Çakma Melez / NaruSasu

/7\

abartmayın bi buçuk ay oldu sadece hızlı bile attım yani

Naruto yaptıklarını telafi etmek istiyordu. Hemde çok. En azından Sasuke için.

Bu yüzden sabah erken kalktı. İno'dan bile önce kalkmıştı ki İno uyumayı pek sevmezdi bu yüzden evde her zaman en son uyuyan ve ilk uyanan o olurdu. Bu klişeyi yıkması bile Naruto'nun kendini affettirme hırsını gösteriyordu.

Hızlıca yaptığı kahve sigara öğünü ile en azından midesini kısa süreli tok tutabilmişti. Bu sırada Shikamaru'yu arayarak ona şehrin en iyi resim hocasını tutmasını ve bugün saat 12.00'da evde olması gerektiğini söyledi. Shikamaru da biraz itiraz ve az biraz küfürle bu işi de kabul etmişti.

Arabasıyla kısa bir yolculuğa çıkmıştı. Aradığı tek bir dükkan vardı; Şehirin en ünlü resim malzemelerini satan 'Resim Atölyesi.'

Arabasını park ettiğinde oldukça büyük olan bu dükkana girmişti. Elbette şehirde daha minik dükkanlar da vardı ama burası resmi hobi değil de yaşam tarzı olarak gören resim ve sanat tutkunlarının uğrak mekanıydı. Yani her şey oldukça kaliteliydi.

"Nasıl yardımcı olabilirim efendim?" Diye sordu yanına gelen bir mağaza çalışanı.

"Elinizdeki en iyi boya setlerini bana gösterir misiniz? Tercihen tüm boya malzemeleri dahil olsun." Naruto hiçbir masraftan kaçmayacaktı.

"Tabiki de efendim. Beni takip edin." Mağaza çalışanının tavsiyelerini ve yönergelerini dinleyen Naruto, en pahalı ve en çok renkli boya setini, su geçirmez kalınlığı olan bir resim defterini, yanında taşıyabileceği kaliteli bir eskiz defterini ve diğer tonla pahalı ve gerekli-gereksiz bir sürü resim malzemesini aldı. Hepsi toplam on iki bin dolardan fazla tutmuştu ama Sasuke için değerdi.

Farkında olmadan Resim Atölyesi'nde iki saat harcamıştı ve kahvaltı saati yaklaşıyordu. Bu yüzden aldıklarını hediye paketine sardırdı ve arabanın arka koltuğuna yerleştirdi. Bir yandan da Shikamaru'nun Sai adında bir resim hocası tuttuğunu öğrenmişti. Kendisi alanından oldukça başarılı, hem okuduğu okulu derece ile bitirmiş hem de ünlü isimlerle çalışarak tecrübesini arttırmış bir gençti. Sasuke'ye en iyi eğitimi vereceğine şüphe yoktu.

Yolda da bir pastaneye uğramış ve kruvasan benzeri bir sürü kahvaltılık hamur işi almıştı. Onların hazırlanmasını beklerken de eve online market teslimat uygulamasından bir dolu abur cubur söylemişti.

Aldıklarını da arabaya koyarken tekrar eve doğru sürmeye başlamıştı ve şehrin en ünlü özel melez hastenesinden de Sasuke için saat 4'e randevu almıştı. Bir Arada Kalmış yani Çakma Melez olduğu için özel hastane şarttı çünkü devlet sadece aile ve seks melezlerinin sağlık hizmetlerini karşılıyordu.

Sonunda eve geldiğinde kapıyı çaldı ve tahmin ettiği gibi onu İno karşıladı. Dün akşam yüzünden ona hala kızgındı.

"Arabadaki yiyecekleri alır mısın? Ben de boya malzemelerini alacağım." İno'num siniri biraz yatışmış olsa bile yine de Naruto'nun yanından geçerken topuğu ile sertçe çocuğun ayağına bastı.

İkili alınanları içeri taşıdılar. ''Sasuke kahvaltıya seni bekliyor. Yataktan zor kaldırdım. Çok ağlamış dün akşam. Sorduğumda ise ağlamadığını söyledi."

"Halledeceğim. Gönlünü alacağıma eminim."

Zil çalınca aldıklarını üstünkörü yerleştirmeyi yeni bitirmiştiler. İno boya malzemelerini taşınabilecek şekilde üst üste dizip kucağına alırken Naruto da kuryenin getirdiği abur cuburları alıp mutfağa yerleştirmişti.

İno geride beklerken yemek odasına girdi. Sasuke yüzü kapıya dönük şekilde oturmuştu. Naruto'yu gördüğünde yüzünde mimik değişmese bile kulakları heyecanla dikilmiş ve kuyruğu sevinçle sallanmaya başlamıştı bile. Hala daha kulaklarını ve kuyruğunu kontrol edemiyordu.

"Ben geldim." Dedi ellerini arkasında bağlayıp hafifçe öne eğilirken. Aynı zamanda şirince gülümsemişti. Sasuke konuşmak için ağzını açtığı an hemen söze girdi ve arkasında sakladığı poşeti gösterdi. "Kahvaltıda yemelik bir şeyler aldım. Kruvasan falan, bolca da onigiri. Eve de bir dünya abur cubur söyledim; cips, çikolata, gofret, kraker, bisküvi, ve çeşitli içecekler gibi. Ayrıca," sahte bir şekilde öksürünce İno bir kucak dolusu resim malzemesi ile odaya girdi. "Bir sürü de resim malzemesi aldım. Artık salı ve perşembeleri resim dersin var. Her hafta cumartesi de hastanede bir melez doktoru ile randevuda olacaksın. Bak Sasuke, dün akşam için CİDDEN çok ama ÇOK özür dilerim. Bir daha tekrarlanmayacak. Yemin ederim. Sana verdiğim sözü bir daha asla bozmayacağım ve ağlamana sebep olmayacağım."

"Ben ağlamadım!"

"Bu takılacağın son konu," dedi Naruto gülümseyerek ve tek dizinin üstüne çökerek eğildi ve kollarını iki yana açtı. "Tekrar özür dilerim. Şimdi bana bir 'seni affettim' sarılması ver, ve kahvaltıya başlayalım çünkü kalktığımdan beri hiçbir şey yemedim."

Sasuke oturduğu yerden kalkmadı, sadece çatalına bir parça domates sapladı ve yedi. Yuttuktan sonra konuştu. "Temas sevmem."

"Bir kerelik?"

"Bugün iyi günümdeyim." Sasuke sandalyesinden kalktı ve vazgeçmemek için hızlı adımlar atarak Naruto'ya sarıldı.

Ve Naruto ağlamaya başladı.

Buna şaşırılmamalıydı, hep bunun hayalini kurmuştu. Eşcinseldi ve bu yüzden bir çocuğu olamazdı. Çocuğunun olabileceği bir alternatifi ise -bir kadınla birlikte olmak- düşünmüyordu bile. Bu yüzden tek seçeneği bir melez evlat edinmekti.

"Neden ağlıyorsun? Ağlama lütfen!" Dedi Sasuke ağladığını omuzlarının sarsılmasından anlayıp hemen geri çekilirken. Karşısında birisinin ağlamasına asla dayanamazdı. "Söz bir daha sana küsmeyeceğim, ama sende bir daha ağlamamaya söz verirsen."

"Söz bir daha ağlamayacağım." Dedi Naruto gözlerini silerken ama hala gözleri dolu doluydu. "Belki anlayamazsın ama... Bu benim için çok değerliydi. Ben her zaman baba olmak istedim. Sen cidden yıllarca hayalini kurduğum şeysin ve bu yüzden benim için çok değerlisin. Bu yüzden... Gaara seni istemezse hayatımdan çıkaracağım kişi sen olmayacaksın. Seni temin ederim."

Sasuke sonunda anlamayla gülümsedi. "Yani sana baba dersem ağlamayacak mısın? Ağlama babacığım, seni çok seviyorum. Buradan gitmek istemiyorum."

"İstemiyor musun?!" Diye sordu Naruto inanamazlıkla emin olmak için tekrar sorarken.

"Burasına ve sana çoktan bağlandım bile. Artık istesem de gidemem."

Naruto heyecanla kendine hakim olamayarak tekrar Sasuke'ye sarıldı ama kısa tuttu. "Üzgünüm-üzgünüm. Temas yok."

Sasuke gülümsedi ve bu sefer kendi sarıldı. "Bana istediğin her zaman sarılabilirsin baba."

Naruto gülümsedi ve yıllardır hayalini kurduğu baba-oğul ilişkisine sonunda sahip olduğunu anladı.

daddyyyyyy

sizce de çakma melez çok hızlı gitmiyo mu ya bence tempoyu düşüreyim böyle saat başı bölüm atarsam benim iş yaş baya ya

NEDEN BU HİKAYEYE YAZAMIYORUM BİRİ YARDIM ETSİN