Story of JILA

Deel 2 : De overnachting

Jonas, Mila, Charlie, Jimmy en Alex zaten in de kelder. Ze hadden net twee uur gerepeteerd. "Ooh guys, dat klonk echt mega vet!" ,riep Alex enthousiast. "Ja kabonga, we gaan dat concert echt knallen!" ,antwoordde Charlie. De vier andere lachten. "Ik heb er echt zin in." ,zei Jonas en hij keek naar Mila. Hij weet dat Mila het altijd moeilijk heeft met optreden. Ze vindt het wel ontzettend fijn, maar het doet haar altijd aan haar vader denken. Daarom probeert hij er altijd voor haar te zijn zodat ze vlak voor een concert haar gedachten kan verzetten. Mila lachte naar hem en zei "Ik ook.". Jimmy keek op zijn horloge, "Ow jongens, het is al laat. Mijn ouders zullen zeker al op me staan wachten.". "Oké, laten we naar huis gaan." ,zei Charlie. Ze gingen naar boven. "Ik ga nog eventjes iets halen om te drinken in de drankautomaat. Tot morgen !" ,zei Jonas. "Oké, tot morgen" ,zeiden ze. Behalve Mila, die zei: "Wacht Jonas ! Ik wil ook wel iets.". Ze had eigenlijk helemaal geen dorst, maar wilde nog even alleen met hem zijn. "De repetitie was zalig, hé !" ,zei Jonas al wandelend naar de automaat. "Ja, echt super.". Jonas haalde de twee limonades uit de automaat en gaf er één aan Mila. Ze liepen naar de poort van de school. "En, wat ga je nog doen vanavond ?" ,vroeg hij. "Geen idee." ,antwoordde ze. Net op dat moment zagen ze dat de poort van de school gesloten was. "Oh nee ! Zitten we hier nu weer opgesloten ?" ,riep Mila. "Geen paniek. Ik bel Alex even op." ,zei Jonas snel. Maar Alex nam niet op. "Charlie dan maar eens proberen.". "Hallo met Charlie.". "Hey Charlie, we zitten opgesloten op school. De poort is weer op slot.". "Wat ? Ik kom eraan.". Even later stond Charlie voor de ingang van het DAM. Ze probeerde alles om de poort open te krijgen, maar niets lukte. Ze belde Mila op. "Hey Mila, het lukt niet, ik krijg die poort niet open.". "Tja, dat zal dan weer eens een nachtje op school worden." ,antwoordde Mila eigenlijk wel een beetje blij. Het maakte haar niet uit dat ze op school moest blijven. Hier zat ze bij Jonas. Veel beter dan bij haar pleeggezin waar ze zich helemaal alleen voelde. "Slaapwel dan." ,zei Charlie en ze haakte in. "Oké, zullen we dan maar naar de theaterklas gaan ?" ,vroeg Jonas. Daar hadden ze de laatste keer ook geslapen en dat viel best wel mee. Ze wandelden naar boven, maar toen ze de deur wilde openen was die ook dicht. Ze gingen op zoek naar een andere plek om te slapen. Op de zolder vonden ze een oud laken om zich warm te houden. Even later zaten ze naast elkaar op de zetel in de kelder. 's Nachts was het er ijskoud. Ze kropen onder het deken. Ondertussen was het al heel laat. Mila wist niet wat zeggen. Ze vond het leuk, die stilte, gewoon zij en Jonas naast elkaar. Jonas dacht precies hetzelfde. Even later viel Mila in slaap op Jonas' schouder. Hij lachte en trok het laken helemaal over haar heen. "Slaap zacht." ,fluisterde hij en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Mila lag net niet genoeg in slaap om te merken wat Jonas net gedaan had. Er ging een kriebel door haar buik. Jonas voelde haar zachte adem in zijn oor. Hij dacht nog even "Ze is zo schattig als ze slaapt." en viel daarna ook zelf in slaap.