Abilerim Beni Salın!(Finalden Sonra Düzeltilecek)

0.6

İyi okumalar<3

Umarım beğenirsiniz:')

Oy ve satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin:-)

'Kaçan kovanlanmak istediği için kaçmaz mıydı?'

^^^^

Karşımdaki insanlara bakıyordum.

Şaşkınlıkla...

Anne ve babama...

En son Mert'i bırakmaya gelen anne ve babama...

Neden gelmişlerdi ki? Bunca yıldan sonra? Çocuklarına bir kere bile anne ve babalık yapmayan onlar yoksa vicdana mı gelmişlerdi?

Yoksa Mert'i mı alacaklardı? Meriç abim buna asla izin vermezdi!

Peki abilerim neden üzgünler? Kötü bir şey mi oldu yoksa?

Durduğum yerde sorularla kendim bir yere varamayacağımı anladığımda salona doğru yürümeye devam ettim.

Keşke hiç devam etmeseymişim...

Her adım başka bir felaketi çağırıyordu...

Herkesin odak noktası olduğum zaman adım atmayı kesip Meriç abime baktım.

" Neden gelmişler?"

Meriç abim neden bana öyle bakıyordu?

Çaresiz bakışları içime işliyordu.

Meriç abimden önce babam konuştu.

Babam... 5 harfli,  bana çok uzak olan kavram...

"Alina lafı dolandırmak istemiyorum. S-"

Sözünü kesen Meriç abim olmuştu.

"- Sen ne dediğinin farkında mısın? Hemen söylemek ne demek ya? Kızımın psikolojisini hiç düşünmüyor musun sen? Alina abicim gel yanıma sana önemli bir şey söylemem gerekiyor birtanem." Ben sadece bekliyordum. Hissediyorum kötü şeyler diyecekti. Derin nefes alıp iki adımla yanıma gelip beni koltuğa oturttu. Yanıma oturup ellerimi tuttu güç almak ister gibi. Tekrar derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

İlk defa abimin o huzur dolu sesiyle konuşmasını istemedim...

"Birtanem, güzel kızım ilk önce sana şunu demek istiyorum. Sen ne olursa olsun benim kız kardeşimsin, değerlimsin, canımsın, güzel kızımsın tamam mı?" Onu başımla tastiklemiştim. Ne olursa olsun o benim abim ve babamdı. Ama neden şimdi bunları söylüyordu ki? Tekrardan derin bir nefes alıp konuşmasına devam etti.

" Bu şahsiyetlere bir mektup gelmiş. İçinde de DNA testi varmış. Mektupta..."  Derin nefes alıp tekrar konuşmaya başladı. Ben ise sadece izliyor ve o mektupta ne yazdığını merak ediyordum.

"Mektupta senin doğduğun gün ve hastahanede başka birisi daha doğmuş. O kişinin ailesinin düşmanı intikam için bebekleri değiştirmiş. 1 hafta içinde hastahaneden çağırılacağımız yazıyor. O DNA testine de mektupta yazılanlara da inanmıyorum inanmıyoruz güzelim. Başka DNA testine bile gerek yok ben eminim. Sen bizim kardeşimizsin. Başkası değil tamam mı? Sen benim güzel kızımsın başkasının değil. Biz seni  aileniz başkası değil. Birisi bize oyun oynuyor bunun başka bir açıklaması olamaz."

Donup kalmıştım. Abim ne diyordu böyle? Ne düşmanı ne karıştırılması? Bu doğru mu? Olamaz! Onlar benim abim. Benim ailem. Kesinlikle bu işte bir iş var. Abimin dediği gibi birisi bize oyun oynuyor. Hemde çok kötü bir oyun... Ama neden böyle bir oyun oynasınlar ki? Çok saçma... 1 hafta sonra hastaneden çağırdıklarında her şey ortaya çıkacaktı. Böyle bir oyunu bozardık biz.