Unconditionally

Chapter 6

Lumipas ang mga araw, naging magbff na rin sila ni Micah at Jade.

"Hi, bes!" Ang paunang bati ni Jade

"Hi bes, hi bes ka pang nalalaman. Ang plastic ah." Ang pabirong sagot ni Micah

"Loko ka. Ginaganyan mo na ako ah. FO (friendship over) na tayo!" Ang pagbibiruan nila sa corridor ng Liberal Arts.

Yung sila yung naging close instead na kami ni Jade -,- Pero okay lang atleast kaibigan na ni Jade yung mga kaibigan ko.

Patuloy pa rin si Micah sa paglalakad niya sakin kay Jade at hindi na rin siya galit sakin. Ewan! Nagalit ba siya? Basta ang alam ko, bati na kami. HAHAHAHA!!!

"Micah?" Ang tawag ko sa kanya sa fourth floor.

"Oh? Bakit Je, sinong demonyo ang nag-udyok sayong pumunta sa Liberal Arts building? At tsaka pano ka nakapasok dito sa building namin?"

"Poging demonyo! Hahahahaha!! Wala kasi yung guard, kaya derederecho na ako, wala ng lingon lingon"

"Lol, ayos salita. Respeto lang ba?" Seryosong sabi ni Micah.

"Hahahaha, hindi. Ipabibigay ko sana sayo tong sulat kay Jade"

"Osige, ano bang laman neto? Pwede bang basahin" Sabay akmang bubuksan

"Wag! Naaah! Bigay mo nalang please!"

"Osige na nga"

Nang matapos yung usapan namin, nagpaalam na siya sakin. Dahil malapit ng magstart yung class nila. At umalis na rin ako.

Pagdating niya sa classroom, nakita na niya agad si Jade.

"Jade!" Sabay abot ng letter at binasa niya ito. Pagkatapos niyang ibigay kay Jade, binasa niya ito at napapangiti. Samantalang si Micah, ay nakatingin lang sa kanya.

Nagstart yung klase nila, pero napapatingin pa rin si Micah kay Jade at parang natutuwa ito sa binasa niya. After that class, umalis si Jade at naiwan sa may drawer ng chair niya yung letter. Si Micah naman kinuha ito at binasa.

Then, the letter said:

"Hi, Jade! Goodmorning. I just want you to know that I'm so blessed that I met you. I want to rewind it all since the first day of school. I haven't say sorry to you personally but I really really felt sorry about that. I know that you didn't meant to throw that crumpled paper directly to my head, i just over acting at that time. Again, I am sorry! But, past is past it'll never come back.

About your shirt? Sorry din, di ko sinasadya na ma-out of balance in front of you. At pagpasensyahan mo na yung jersey na naibigay ko sayo kasi napagpawisan na. Kinukulit kasi ako ni Liezy e. Anyway, hope we have enough time to make a new happy memory. And I just want to thank you for making me happy even if you dont know how it happens :) At kahit ako di ko alam basta nabubuo mo ang araw ko.

Thank you for everything, diwata!!

Love, James

Hope to have more time to spent together with you James. I really appreciate all those things. And I just want you to know that I love you since the day that we met in court.
Love, Jade."

Habang binabasa ni Micah, di niya namamalayan na pabalik na pala si Jade.

"Micah? What are you doing?" Ang medyo nagtatakang tanong ni Jade

"Ahm. So, nagkakamabutihan na kayo ni Jeje" Sabi niya kay Jade, na halos papaiyak na.

"Micah? Bakit ka umiiyak? Hindi kita inaaway. Nagtatanong lang ako kung bakit mo binabasa yung letter na bigay ni James?"