9.Bölüm(Ya Bizim için?)

298 21 29
                                    

Bergüzarın başından aşağı inen kaynar sular kalbini yakmıştı. bu kadın ne diyordu hangi cürretle ve nasıl? Evin'e yaptığı saygısızlığı bergüzara yaptığında bergüzarda olması gereken bu mu diyecek sanıyordu.

O ihtimalin olmayacağını biliyordu o ihtimale elbette ihtimal vermiyordu fakat bunu söylemeleri bile bahsi geçen iki kadına da hakaretti.! kadınlar birilerine çocuk doğurmak için yoklardı! Çok daha geçerli hayat gayeleri ve toplumsal rolleri vardı bu şekilde basite indirgeyemezlerdi.

-Siz ne dediğinizin farkında mısınız?

Kendinden emin bir tavırda yudumladı kahvesini.

-Beni hiç mi hiç tanımıyorsunuz.

Alayla gülmüştü bergüzar konuşurken.

-hoş doğaldır derim amenna. ya oğlunuz onu da mı hiç tanımıyorsunuz? böyle bir muhabbet geçirirseniz kabulu geçin zaten ama tavrını düşünemiyor musunuz.

Boş sözler duyuyordu zelal hanım. Bu kız adet töre bilmiyordu.

-bak kızım doğrudur! büyük bir aşiret falan değiliz biz kendi halimizde insanlarız bak. töremizi de bazı noktalardı unutmuşuzdur belki tam uygulanmadığı noktalar olmuştur. ama bazı noktalar vardır ki büyük aşiretler karar verir bizlerde dahil karışmayız. bu konu nettir ha bilesin. hiç korunup da kendini de kocasıı da riske atma! bir an önce yap! kurtul. laf çıkarsa derlerse ki 'seymen kısır' sen sanıyorsun seymen dinleyecek seni?

Gülmeye devam ediyordu zelal hanım.

-Gözünün yaşına bakmaz bakamaz!

Bergüzar daha da alaylı güldü. bunları alanda kullananda zaten seymendi. bu kadın oğlunu hiç tanımıyordu tıpkı bergüzarın töreleri tanıyamadığı gibi.

-Size saygızılık etmemek için tüm gayretimle karşınızda burada evinizdeyim zelal hanım! ama..

Zelal rahatsız oldu tartışma başladığından beri zelal hanım aşağı zelal hanım yukarı! anneye ne olmuştu!

-Ama beni tehtid ederseniz! benim haklarıma veya özel hayatıma müdahale ederseniz iş değişir!

Ayağa kalktı bergüzar. Daha fazla dinlemeyecekti.

-Sakın bir daha böyle bir şeye cürret etmeyin!

**

Tek bir noktaya dakikalarca sabit kalan bergüzar düşüncelerinden zorla arınıyor sinirini içinde tutmaya çalışıyordu. susmaya sabretmeye konuşmamaya bağırıp çağırmamaya..

-Off..

Büyük bir of çıktı yüreğinden karşiki dağları yıkmaya yetmemişti ama yüreğindeki sıkıntıyı görmezden gelebilmişti.

-neden ofladın?

Seymen neşeyle gün içinde yaşananları anlatırken karısının tepkisine şaşırmıştı.

-Bizim meslekte herzaman gülerek anlatılmaz gün içinde yaşananlar malum. Ben neşelenmişken neden ofladın güzelim?

Bergüzar kendine geldi kocasını dinlemediğini farkedince gülümsedi.

-Aşağıya yardıma ineceğim de canım aklım oradaydı.

Seymen anlamsız baktı.

-geldiğimden beri leyla gibisin. Neden?

Bergüzar boynundaki kolye ile oynarken aklındaki konuya girmeden ne konuşabileceğini düşünüp sordu kocasına:

-Evin konusu takıldı aklıma.

Diyarbakır'a Bergüzar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin