1-

864 71 14
                                    

Alarm çalınca sıcacık yatagıma elvada dıyıp yataktan kalktım.Bugün yeni okuluma baslayacagım ıcın bıraz heyecanlıydım.Bu arada adım Nehir.Yatagımı oldugu gıbı bırakıp banyoya doğru yöneldım.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynadakı görüntüme baktım.Kendımden bır kez daha nefret ettım.Banyodan cıkıp hazırlandıktan sonra aşağıya indim.

Annem gene herzamankı gıbı masayı donatmıstı.Durumumuz pek yoktu ama idare ediyorduk.Babam ben cok kucukken bızı terkedip gitmişti.Bizde annemle o zamandan bu yana beraber yasıyoruz.Annemın yanağına kücük bir öpücük kondurup

"Günaydın"dedim.Annemde bana gülümseyerek

"Günaydın tatlım"dedi.Bir kac parca atıstırdıktan sonra anneme veda edip otobüs duragına dogru yurumeye basladım.Yanıma yanasan siyah lüks arabayı görünce kulaklıklarımı cıkarıp ters bır sekılde arabadakı çocuğa baktım.

"Ne istiyorsun"

"Okula beraber gıdelım mı?"dedi.Ne saçmalıyor bu ya hemen çıkıştım.

"Ne sacmalıyorsun sen"

Omzunu silkip "Tanışmak istemistim"dedi.

"Hangi okula gittiğimi nereden bılıyorsun"

"Üzerindeki formadan anlayabılıyorum fıstık"dedi.Fıstık mı? o.O

"İyi tamam" dedim.

Arabanın kapısını acıp koltuğa oturdum.Çocuk hem arabayı sürüyor hem de beni süzüyordu.

"Sapıkmısın sen? eğer nihetin buysa dur dur arabayı!"diyerek bağırdım.

Çocuk gülerek konuştu.

"Öyle bir niyetim olsaydı çoktan yapmıştım güzelim"dedi.

"Dur dur arabayı inicem"

Ben bu cümleyi dedikten sonra gaza dahada yüklendi.Heran kaza yapabılrdık ve ben daha ölmek istemiyordum.Off

"Durdurmassan atlarım"dedim.Çocuk tek kaşını kaldırıp

"Ha öyle mi atlasana"

Atlayamacagımı sanıyordu.Geri zekalı.

Kapıyı acıp tam atlayacakken aniden frene bastı.Kolumu tutup benı kendıne doğru çevirdi.

"Salak mısın sen?"dedi.Ve biranlık birşeyle bana sarıldı.Ne güzelde kokuyordu öyle.Ne diyorum ben.O bana sarılırken ben mal gibi kalakalmıstım.Öksürdüğüm zaman sarılmayı kesip bana baktı.

Yüzü bembeyaz olmuştu.Hiç birsey demeden arabayı çalıştırıp yola devam ettik.Okulun bahçesine gelene kadar hiç konusmadık.Tam inceğim zaman gene benı kolumdan tutup ona doğru dönmemi sağladı.

"Sürekli beni kolumdan tutmaktan vazgeç"dedim.

Omuz silkerek "Adım Kerem" dedi ve sırıttı.

"Ben de Nehir"deyip gülümsedim.Kerem elini uzattıgında bende ona elimi uzattım.Boş boş bana bakıyordu.

"Geç kalıyoruz gitsek iyi olacak"dedim.Kerem başıyla onayladı.İkimizde arabadan ındıgımzde bahcedekı coğu kişi bize bakıyordu.Kereme fısıldayarak

"Neden bize bakıyorlar"dedim.Kerem gene pis pis sırıtarak;

"Bosversene"dedi ve omzunu silkti.Bende onun taklıdını yaparak

"Bosversene"dedim.

Okul kapısından ıcerıye gırdığımızde Kereme dönüp

"Ben müdürün yanına uğrayacağım sınıfı falan soracağım bilirsin"deyip gülümsedim.

ŞIMARIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin