Yatağım da gözlerim açık Poyrazı düşünüyordum.Onun o kusursuz suratını.
Yataktan kalkıp banyoya girdiğim de elimi yüzümü yıkadım.Okul kıyafetlerimi giyip çantamı elime aldım.Kahvaltı masasın da Annemi tek başına otururken görünce şaşırmıştım.
Artık annemle aram eskisi gibi değildi.Kapıya yöneldiğim de annem seslendi;
"Nehir kızım gel otur seninle konuşmam gerek"
"Anne cidden acelem var"
"Nehir uzatma!"diye bağırınca pes edip bir sandalye çekip oturdum.
"Dinliyorum"
Annem derin bir iç çekip konustu;
"Poyraz denen o çocukla birliktemisin?"
"Bunu da nerden çıkardın"
"Sadece dikkatli ol kızım" dedi.Tabi canım.Kapıyı çekince kendimi dışarıya attım.Poyrazı arabasına yaslanmış elindeki telefonla uğraşırken görünce gülümseyerek yanına gittim.
"Günaydın"
Poyraz elindeki telefonu bırakıp cebine koydu yanağıma küçük bir öpücük bırakıp
"Günaydın sevgilim" dedi.
••
Okula geldiğimizde neredeyse okulun tamamı Poyrazla birlikte olduğumuzu biliyordu.Sınıfa çıktığımızda Poyraz beni yanlız bırakıp bahçeye arkadaşlarının yanına gitti.Pencereden Poyraza bakmak için ayağa kalktım.Arkadaşlarıyla sigara içiyorlardı.
••
Derste kafamı koymuş hocayı dinlerken aniden kapı açıldı ve içeri Demir girdi!!
Poyraz sessizcene fısıldadı
"Ne işi var bu piçin burada!!" pekde sessiz olmamıştı ama...
Demir içeri girdiğin de tüm kızlar ona hayranlıkla bakıyordu.
Demirin gözleri beni bulunca gülümseyerek bir sıra önüme geçti.
Poyrazı fark etmişmiydi acaba.
Araların da ne gibi bir olay olduğu hakkın da hiçbir fikrim yoktu ama öğrenecektim.
••
Tenefüs zili çalınca Poyraz Demirin yakasından tutup oturduğu sıradan kaldırdı.
"Ne işin var senin lan burada!"deyip bağırdı.Demir ise aksine çok sakin görünüyordu.
Demir ellerini havaya kaldırıp
"Hey hey sakin ol dostum" dedi.Poyrazın kolunu tutup
"Poyraz ne yapıyorsun bırak onu" dedim.Poyraz beni şaşırtarak Demirin üzerinden ellerini çekti.Birlikte bahçeye indiğimizde bir banka geçip oturduk.
Poyraz bana o güzel gözleriyle bakıp konustu;
"Neden sürekli o piçi koruyorsun"
Piç mi?
"Arınız da ne gibi birsey var neden Demiri sevmiyorsun" deyip sorduğu soruyu umursamadım.Poyraz derin bir iç çekip konuştu.
"Nehir o bir kesici.Benim takıldığım barın arkalarında bir yerlerde takılıyor.İnsanlar canını sıkarsa veya başka bir sey yaparsa insanların dillerini ve başka yerlerini kesiyor."
Ne!!!
"Neden hapse girmiyor?" diye sorduğum da
"Nehir saf mısın? Para herseyin çaresidir.Babası oğlunun suçlarını ört baz etmek için onlara para veriyor onlarda susuyorlar."
Böyle bir saçmalık olamaz!!
Poyraz tekrar söze başladı;
"Ve sana da zarar vericek diye korkuyorum.Her zaman senin yanın da olamam.Sen ben olmadan da güçlü bir kızsın.Bu yüzden kendine dikkat et" dedi ve beni kendisine yapıştırdı.Kafamı göğsüne gömmüş bir sekilde duruyordum.Poyraz beni umursuyordu.
Kafamı kaldırıp Poyraza baktım.
"Sadece bu mu Demirle aran da olanlar?"
"Hayır." dedi.Sesi soğuk çıkmıştı.
Poyraza sorar gözlerle baktım.Bunu gerçekten merak ediyodum.
"Buket.Beni bırakıp Demire gitmişti.Bu yüzden ona kızkındım."
Buket? Lanet olsun.
••
Ders zilinin çalmasına 10dakika kala hocadan izin alıp sınıftan çıktım.
Koridorda yürürken peşimden birinin geldiğinin farkındaydım.Yürürken omuzlarımın arkasından gelen kişiye bakmaya çalıştım.
Bu Demirdi!
Adımlarımı hızlandırıp yürümeye devam ettim.Aniden bana yetişip kolumu tutunca çığlık attım.Eliyle agzımı kapattı.
"Bağırmayacaksan elimi çekeceğim" dedi.Başımla onayladım ve elini çekti.
Ürkek sesimle sordum
"Sen bir kesicisin!"
Demir ellerini saçlarından geçirip konuştu.
"Evet lanet olasıca!" deyip bağırdı.Bir adım gerilediğim de Demir inatla benim üzerime geliyordu.Duvara yaslanınca başka gidecek yer olmadığını anladım.Demir eliyle saçımı kulağımın arkasına doğru götürdü.
Nefeslerimiz birbirine çarpıyordu.Demir fısıldayıp konuştu;
"Korkuyorsun"
Ah evet hem de tahmin edemiyeceğin kadar!
"Hayır" sesim kendimden emin bir sekilde cıkmıştı.Demir tekrar konuştu;
"Sana zarar vermem Nehir"
Demir dudaklarıma doğru hareketlendiğinde ondan kurtulmak için elimden geleni yapıyordum ne yazık ki hiç bir faydası olmuyordu.Demir çok güçlüydü.Ne olur du simdi Poyraz burdan gelip beni bu piçin eliden kurtarsa.
Demir kendisini bana daha da yüklerken gözyaşlarımı tutamayıp ağlamaya başladım.Demir benden ayrılıp elleriyle gözyaşlarımı silmeye başladı.
"Ağlama"
Ağzımdan sadece tek bir kelime çıkabilmişti.Şuan ne kadar zavvallı görünüyordum.Eve gidip saatlerce ağlamak istiyordum
"Demir bırak"
Demir hiç kıpırdamadan olduğu yerde bekliyordu.Dudaklarını boynuma gömüp öpmeye ve ısırmaya başladı.Demir yüzüne bana çevirdiğinde yüzünü tükürdüm.Dikkati dahılınca koşar adımlarla kızlar tuvaletine girdim.
Aynada kendime bakınca ne kadar kötü durumda olduğumu gördüm.Poyrazı özlemiştim.Şuan ona sımsıkı sarılıp saatlerce ağlamak istiyordum.Ben güçlü falan değildim.
Bu halde sınıfa gidemeyeceğim için cebimden telefonumu çıkardım.Poyrazı arayamazdım.Demiri bulup öldürürdü.Bende Keremin numarasını tuşladım.Üçüncü çalışta açmıştı.
"Nehir ne oldu?" derste olduğu için sesi kısık geliyordu.
"Kerem ben kantin katına gidiyorum gelirmisin"
Kerem hicbirsey demeden telefonu kapattı.Tahminimce gelecekti.
Bir masaya geçip oturduğum da çok geçmeden Kerem yanıma gelip oturmuştu.Boynumu ve şişen gözlerimi görünce hemen sordu;
"Ne oldu sana?"
"Kerem beni evime bırakırmısın?"
"Hala sorumu cevaplamadın Nehir!" diye bağırdığın da konuştum;
"Bak eve götürürsen söz veriyorum söyliycem" başını olumlu anlamda sallayınca vakit kaybetmeden okuldan çıktık..
••
Arabada tüm olanları anlatmıştım.Kerem ben bunları anlatırken Demire saydırmıştı.Arabadan indiğim de kapıyı açıp hızlı adımlarla odama çıktım.Sıcak bir duş alıp boynuma krem sürdüm.Hayvan boynumu ne hâle getirmişti.Yatağıma girdiğim de kulaklıklarımı takıp en sevdiğim şarkıyı açtım çok geçmeden gözlerim kapandı.
