Bir Zamanlar Ankara

77. Bölüm

Ankara

Mujfik konağı

Müjgan kerem aliye kahvaltı yaptırıyordu

Müjgan : kerem Ali hadi oğlum bak anne işe gidecek
Fikret salona girdi

Fikret : kahvaltı mı yapmak istemiyor
Müjgan : istemiyor
Fikret : bırak yapmasın acıkınca Firuze bir şeyler yedirir
Müjgan : aklım kalıyor sonra
Fikret : Müjgan bebek değil ki artık okula gidecek yaşa geldi, karnını istediği vakit doyursun
Müjgan : anne olmadığın için anlamıyorsun neyse bunun içinde tartışmayacam, sen kerem aliye kahvaltısini yaptır, ben işe gidiyorum

Müjgan çantasını alıp kapıya doğru giderken Fikret arkasından geldi

Fikret : Müjgan sabah sabah niye gerildin
Müjgan : gerilmiyorum sadece tartışmak istemiyorum onun içinde konuyu uzatmıyorum
Fikret : Müjgan sadece kendi kararlarını vermeye başlasin diye söyledim
Müjgan : tamam Fikret lütfen, işe gidiyorum

Müjgan konaktan gidince Fikret kerem Ali'nin yanına gidip

Fikret : oğlum bugün babayla işe gelmek ister misin
Kerem Ali : isterim
Fikret : Firuze

Firuze salona geldi

Firuze : buyrun Fikret Bey
Fikret : kerem aliyi hazırla bugün babasıyla işe geliyor
Firuze : Müjgan hanımin haberi var mı
Fikret : babasıyla gidecek. Sen çocuğu hazırla

Ankara

Mezarlık

(Yılmazın öldüğü sahnedeki müzik çalar)

Müjgan elindeki çiçekleri çocuklarının mezarına koydu

Müjgan : bugün tam 2 ay oldu sizsiz geçirdiğim 2 ay oldu. Kokunuzu içime çekmek için geldim.

Müjgan toprağı eline aldı ve öpüp kokladı. Mezarlıkta yoldan Arslan şemsiye ile geçerken müjgani gördü ve orada durdu

Müjgan : anneniz sizi hiç unutmadı bunu bilin. Keşke mümkün olsa sizin yerinize ben ölseydim. Ama kanınız yerde kalmadı. O Gülsüm denen zalim kadın kendi eliyle hayatına son verdi ama benim elimden sizi aldığı gerçeğini değiştirmiyor. Her gün her gece aklıma geliyorsunuz her gece toprak altında üşüyorlar mi diye düşünüyorum. Babanız ben üzülmeyim diye sizi unutmuş gibi mi yapıyor bilmiyorum ama size olan özlemimin acısını ondan çıkarıyorum. Abinizle yeteri kadar ilgilenemiyorum. Keşke bir kaç ay önceye dönseydik ve bunlar olmasaydı

Arslan bir süre baktıktan sonra yola devam etti. Müjgan çocuklarının mezarına çiçekleri koydu

Çukurova

Yamanlar konağı
Demir banyoda yüzünü yıkarken aynaya baktığında suratında kan gördü suratında çenesine akan kanı aynada gördü ama elini yüzüne koyduğunda kan görmedi tekrar aynaya baktığında kan yoktu. Demir yüzünü tekrar yıkadı ve gözleri doldu.

Demir : kanı hala elimde ben yaptım

Ümit kapıda duydu ve korkarak içeri girdi

Salon

Hünkar ve Fekeli sofraya kahvaltıya başlamıştır. Fekeli ekmeğin üstüne tereyağ ve reçel sürüp hünkara uzattı. Hünkar memnuniyetle eline aldı

Hünkar : teşekkür ederim
Fekeli : afiyet olsun sen turunç reçelini seversin
Hünkar : severim, kızlara söyleyim de mevsimi gelmişken birkaç kavanoz yapsın
Fekeli ; gazeteyi gördün mü
Hünkar : daha henüz bakmadım ne yazıyor
Fekeli : herkes dünkü temel atma töreninden bahsediyor
Hünkar : 1 sene de biter herhalde öyle tahmin ediyorum
Fekeli : biter biter