★ It Wasn't Meant To Be Like ★

★ep.1★

Zadzwonił budzik by obudzić mnie na lekcje.

-ah.. Znowu do szkoły.. -

Wstałem, wziąłem przygotowane ubrania z krzesła i udałem się do łazienki.

Gdy się już ubrałem, poszłem do lustra ogarnąć włosy, to istny koszmar. Mimo to że jestem mordercą, muszę dbac o wygląd.

Kiedy już wszystko zrobiłem, udałem się w stronę wspólnej kuchni aby wreszcie moc zrobić sobie coś do jedzenia, umierałam z głodu

-cześć Izuku! - krzyknęła Uraraka

-um.. Cześć Occhako-

-widziałeś gdzieś może Lide? Szukałam go po całym akademiku-

-niestety muszę cię rozczarowac, nigdzie go nie widziałem, może już siedzi w klasie?

-w sumie to bardzo możliwe, dzięki!-

Zrobiłem sobie zwykłą kanapkę z ogórkiem, sałata i pomidorem. O dziwo nikogo na dole nie było, no moze po za Bakugo który zjada mnie wzrokiem

- Oi, nerdzie! Może też byś mi zrobił żarcie co?! -

- to rusz dupsko i sobie zrób, co ja jestem? -

-jak śmiesz się tak do mnie odzywać?!-

- Kacchan, proszę, nie psuj mi dnia dobra? -

- ph, czegoś jescze nerdzie? -

-daj spokój Katsuki! Zachowujesz się jak dziecko! -

- pieprzy to typ który ma 168 wzrostu, i kto tu jest dzieckiem?! -

- mówi to ten dorosły. -

- pierdol sie! -

- co się dzieje, słyszałem kłótnie? - spytal kirishima który od razu zobaczyl wkurwionego Tapczana i mnie przy stole.

-ohoho, kolejna kłótnia? -

- Zamknij pysk rekinozębny! -

-katsuki, ale po co te nerwy haha- zaśmiał się Ejiro

- chodźcie na lekcje bo się spóźnimy! -

_______________

Aizawa na lekcji spał w tym swoim żółtym śpiworze i nie mieliśmy nic innego do roboty niż rozmawianie.

Todoroki jak zwykle siedział na swoim miejscu odpływając we własnych myślach, Katsuki darł mordę, a inni się po prostu śmiali jak zawsze.

Wszytko było normalnie, jak zwykle.

-dzieciaki, zapomniałem wam mówić - powiedział Aizawa - A wiec od jakiegoś czasu macie licencje więc na coś byście się przydali, mówiąc przydali mam na myśli to że byście poszli na aka patrol, chętni niech podniosą rękę a ja zapisze-