Sewing Machine's Love Story (အပ္ခ်ဳပ္စက္ႀကီး၏ ခ်စ္ပုံျပင္)

Chap 18

Zaw

တစ္လက္မလၽွင္ တရုတ္ယြမ္ 1200 တန္ဖိုးရွိ 5A အမဲသားဟင္းလ်ာ သည္ ငရုပ္ေကာင္းႏွင့္ဆား အနည္းငယ္ ျဖဴးထားသည္။ လတ္ဆတ္သည့္ တူနာငါးအသားလႊာ၏ ပန္းႏုေရာင္ အသားလႊာသည္ ပါးစပ္ထဲမွာပင္ ခ်က္ခ်င္း ေပ်ာ္က်သြားႏိုင္သည့္ ခ်ဳိၿမိန္သည့္အရသာအျပည့္ျဖင့္။ တန္ပူရာစတိုင္ေၾကာ္ထားေသာ ဆာကူရာပုဇြန္ေၾကာ္ႏွင့္ က်န္ရွိသည့္ပုဇြန္ေခါင္းျဖင့္ ခ်က္ျပဳတ္ထားသည့္ စြပ္ျပဳတ္တစ္ခြက္။
အနက္ေရာင္ caviar* အုပ္ထားေသာ ၾကက္ဥေပါင္းဟင္းလ်ာ သည္ကား အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထလၽွက္ စြဲမက္ဖြယ္အရသာႏွင့္ ပူပူေလာင္ေလာင္ပင္။

ရႊီႏ်န္က မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ထိုင္ေနသည့္ ခ်န္းခ်န္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။

သူ၏ခ်စ္လွစြာေသာေဘာ့စ္သည္ ညႇိႏွိုင္းစည္းေဝးပြဲႀကီးမ်ားတတ္လ်င္ပင္ ဤသို႔ ဝတ္စုံျပည့္ တခမ္းတနားႀကီး ဝတ္စားျခင္း မရွိခဲ့ေပ။

ၾကက္ေသြးနီေရာင္ဝတ္စုံ ၊ အလြန္ေတာက္ပေျပာင္လက္ေနသည္အထိ တိုက္ခြ်တ္ထားသည့္ သားေရဖိနပ္၊ ဖေယာင္းကဲ့သို႔ ေတာက္ပ ေခ်ာေမြ႕ေနသည့္ ထိုလူႀကီး၏ ဆံပင္။

ပထမတြင္ သူထင္ထားခဲ့သည္က ခ်န္းခ်န္တစ္ေယာက္ ဤမွ်ေစ်းႀကီးသည့္ ဟင္းလ်ာမ်ား စားေသာက္ၿပီးလၽွင္ စိတ္ေက်နပ္ေပလိမ့္မည္ဟု။ သို႔ေသာ္လည္း အစားအေသာက္မ်ား တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ျမည္းစမ္းၿပီးေနာက္တြင္ ေဘာ့စ္၏ အမူအရာမွာ ပို၍ ပို၍ပင္ ရုပ္ဆိုးလာေလသည္။ ေနာက္ဆုံး အခ်ိဳပြဲမ်ားသုံးေဆာင္ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူ႔အမူအရာမွာ ေဒါသထြက္ေနလ်က္ တခ်ိန္တည္းပင္  သနားစဖြယ္*လည္း ေကာင္းလွသည္ဟု ေျပာႏိုင္ေလသည္။

"လက္ေဆာင္က ဘယ္မွာလဲ?"

ခ်န္းခ်န္က ေမးလာသည္။ အမူအရာတို႔ကေတာ့ မဲေမွာင္လ်က္။

ရႊီႏ်န္ : "......."

ခ်န္းခ်န္က သူ႔ေရွ႕တြင္ ရွိေနသည့္ ကိတ္ကို ညႊန္ျပကာ

"မင္း ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားတဲ့ supurise gift ကို ကိတ္ထဲမွာထည့္ထားၿပီး ဆြဲထုတ္ျပရမွာ မဟုတ္ဘူးလား?"

"......... အဲ့ဒီကိတ္အေပၚမွာေရာ မီးပန္းေလးေတြပါ ရွိေနေစခ်င္ေသးလား?"