29.Bölüm

393 23 1
                                    

(Medyadaki şarkı ve bu bölüm 🖤😪) Anlamını bilmiyen bakmasını öneririm

Saatlerdir aynı yerde oturmuş kimseye bir şey çaktırmamıştım herkes uyurken ben o vidoyu defalarca izlemiş resimlerin her bir santimini aklıma kazımıştım neden bu kızdan bir türlü kurtulamadık anlamıyordum içeriden gelen Aden ile bakışlarım ona döndü güvenliğim için oda uyumamıştı burak pencereden atladığı için bacağını incitmişti biraz dinlenmesi gerekiyordu Kaylada en son başında nöbet tutuyordu önüme koyduğu kahveye bakıp kafa salladım teşekkür etmeye çalışıyordum ama bunu yapacak takatim bile yoktu

A- Meyra hanım biraz yatsanız iyi gelir belki eğer korkuyorsanız ben kapıda olacağım merak etmeyin

zoraki bir gülüş attıp

M- Uykusuz kalmam korkudan değil aden

anlayışlı bir şekilde bakıp kafasını salladı ve benim yanımdan ayrıldı elime kahveyi alıp bahçeye çıktım havuzun başında durup kahvemi içerken düşünüyordum napacağımı bilmiyordum ama tartışmak veya kavga etmekte istemiyordum ciddi bir konuşmaya ihtiyacım vardı belkide anlatacaktı ona zaman tanımalıydım üç gün içinde anlatırsa saklamış sayılmazdı bile gözardı ederdim her şeyi belkide biraz uyusam iyi gelirdi içeri girip kendimi koltuğa bıraktım odama gitmek istemiyordum gözlerime ağırlık çökmeye başlamıştı bile.....

5 Saat sonra

Gözlerimi zorda olsa açıp koltukta gerindim kendimi doğrultup etrafa baktığımda karşımda oturmuş olan aden hemen ayaklanmıştı

M- Rahatına bak Aden... kalktı mı herkes

A- Evet kalktılar Kayla hanım sağolsun Burağa kahvaltı hazırladı onu götürdü

Kayla kahvaltı hazırladı bizim Kayla benim kardeşim olan Kayla ve Kahvaltı yok imkansız

A-Lena hanımda yarım saat önce arayıp geleceğini söyledi

yüzüm düşerken kafa salladım içeri gelen adım sesleri ile bakışlarımı arkaya çevirdim gelen Lenaydı tam zamanında gözleri çökmüştü beli ki uykusuzdu bana bakışları bende oyalanırken gülümseyip

L- Günaydın

dedi Aden karşılık verip yanımızdan ayrılırken ben yüzüne bön bön bakıyordum kaşları hafifçe çatılırken yanıma adımladı

L- Bebeğim neyin var?

zorda olsa kendime gelip cevap verdim

M- Hiç sadece uykusuzum... E sen naptın arkadaşlarınla

yerinde dikleşip ceketini düzeltti lütfen anlat lütfen

L- Hiç takıldık öyle

M- Ah çok iyi yapmışsın biraz gergin görünüyorsun bir şey değil mi oldu?

bakışları yüzümün her bir santimini incelerken hala içimden dua ediyordum lütfen tanrım lütfen

L- Hayır ya çok iyiyim

buruk bir şekilde gülümseyip kafamı salladım söyler bugün olmazsa yarın ama bana söyler

3 Gün Sonra

Üç gün koskoca üç gün geçti ama bana bir şey söylemedi üstelik üç gecedir ortadan kayboluyordu Kaylaya anlatmamıştım ne yapacağımı bilmiyordum şimdi yine gidecekti üç gündür aynı saatte gidiyordu artık tamamdı daha fazla susamazdım kendime haksızlık yapıyordum kalp kırıklığım canımı yakıyordu onun canı yanmasın diye kendimi öldürüyordum

KORUMAM BİR KIZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin