-Cʜᴀᴘᴛᴇʀ 10-

288 45 0
                                    

CHAPTER 10:LET YOU RUB HIS BACK

Wei Anning သည် ကမ်းခြေတွင် ထိုင်နေပြီး အိမ်မက်မက်နေသည် အလား အဝေးသို့ ငေးကြည့်နေခဲ့သည်။ သူမ အနောက်ဖက် သဲသောင်ပြင်ပေါ်မှ ဝီးချဲ တွန်းလာသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ သူမက ပြန်လှည့် မကြည့်တော့ပဲ နူးညံ့ညင်သာစွာ မေးလိုက်တယ်။
"ရှင် ကလေး အရွယ် ကတည်းက ဒီမှာ နေခဲ့တာလား??"

Leng Youchen က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး နက်ရှိုင်းတဲ့ အပြာရောင် ပင်လယ်ကြီးကို ကြည့်လိုက်သည်။
"မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ့် အသက် ၁၉ နှစ် အတိုင်ခင်က Beicheng မှာ နေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် လည်း ၁၉နှစ် ပြည့်ပြီးတဲ့ နောက်မှာ ကိုယ့်မိသားစုက ကိုယ့်ကို စွန့်ပစ်လိုက်ကြတယ်လေ။ ကိုယ်ဒီမှာနေတာ ၆ နှစ် ရှိပြီ။"

Wei Anning က သူမ၏ ခေါင်းကို လှည့်လိုက်ပြီး သူ့ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ရဲ့ ဘေးမှာ အစေခံ  တစ်ယောက်မှ မရှိကြဘူး။ ပူပြင်းတဲ့ နေရောင်က သူ့ပေါ်ကို ကျရောက်နေသော်လည်း သူ့မျက်ဝန်းထဲက ဝမ်းနည်းမှု အရိပ်အယောင် ကိုတော့ ဖယ်ရှားပစ်လို့ မရနိုင်ခဲ့ဘူး။
"ရှင် အဲတာကို ဘယ်လို ကျော်ဖြတ်ခဲ့တာလဲ??"

ကျွန်းသည် သာယာ လှပပြီး ကြီးကျယ် ခမ်းနားသော်လည်း ခမ်းနားထည်ဝါသော အကျဥ်းထောင် တစ်ခုနှင့်  ဆင်တူလှပေသည်။ အထူးသဖြင့် ဆက်သွယ်ရေးဖုန်း (mobile phone) တွေ၊ TV တွေနဲ့ ဒါမှမဟုတ် အင်တာနက်တွေ မရှိတဲ့ အခါမျိုးမှာ ဆိုရင်ပေါ့။ သိပ္ပံ နည်းပညာတွေ တိုးတက်ခေတ်မှီနေတဲ့ နိုင်ငံ တစ်ခုက လာတဲ့ လူတစ်ယောက် အတွက်တော့ ဒီနေရာ ဒီလို ကျွန်းမျိုးမှာ နေထိုင်ရခြင်းက ထောင်ကျတာနှင့် အတူတူပင် ဖြစ်သည်။

"အားလုံးက ပြီးဆုံးသွားပြီလေ။ မင်းနဲ့ ကိုယ် ဒီမှာ အေးချမ်းစွာ နေထိုင်ကြမယ်။ ကိုယ်က မင်းဘေးမှာ နေပေးပြီး မင်းကို ထာဝရ ချစ်နေပေးမှာပါ။"

Leng Youchen က သူမကို ကြင်နာစွာ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ နေရောင်အောက်က သူ့ရဲ့ ချောမောလှပတဲ့ မျက်နှာက နေ နှင့် လ သည် များပြားလှစွာသော အလင်းကို ထုတ်လွှတ်သကဲ့သို့ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။

Wei Anning က သူ့ကို မျက်တောင် မခတ်ပဲ စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူက Wei Jingjing ကို တော်တော်လေး သဘောကျတယ်။ Wei Jingjing က သူ့ရဲ့ အဝေးကို ထွက်ပြေးသွားပြီး ဘာ့လို့ သူမ(Wei Anning) ကို သူမ(Wei Jingjing) နေရာမှာ အစားထိုးထားခဲ့တာလဲ??

I love you unexpectedly ( MM translation) Where stories live. Discover now