parmaklarım, canımı yakıyordu. Ben daha çok çektim saçlarımı. Aldığım nefesler belirsizdi. Terliyordum. Asansörde yere çökmüştüm. Tek başıma, dört duvar arasında, oturuyordum.
Git gide boğulacak gibiydim. Asansör, bir türlü inmem gereken kata gelmiyordu. Durmuyordu. Sanki daha derine düşüyordum. Ayağıya kalktım ve kapıya vurmaya başladım. Ağlamaya başlamıştım. Korkuyordum.
Dar alanları sevmiyordum.
Boğuluyor gibi oluyordum.
Sanki duvarlar üstüme geliyordu.
Her an bulunduğum yer daha dar gelmeye başlıyordu.
Sanki bir daha, açık bir alanda, rahat nefes alamayacaktım.
Sonunda asansörün kapıları açıldı. İnsanların arasından koşarak dışarıya çıktım. Rahat bir nefes aldım. Evime doğru koşmaya başladım. Her attığım adımda, yer sallanıyor gibiydi.
Kandimi bahçemdeki çimenlere attım. Yere uzandım. Gökyüzünü izleyerek rahatlamaya çalıştım. Nefes alışverişlerim, yavaşça normale dönmeye başlıyordu. Mavi gökyüzü insanı rahatlatıyordu. İyi geliyordu.
Mavi renk, belki de rahatlatıcı olduğu için vardı.
Gökyüzü baktıkça huzur bulalım diye maviydi belki de.
***
Gözlerimi açtığım da polis üniformamdaki tozu silkeleyip karakola koştum. Uyuya kalmıştım. Karakola vardığım da günlerdir kayıp olan müdire kadın hakkında öğrendiğim her şeyi komisere anlattım.
Kadına ne olduğu hakkında kimsenin bir fikri yoktu. Bir aylık tatile çıkmıştı, gerisi yoktu. Peki ya iki aydır neredeydi?
"Konuştuğum herkes bir aylık tatile çıktığını ve bir türlü dönmediğini söylüyor. İki aydır maalesef..."
Komiser sözlerimi gözleri kapalı düşünüyordu. Dik oturdu ve gözlerime bakarak konuştu.
"İki aydır kayıp ve polise yeni haber veriliyor?! Dirisini beklemesinler."
Oldukça sinirliydi. Sözleri beni korkutmuştu. Saygıyla başımı eğip selam verdim ve yanından ayrıldım.
"Düş kapanlarım var! Tüm kâbus ve korkularınızı içine çeker! Her türlü düş kapanı bulunur!" rengarenk tüyler ile yapılmış düş kapanları gözlerimi almıştı.
