Diyarbakır'a Bergüzar

7.Bölüm(Ne Yaptın Evin'e)

  Şimdi bir güzel saçını başını yolsa elindeki tepsiyle yüzünü mutfağa taşısa, burnundaki hızmasını acır mı diye düşünmeden çekip atsa ve 'başlarım sizin düzeninize'' deyip çekip gitse ne olurdu??

Ve bunları çocuklarının görmeyeceği şekilde yapsa.. malum küçücük bebelerin gözü önünde annesinin hızmasını çekemezdi.

Bergüzar saçma düşünelerinden saniyesinde ayrıldı. 'Ne düşünüyorum ben salak gibi'yi  içinden söylemişti. fakat şimdi daha gerçekçi düşünelere daldı bu kadın vesile olmuştu onların buraya gelmesinde. ve ona kızgınlığı bununla kalsın istiyordu fakat görüyordu ki dicle gerçekten aranıyordu.

-Sen neden durmadan konuyu bize getiriyorsun. Merak ediyorsan söyleyeyim kocamla birlikte karar alırız ve bunu sen veya bir başkası etkilemez..

Sallıyordu bergüzar son olaya kadar böyleydi evet ama son olayda bu kadın tamamen etkilemişti hayatlarını.

-Buradan gitmeyeceğiz diye birşey yok. Seymenin görev yeri neresiyse, benim gideceğim yerde orasıdır.

Zelal hanım ve cihanbey huzursuza baktı. iki gelininin kavgasını çekemeyeceklerdi. hoş dicle bergüzarı dahil etmişti fakat Bergüzar' gitmeyeceğiz diye bir şey yok' dışında rahatsız edici bir şey söylemişti. Dahası saygısızlık yapmamıştı.

Dicle ise Burada geçerli olan uslubu daha çok bildiğinde en azında cihanşah beyin önünde bir şey dememişti.

Evin telaşla izliyordu ev kaç haftadır hareketliydi. kavga istemiyordu.

-Benim kurallarım benim düzenim tasam Bütün evlatlarım için gelinlerim için aynıdır. Ayrı konuşmam.

Dicle güldü o halde sorun yoktu. Fakat bu evden Evin yada bu Bergüzar giderse dicleyi tekrar gösterecekti.

-Öpeyim baba.

Dicle biliyordu kimin yanında ne diyecek hangi nabza ne şerbeti dökecek biliyordu. Bu yaptığıylada kendini affettirmişti..

***

 
-Yav dolanmayın ayak altında dede gelecek bağırtmayın yanında!

Dicle avluda koşusan hatta diyar daha emekliyordu , hareketlenen çocuklarına uyarıda bulundu. Cihanşah bey varken yapamazdı.

Dicle yorulmuş bir halde geldi mutfağa elindeki biberonla.

-Hanife abla şu biberonu kaynatsan mama hazırlayacağım.

Dicle elleri yemek bulaşığı olan ikiliye baktı. Bergüzar ve hanife. bergüzar onu tınlamıyordu. umuyordu ki dicle de ona bulaşmasındı. aksi halde onlar için saygısızlık sayılacak şeyler söyleyecekti. Veya kendiyle savaşıp alttan alacaktı.

-Gelin hanım mutfağa mı girdi? nedir bu telaşe hanife abla?
-He ya. Seymen'e meftune yapacaktık o seviyor ya.
-E Serdalda sever meftune iyi olmuş o zaman ..
İlk önce duraksayan kadın devam etti.
-Da.. danaya girer gibi yemek yapmaya girdiniz?  Gelin hanım tek başına yapamıyor mu?

Gülümsedi bergüzar artık ona laf düşüyordu.

-Yok! yapamıyorum. Malum Aydında bu yemeğin adını bile bilmeyiz. ama naparsın seymen seviyor.

Güldü Dicle seymenin akılsızlığıydı. El kızı örf adet bilmezdi. yetmiyormuş gibi seveceğin yemeği bile bilmezdi.

-Ne bileceksin tabii. Ah diyarbakırın suyu çıktı seymenin de susayacağı tuttuydu..

Anlamadı bergüzar laf sokuyorsa bile buda kültürel farklarıydı anlamamıştı çünkü. elindeki yemeği hanifenin dediği gibi doğrayıp bıraktı.