My Little Bunny [Yoonkook] ✓

19. Bölüm

"Unnie ne oluyor?" Chaeyoung telaşla koşuşturan Jeongyeon'a seslendi.

"Kod: yavru hamster Chae!"

"Ne! Ciddi olamazsın!"

Chaeyoung hayretle konuştu. Birkaç saniye sonra o da kosusturmaya başlamıştı.

"Mina nerede!?"

"Unnie o hâlâ uyku durumunda! Uyanmasına en azından yarım saat var!"

İki kadın bağırarak birbirleriyle konuşuyordu.

Chaeyoung beyaz cerrahi çarşafı sedyeye serdi. Bu sırada Jeongyeon'da her ihtimale karşı ameliyat malzemelerini dezenfekte etmiş ve sedyenin yanındaki masaya koymuştu.

"N-ne oluyor?"

İkisi şaşkınlıkla olanları izlerken Jungkook şaşkınlıkla sordu.

"Bilmiyorum..."

Yoongi de ona aynı şekilde cevap verdi.

O sırada telaşla içeri giren iki kızla tüm dikkatler onların üzerine çevrildi.

"Unnie! Geliyor! Hazır mısınız?"

"Sanırım ama ben doğum doktoru değilim! Ya başlarına bir şey gelirse!"

Jeongyeon'un aklı zaten sevgilisine takılıyken bir de bu olay yaşanmıştı. Fazlasıyla endişeliydi.

"Onların hepsi bilim insanı diye biliyordum." Yoongi sesizce Jungkook'un kulağına fısıldadı.

"Ben de öyle sanıyordum hyung."

Kapıdan gelen inleme sesleriyle tüm gözler oraya döndü. Kızlar hızla sedyeyi oraya doğru sürdü.

Yoongi ve Jungkook'un göremeyeceği bir yerde sedyeye hasta yatırıldı ve  içeri geri geldiğinde sedyede karnı burnunda bir adam vardı.

İkili olanlara hâlâ şaşkınken, kızlar paniklemeden her şeyi teker teker yapıyordu.

"Jinie hiç bir şey olmayacak sakin ol."

Gelen kalın sesle ikilinin bakışları uzun boylu adama döndü.

"Hepsi senin yüzünden Namjoon! Yüzümün güzelliği bile kalmadı!"

Sedyede yatan Seokjin acı içinde bağırdı.

"Hayır bir tanem sen hâlâ çok yakışıklısın. Senin çirkin olman gibi bir ihtimal yok."

Namjoon, Jin'in suyuna gidecek şekilde konuşuyordu.

"Yine de senin suçun!"

"A-aslında birlikte karar vermiştik. Hani sana en az yirmi kere 'Emin misin?' diye sormuştum ya."

"Bu kadar acıtacağını bilseydim hayatta yapalım demezdim! İkinci çocuğu aklından geçirme!"

"T-tamam."

"Oppa biraz daha dayan!"

Seokjin, Namjoon'un kolunu parçalayacak gibi tutarken "Dayanamıyorum!" diye bağırdı.

Yaklaşık on dakika daha bu durum devam etmişti. Sonrasında Mina uyanmış ve yanlarına gelmişti.

Durumun ciddiyetini kavradığın da o da onlara yardım etmek için kollarını sıvanmıştı.

"Unnie durum ne?!"

Ediseliydi ve bunu arka plana atmak için büyük çaba sarf ediyordu genç kuğu.

Mina'nın direktifleriyle herkes doğru şeyi yapmak için yerlerine geçtiler.

"Oppa bu kolay olmayacak. Anlıyor musun? Üstelik ben deneyimli değilim. Sadece bunun için çok fazla çalıştım. Bana güvenip güvenmemek sana kalmış."

"Sana guvenmekten başka seçeneğimiz yok Mina!"

Seokjin Mina'ya bunları söylediğinde, Mina sadece Seokjin'in gözlerine bakip kafasını salladı.

"Unnie hadi!" Herkes sakinleşti ve dengeli bir şekilde yaptıklarına devam etti.

Yaklaşık iki saat daha bu durum devam etti. Sonunda doğum tamamlandığında labaratuvardaki herkes Seokjin'in başına toplanmıştı. Yoongi ve Jungkook'un varlığını unutan kızlar hâlâ onların orada olduğunu hatırlamıyordu. Ta ki Jungkook ağzını açana kadar.

"Nuna burada iki saattir ne oluyor?"

İlk Jeongyeon olmak üzere laboratuvardaki herkes onlara döndü.

"Ahh. Siz hâlâ buradasınız. Doğru test sonuçlarınla ilgili seninle konuşacaktım. Nayeon olayı ve Seokjin'in aciliyeti yüzünden sizi unuttum üzgünüm. Bu arada sizi diğerleri ile de tanıştırayım." Jeongyeon yanında duran iki kızı işaret etti. "Sana ve Tzuyu. Onlar da benim, daha doğrusu bizim asistanlarımız." Uzun boylu adamı işaret ederek devam etti: "Bu da Namjoon sunbae. Bu laboratuvarın en bilgili bilim insanıdır." Son olarak sedyede ki adamı işaret etti. "Bu da Seokjin. Namjoon sunbaenin eşi. Kendisi bir hamster melezi. Tam olarak söylemek gerekirse dişi bir hamster melezi."

Jungkook biraz şaşkındı ama gülerek "merhaba." dedi. Bu sırada Yoongi Seokjin'in yüzüne bakıyordu. Sanki onu bir yerde görmüştü ama nerede?

"Seokjin seni bir yerde görmüş olabilir miyim?"

"Olabilirsin. Mesela düğünümüzde. Namjoonla olan küçük düğünde."

Yoongi utançla Seokjin'in yüzüne baktı. "Üzgünüm hyung. Ben seni uzun zamandır görmediğim için hatırlayamadım. Tekrar özür dilerim."

"Neredeyse bir buçuk yıl oldu Yoongi ve beni taş çatlasa beş kere falan gördün." Dedi Seokjin anlayışla gülümseyerek.

"Anlamadığım bir şey var Seokjin hyung. Namjoon hyung'u en son beş ay önce görmüştüm. İlk dört ayda evde tek başına mıydın?" Diye sordu  Yoongi, aklına takılan soruyla.

Arkadan Namjoon'un gülüşünün sesi geldi. "Hayır hayır. Seokjin bu süreçte beni evden dışarı çıkarmadı. İlk öğrendiğimiz günden itibaren. Şu yönden şanslıydım. Hamileliği sadece beş ay sürdü." Bunları söylerken bile hipnoz olmuş gibi Seokjin'in kucağındaki minik bebeğe bakıyordu. Küçük beyaz hamster kulakları ve açık kahverengi toplardaki saçlarıyla çok güzeldi. Kulaklarını uçları hafif siyah renkti.

Seokjin pabucunun dama atıldığını hissedince "Namjoon-ah ben de buradayım! Sadece Seokjoon'a mı bakacaksın?" Diye sesini biraz yükselterek konuştu. Bu sırada beyaz kulakları açık kahverengi saçlarının arasından firar etmişti.

Namjoon, Seokjin'in çenesinden tutu ve kafasını kaldırıp dudaklarına küçük bir öpücük bıraktı. Hamster kulaklarını parmakları ile ovuşturarak "Hayır bebeğim. Tabii ki sadece ona bakmayacağım. Size bakacağım, ikinize de." Dedi.

"Kulaklarımı bu kadar çok mu seviyorsun Namjoon-ie?"

"Evet tabii ki. Onlar çok sevimli Jin-ie."

"Hyung-ie sen de benim tavşan kulaklarımı seviyor musun?" Jungkook'un, Jin'i taklit ederek sorduğu soruğu soru karşısında Yoongi yeniden kırmızıya boyandı.

"E-evet," dedi Yoongi, Jungkook'un yüzüne bakmazken.

O sırada içeri giren kız herkese teker teker baktı ve gözlerini Jungkook'un üzerine dikti.

"Doksan yedi?"

776 kelime

Merhaba

Ben bu kurguyu hiç bu kadar aksatmamıştım sanırım. Üzgünüm

Namjin ve küçük Seokjoon'u dahil etmek biraz fazla uğraştırıcı bir şeydi.

Neyse bölümü beğendiniz mi?

Bu arada nasılsınız, sınavlar nasıl geçti?

Ben desenden 82 aldım! Desen için 82 yüksek bir puan eheheh

Sanırım stres altında daha iyi resim çiziyorum tuhafım biraz jdgdjshdh

Sonraki bölümde görüşmek üzere ve düşük not dünyanın sonu değil. Unutmayın 👋💜