Bir Zamanlar Ankara

Demirin Öfkesi

Çır çır

Hünkar : artık yeni ağa sensin fikret
Fikret : desteğiniz için teşekkürler
Hünkar : amcanın emanetine sahip çıkacağına eminim
Fikret : inşallah en doğru şekile çıkmaya çalışacağım.
Hünkar : insan yağmurda ıslanmadan ateşte yanmadan fırtınaya kapılıp gitmeden var olamaz ben her zaman yanında olacağım
Fikret : çok sağolun Hünkar yenge
Hünkar : şimdi diğer konuya gelelim ne yapacağız
Fikret : bende bilmiyorum Hünkar yenge demire bunu nasıl söyleyeceğiz
Hünkar : mujgandan kamerayı alalım gözüyle görsün birlikte söyleyelim.
Fikret : iyi fikir

Ev

Müjgan bahçeye çıktı ağaçta dut gördü.

Müjgan : Sadullah abi Sadullah abi

Gelen giden yoktu Müjgan merdiveni alıp ağaca dayadı merdivenden çıktı dutu kopardı
Fikret ve Hünkar arabadan gördü
Hünkar : ne yapıyor bu kız

Fikret arabadan indi koşarak müjganin yanına gitti
Fikret : Müjgan ne yapıyorsun
Müjgan: fikret sen nereden çıktın
Fikret : beni bırak sen buraya niye çıktın in aşağıya
Hünkar : düşeceksin kızım in aşağıya

Müjgan aşağıya indi
Müjgan : canım dut çekti Sadullah abiye seslendim duymadı hemde merdivenden 1 2 tane dut aldım
Hünkar : Sadullah

Sadullah geldi.

Sadullah : buyrun
Hünkar : Hekimhanım canı dut çekmiş 1 kase topla getir
Sadullah : peki büyük hanım
Hünkar : kızma müjgana gebe kadın aşerdi
Fikret : bir daha tek başına çıkma
Müjgan : tamam

Yamanlar konağı

Demir kravat bağlıyordur Züleyha aynada saçını tararken demir züleyhanin boynunu açtı morluk gördü
Demir : ne oldu buraya
Züleyha : adnanla oynarken ısırdı ondan olmuştur
Demir : benim oğlumun dişleri çıktı

Demir züleyhanjn boynunu öpecekken Züleyha ayağa kalktı

Demir : ne oluyor
Züleyha : holdinge geç kalacaksın
Demir : kalım

Demir züleyhanin belini tuttu Züleyha Demiri itti
Demir : ne oldu Züleyha uzun zamandır soğuk davranıyorsun
Züleyha : sana öyle geliyor
Demir : öyle gelmiyor
Züleyha : demir tartışmak mi istiyorsun
Demir : özledim seni Züleyha
Züleyha : dernekte kadınlarla buluşacağız
Demir : beklesinler
Züleyha : olmaz öyle demir bekletmeyi sevmiyorum
Demir : beni her zaman bekletiyorsun
Züleyha ; demir akşam konuşuruz çıkmam lazım

Züleyha odadan çıktı
Demir : peki Züleyha

Ev
Hünkar : bunu demire söyleyeceğiz
Müjgan : demirin öfkesini nasıl koruyacağız
Hünkar : elimizden geleni yapacağız.

Nazire dutu getirdi

Müjgan : sağol nazire abla
Nazire : afiyet olsun

Fikret : ne zaman gidecegiz
Hünkar : birazdan gideriz
Müjgan : demir umarım yanlış bir şey yapmaz
Hünkar : inşallah
Fikret : züleyhayi uyaracak misiniz
Hünkar : hayır şeytan görsün onun yüzünü
Müjgan : Adnan ve Leyla ne olacak
Hünkar : torunlarımi alacam arzu ederse gelip görür

Çarşı
Berber: Hünkar hanım ve fikret bey gövde gösterisi yapmış
Adam : fikrette artık ağa olmuş
2. Adam : kimse Fekeli ağa gibi ağa olqmqs
Berber : orası öyle
Adam : mekanı cennet olsun inşallah
Berber : amin
2. Adam : amin

Hakanın evi

Hakan viski içiyordur
Hakan : demir elinden en kıymetli şeyi almış olacam. Karını alacam. Daha sonra çocuklarını alabilirsem onları da alacam.