Önümde ki evraklarla uğraşırken evin kapısı hızla örtüldü. Çıkan sesle irkildim.
Ama bozuntuya vermedim artık Papatya'nın her şeyine alışmıştım.
Papatya çantasıyla birlikte kendini hızlıca koltuğa attı. Gözlerimi evraklardan ayırmadan sakince konuştum.
"Gene mi trip yedin?" Ses vermemişti. Kafamı ona doğru çevirip gözlüklerimin üstünden bakmaya başladım. Somurtarak bana bakıyordu.
"Terk edildin dimi-"
"HAYIR ANLAMIYORUM! BEN NASIL OLUYORDA HER FIRSATTA KARŞI TARAFTAN TRİP YİYORUM YADA TERK EDİLİYORUM?!!"
"Sakin mi olsan acaba?"
"OLAMAM EFENDİM! BARİ BİRİSİNİ GRAM SEVSEM ACISINI ÇEKSEM AMA ODA YOK!"
"Yenisini bulur bu sefer sen onu terk edersin."
"Bu sonuncusunda da aynısını söylemiştin."
"O zaman sorun kimde Papatya?"
Nefesini hızla alıp verirken sonunda sakinleşmişti. Böyle hep tatlı görünürdü ve kızınca saçları kabarırdı. Başıma ani sancı girmişti, yüzümü ekşittim. Refleksle elimi başıma götürdüm. Papatya endişeyle yanıma yaklaştı.
"Gece sen iyi misin?"
"Başım fena ağrımaya başladı."
"Ah tabii ya! Yüksek sese karşı hassasiyetin vardı." Yanımdan kalkıp karşıda ki dolapı karıştırmaya başladı.
"Doktorun verdiği ilaçlar nerede?"
"Onlar yatak odasında. Başımın ucundaki etajerde." Koşarak yatak odasına gidip ilaçları getirdi.
"Özür dilerim unutmuştum..."
"Dileme. Unutan sensin bir başkası değil sonuçta." Yüzüne doğru gülümsedim. Aniden sarıldığında bu sefer de hap boğazımda kalıyordu. Ben öksürmeye başlayınca Papatya gülmeye başlamıştı. Dayanamayıp bende az kalsın boğulmama gülmeye başladım.
"Kafanda ki şu şey yani Yasemin kokulu kız...hiç sana fısıldıyor mu?"
"Sence?"
"Fısıldamıyor çünkü hissederdim. Kafanda ki her şeyi hissederdim Gece..."
Elimi yanağına koyup okşadım.
"Erkeklere güvenme Papatya."
"Senden başka güvenebileceğim kimse yok zaten Gece."
"Bana da güvenme Papatya."
"Sende beni sevme Gece"
Hafifçe kıkırdadım ve kafamı sağ sola salladım.
"Benden imkansız şeyler isteme."
"Sen istemezsen bende istemem."
'Sonunda ikiniz de öleceksiniz...'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yasemin Kokulu Kız
Non-Fiction"Benim hayatım olaylardan kurulu değil. Benim hayatım düşüncelerimden ibaret." -Dünya'da ki yan karakterlerden birinin hikayesi. -renksiz bir bedenin rengarenk çevresi. G: Tanrı bizi biz doğduğumuzda cidden çoktan unuttu Papatya. Sen özür dileme. Bi...
