Here for you

Kabanata 17: Back again!

Marcus' POV

Today is Monday morning at ngayon ay naghihintay ako sa labas ng bahay nina Nikki.

"O Iho.. pasok ka na muna sa loob." Pagyaya ng lola niya sa akin.

"Ah sige po. Salamat po."

"Napaka magalang mo naman, iho! Gwapo na nga, magalang pa."

"Nahihiya naman po ako sa mga sinasabi niyo po, ma'am."

"Aba! Ma'am pa ang tawag sa akin. Marco gayahin mo nga siya!" Saad ng Lola ni Nikki,

"La, naman ehh. Gwapo naman din po ako, atchaka nag mana po kaya ako sa inyo kaya mas may extra points ako kaysa sa kanya hehehe." Sabi ni Marco.

"Tol, pagpasensyahan mo na si Nikki. Ang tagal-tagal niya." Pagpapaumanhin ni Marco sa akin.

"Ah okay lang yun. Kayo pala gusto niyo bang sumabay sa amin?" Pag anyaya ko sa kaniya.

"Okay lang yun, Tol. May sasakyan kami hehehe pero salamat pa rin!"

"Ikaw ba si Marcus?" May isang malalim na boses akong narinig. Napaharap ako tungo sa boses na iyon, and I saw a guy who's about 6'2 ft tall, wearing an aeronautics student uniform.

"Ah oo, ako nga."

"Nililigawan mo ba kapatid ko?" Ahh kuya siya ni Nikki, but ai can't help but see that they don't really have anything in common that much kaya 'di ko agad nakilala.

"Pwede po ba?" Pagpapaalam ko kaso bago silang sumagot ay may nagtakip ng bunganga ko. I looked at my right side and saw Nikki with a very bright red face. HAHAHAH how adorable.

"Ano raw sabi niya?" Tanong ng pamilya ni Nikki.

"W-wala. Sabi niya malalate na raw kami. Sige po ba-bye!" Sabay pag hila ni Nikki sa akin.

....
Katapos pumasok ng kotse ay hinarapan ako ni Nikki.

"Anong trip mo ha?" Seryoso niyang tanong.

"Bakit? Nagiging totoo lang naman ako. Masama ba? O baka meron ka na ngang boyfriend kaya ayaw mo?" Nilapit ko ang mukha ko sa kanya habang nilagay ko ang isa kong kamay sa may seat belt niya.

"H-huh? A-ano? Wala akong boyfriend!" She's blushing again. How cute.

"Hmmm.. is that so? So walang problema kung manliligaw ako sa'yo noh?" Nilapit ko pa ang sarili ko until I could already feel her breathing para mas mahila ko pa yung seat belt.

"Anong ginagawa mo?" Pabulong niyang sabi.

I pulled the seat belt and buckled it.

"Safety first, ma lady." I said with a smirk as I started to drive.

....

Karating sa school ay bubuksan ko sana yung pintuan ng classroom kaso inunahan niya ko. She walked faster than usual as if she's trying to get away from me.

"NIKKI! Oh my sweet love! I missed you!" Niyakap ni Liv si Nikki. Hinayaan ko na silang dalawa at pumunta na ko sa upuan ko. I checked if Crusaldo is already there pero wala siya. Just wait, Crusaldo. You'll get what you deserve.

"Nikki huhuhu sobrang namiss kita. Everyday I just think about all the things that we could have done together when we were away." Pag exaggerate ni Liv.

"Liv, I missed you too, but I think that I have to breath now do I?" Binitawan na ni Liv si Nikki. Ewan ko ba doon paka yakap niya pa kay Nikki. Pfff..

"Hehehe sorry, Nikki."
.....

Nikki's POV

Haysss! Until now, himdi pa rin ako makapaniwalang nakauwi na yung mga toh... pero syempre kahit papaano masaya akong nakabalik na sila. Ang tagal din bago sila makauwi kaya medyo nag alala rin ako sa kanila.