Summary
An accident that happened 10 years ago took my beloved mother.
I lost some of my memories because of the trauma. Only a few things about myself I remember so far.
In my Ten years of living, I constantly experienced inexplicable events. In m...
I'm praying for this day to end already. Sana hindi na lang ako nagising ngayon. Nakaligtas man ako sa kamatayan ay nakakatakot na hindi ako ligtas sa kapahamakan. Baka nga dito na ako matuluyan.
Maraming imahe ang pumasok sa isip ko. Madalas ay iyong napanood ko sa tv na pinupugutan ng ulo, pinapalapa sa mga hayop, tamaan ng palaso sa puso para agad na mamatay. Siguro gawin akong pagkain nilang lahat. Kakatayin ba ako?shocks! Rosē they are Vampires not a cannibal! But maybe?
Malakas ang kutob ko na ipapako nila ako sa krus at gagawing alay sa kanilang lahat. Uubusin ang dugo ko! Wahhh!!!!!!! Please kill me now! I don't want to be tortured. I would rather die instantly than slowly. Mas maganda na iyong panain ako deretso sa puso.
I'm not the only one. What about those two? Did they successfully escape or be caught like me. No, hindi pwedeng mangyari iyon sa kanila. The child is innocent. Hindi dapat siya madamay. And Rence s-she, She is the wife of his brother.
But in my realization. No one will save me. I'm alone and lost.
Siguro tanggapin ko na lang ang magiging kapalaran ko. I'm done questioning my fate. Ang tanging taong makakaramay ko ay wala rito. I know he's happy with his life and maybe I should too. But how am I supposed to be happy if my life will end soon.
I remember Aling Suke's words when I was a kid.
"Naway mahanap mo ang iyong tunay na makaksama habang buhay. Magmamahal ng walang kapantay. Sambahin ka ng lubos. Ituringbilang kanyang Reyna."
I don't know why of all things, that is the first thing that enters my mind.
~~~
Sulitin ko na lang ang nalalabing oras ko ngayon.
Bumangon ako kahit mabigat ang katawan ko.
I only wear a bed dress. Medyo manipis pero kaiklian kaya maayos lang ito sa akin. Mas gusto ko rin kasi naman ang magaan at komprotable sa paggalaw kaysa doon sa mabigat at napakasikip na patong-patong na damit.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hindi naman ako pwedeng magreklamo dahil hindi naman ako taga rito. Baka pa mas mapaaga ang buhay ko kung gagawin ko iyon kaya huwag na lang. Mapagtitiisan naman.
I'm not a materialistic and eligible person and this is too much! Halos mawalan na ako ng hininga dahil sa sikip at kapal ng damit na pinapasuot sa akin! I don't prefer this kind of style but we'll yes.. my biggest word; I'M NOT FROM THIS WORLD!
"Shocks. Gusto kong umiyak." Naiiyak kong bulong habang nagmukmok sa silid aklatan. I said that I'm going to enjoy my remaining lives but here I am stocked inside while reading some books.
Bumuklat ako ng bumuklat ng pahina kahit hindi ko naman binabasa ang laman. Hindi ko alam, walang pumapasok sa ulo ko ngayon!
