Çakma Melez / NaruSasu

/1\

Hava soğuktu, hemde gerçek anlamda. Yaşadıkları yer neredeyse hiç ısınmayan bir kentti ve yazın bile tişörtle üşüyebilirdiniz. Böyle bir iklimin kışını düşünmek pek de çok değildi. Çok nadir kar yağardı ve genelde dondurucu bir soğukla birlikte rüzgar olurdu.

Sarışın adam toplantıdan çıktığında sekreterinin yaptığı durum raporunu dinliyordu. Pembe saçlı yarı tavşan kız heyecanla yerinde zıplıyor ve büyük bir ustalıkla iki saatlik toplantıyı özetliyordu. Naruto her zaman asistanına güvenir ve önemli detayları zihninde tutmaya uğraşmazdı.

"... Ardından farkettim ki düşman şirketler olmasına rağmen toplantıdaki diğer iki şirket -yani Hyuuga İnşaat ve Uchiha İnşaat- tuhaf bir bakışma yaşadılar. Sanki bir şeyi söylemekle tehdit ediyorlar gibiydiler. Hatta sanki kelimesi az kalır, direk olarak birbirlerini bakışları ile tehdit ediyorlardı. İkisinin ihale ile ilgili kötü şeyler bildiğine eminim ve-"

"Sakura," dedi sarışın adam sadece sayılı kişilere kullandığı nazik ses tonunu kullanmadan sert, ve neredeyse kaba bir şekilde. "Bugünlük başka acil işim var mı?"

"Bugün boşsunuz Naruto-san," dedi Sakura saygılı bir biçimde.

"Erken çıkabilirsin. Çıkmadan önce Shikamaru-san'ı odama çağırır."

"Elbette efendim," dedi Sakura ve eğilerek gözden kayboldu. Naruto en çok bunu seviyordu. Nesillerdir Tokyo'daki projeleri ile ünlü bir inşaat şirketinin baş müdürüydü. 27 yaşında bir genç sayılırdı hala, ama sadece görünüşü öyleydi. 20 yaşından beri şirkette çalışıyordu ve bu yedi yılda yaşadığı zihinsel ve fiziksel yorgunluklar onun adeta yaşlanmasına sebep olmuştu.

Kendisine özel olan ve sadece kendi odasının bulunduğu kata çıkabilen asansöre girdi. Odasının olduğu katın tuşuna bastı. Aynayla kaplı asansörü incelerken gerçekten de yirmi yedi yaşında olduğuna inanamadı. Otuz beş yaşındaki bir yetişkine benziyordu.

Kata geldiğinde katların tuşunun olduğu yere karışık -112358- şifresini girdi. Bu asansörden çıkmak için ya şifreyi girmeniz gerekiyordu ya da Naruto'nun kendi bilgisayarından şifreyi girmesi gerekiyordu. Biraz karışık bir sistemdi yani.

Kapı açılınca direkt ilerleyerek masasına oturdu ve kısa dik saçlarını karıştırdı. Yıllardır hayatı monotondu. Anlık heyecanı sadece yeni ihaleler ve yeni anlaşmalardı. Bunun dışında bir hayatı yoktu. İş, iş, iş ve iş.

Asansörden birisinin inmek için izin istendiğini gösteren bir ses bilgisayarından çıktığında şifresini girerek onayladı ve kapı açıldı. Gelen uzun siyah ve dik saçlarını toplamış olan Shikamaru'ydu.

Naruto hareket bile etmedi ve genç adama başını eğerek selam verdi. "Hoşgeldin," dedi samimi bir şekilde. Shikamaru orta okuldan beri yakın arkadaşıydı ve gencin matematiğe olan yeteneğini gençken anlayan Naruto büyüdükleri gibi onu da şirkete almıştı. İkilinin geçmişi oldukça uzundu ve iyi anlaşırlardı.

"Hoşbuldum," diye karşılık verdi Shikamaru Naruto'nun koltuğunun karşısına otururken. Elindeki kalın dosyayı uzattı. "İstediğin gibi piyasadaki satılık melezleri inceledim. Gerçekten de bir inşaat şirketinin baş müdürünün yardımcısı olarak bana çok önemli işler veriyorsun."

Naruto ağzının kenarı ile gülümsedi ve cevap vermedi. Melezleri severdi, ve diğer inşaat şirketlerinin aksine melez çalışan almaktan gurur duyardı. Kendi asistanı bile tavşan meleziydi hem. Şimdi ise monoton hayatını değiştirecek bir melez çocuk satın alacaktı -veya daha insancıl adı ile 'evlat edinecekti'- ve onu kendi çocuğu gibi büyütecekti. Elbette bir melez evlat edinmek yerine öz çocuğunun olmasını isterdi, ama Tanrı'nın şakası olsa gerek çocukları çok seven Naruto eşcinseldi.