Unconditionally

Chapter 1

Pagkatapos ng graduation nila, naghanap kaagad ng university si Jon James.

Nagpunta sila sa Mapuá Institute of Technology, De La Salle University, The National University, Lyceum of the Philippines University, Ateneo De Manila University, Colegio de San Juan de Letran, Adamson University, Far Eastern University at marami pang iba. Nagikot ikot sila sa bawat universities na pinasukan nila. Lahat naman nagustuhan niya, kaso parang nakukulangan siya. Hanggang sa makarating sila sa University of Sto. Tomas.

"Ma, dito nalang ako mag aaral sa UST." Ang sabi ko kay mama

"Bakit naman gusto mo diyan? E luma na yang school na yan." Agad siyang nagtanong.

"Ma, kumpleto kasi sila sa mga equipment at facilities at tsaka feel ko yung atmosphere." Ang paliwanag ko, pero ang totoo. Nalalakihan ako tsaka sikat yung school :)

"Anyways, whether I like it or not. Kung gusto mo talaga diyan, go!" Ang sagot ni mama.

Nag inquire kami, at makalipas ang isang linggo nalaman na namin ang resulta. .

"Ma, I have a good news "
"What it is? "
"Okay ma, keep calm. Coz Im already a Thomasian"
"Ohmy! Im so happy for you son. Keep it up! At dahil diyan... Here~"

Inabot ni Mama yung kanyang credit card at sinabing
"I know you can take care of it :) Bye, have a nice day ahead"

Anyway, Mary Jan Margarette Dautch Velasquez nga pala ang pangalan ng mama ko. She's a very talented, multi-tasking, and industrious mom. She's currently working at C3 international center as a Supervisor. My father, John Adam Velasquez working at abroad as a Civil Engineer and have his own family.

May sama ako ng loob sa papa ko, siguro dahil sa iniwan niya kami ng walang paalam. Pero as time goes by , natututunan ko ng tanggapin ang katotohanan na imposible ng magkabalikan pa ang mama at papa ko. 

Hindi ganun kaganda ang background ng family ko, pero pinalaki kami ng mama ko na may disiplina. Pero ewan ko ba kung bakit pag tungtong ko ng fourth year high school, para akong laging high. Malakas mangtrip, mang asar, mangulit, mang bakaw at mang bully. Kaya suki ako lagi ng guidance office. At siyempre, laging si Ate lang ang pumupunta sa school. Parang habang tumatagal, parang nagiging norms ko na yung ganung ugali.

Nakagraduate ako sa Montessori High na puro pangalan ko ang nakalagay sa logbook ng guidance.