Sewing Machine's Love Story (အပ္ခ်ဳပ္စက္ႀကီး၏ ခ်စ္ပုံျပင္)

Chap 9

Zaw

ခ်န္းခ်န္သည္ အမွန္ကိုပင္ အလြန္ရက္ေရာသည့္  သူေဌးတစ္ေယာက္ဟု ေျပာ၍ရသည္။သူ၏ ရက္ေရာမႈေၾကာင့္  ရႊီႏ်န္မွာ သူ႔ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ ႏွလုံးသား ကို  စိတ္အားထက္သန္စြာျဖင့္ ဤသၾကားေဖေဖႀကီးထံ ေပးပစ္ခ်င္တဲ့ ဆနၵေတာင္မွ ျဖစ္မိလာသည္အထိပင္ ။

သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို လိုခ်င္ဖို႔ မေျပာႏွင့္ ထိုလူက သူ႔ကို တစ္ခါတစ္ေလမွသာ သရုပ္ေဆာင္ခိုင္းဖို႔ လိုအပ္တာ ျဖစ္သည္။
ထိုလူကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားၿပီး ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာေပးတာကပဲ အားလုံး လုံေလာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

ဤ အလြယ္တကူ ရလာေသာ ေငြမ်ားက ရႊီႏ်န္ကို အနည္းငယ္ အျပစ္ရွိသူလို ခံစားရေစသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေယဘူယ်အားျဖင့္ သူမေနႏိုင္စြာပဲ ခ်န္းခ်န္အေပၚ ပို၍ ပို၍ ရိုးသားစြာျဖင့္ ဂရုစိုက္ေပးေနမိေတာ့သည္။

စီးပြားေရးနယ္ပယ္၏ အျမင့္တစ္ေနရာတြင္ရွိေနသည့္ ခ်န္းခ်န္၏ စေန တနဂၤေႏြ ပိတ္ရက္မ်ားသည္ သိသာထင္ရွားစြာနဲ႔ပဲ လူမႉဆက္ဆံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားစြာျဖင့္ ျပည့္ေနေလသည္။ သူသည္  သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို အမ်ားႀကီး အာရုံစိုက္တတ္သည့္ လူစားမ်ိဳး မဟုတ္ေပ။ သူက သူ၏ သဘာဝအတိုင္း ၾကံ့ခိုင္သန္မာသည့္ ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ ဆိုေသာ အခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး အသုံးခ်လ်က္ရွိကာ ၎ အထူးတလည္ ဂရုစိုက္ရန္ အားထုတ္ခ်င္စိတ္မရွိေပ။

ေမၽွာ္လင့္မထားစြာနဲ႔ပဲ အေသာက္အစားပါသည့္ ေတြ႕ဆုံပြဲတစ္ခုကို မသြားခင္ တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ခ်န္သိက အထူးတလည္ျဖင့္ Onigiri ႏွစ္ခု ယူလာေပးေလသည္။

ခ်န္းခ်န္က မ်က္ခုံးတြန္႔သြားၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးက မႏွစ္ၿမိဳ႕ျခင္းမ်ားျဖင့္ျပည့္လ်က္။

"ဒါက ဘာလဲ?"

ခ်န္သိက ရွင္းျပလိုက္သည္။

"အစာအိမ္ထဲမွ ဘာမွမရွိေသးဘဲ မေသာက္ပါနဲ႔။ အဆာခံေအာင္လို႔ ဒါေတြကို အရင္ စာားထားသင့္ပါတယ္။"

ခ်န္းခ်န္ : "......"

သူ သံသယဝင္မိတာေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ ခ်န္သိတစ္ေယာက္ သူ႔အတြင္းေရမႉးျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း လြန္ခဲ့သည့္ ရွစ္ႏွစ္လုံးလုံး ဘယ္တုန္းကမွ် ဤကဲ့သို႔ မိခင္ဆန္ဆန္ ဂရုစိုက္မႈမ်ိဳး ရွိကို မရွိဖူးခဲ့ေပ။