Ένα ταξίδι στα σκαριά /part 1

316 46 82
                                    

   ΄΄Πώς γίνεται ο έρωτας που έχει τα μάτια του δεμένα, να βρίσκει στα τυφλά, όσα έχει  επιλεγμένα;΄΄

Ο έρωτας μονάχος του, δεν φέρνει στα σίγουρα την ευτυχία, μα αποτελεί ένα ισχυρό όπλο της ψυχής, προκειμένου να νιώσει για λίγο πως αιωρείται σε έναν ακαθόριστο χωροχρόνο. Η ευτυχία είναι στιγμές. Είναι εκείνη η ποσότητα αλατοπίπερου που κάποτε χρησιμοποιείται, συμπληρώνοντας τέλεια τις κατάλληλες συνταγές. Η Μαριάντζελα έχοντας σπουδάσει την ευτυχία του ουρανίσκου, μπορούσε έστω και λίγο να καταλάβει και να εκτιμήσει τη γεύση που είχαν εκείνες οι μικρές στιγμές, που αν κανείς τις τοποθετούσε στον χάρακα της αιωνιότητας, ίσως τελικά να κατέληγε να αναθεωρήσει πολλά. Η ίδια είχε αναθεωρήσει για την ακρίβεια τα πάντα, όταν ο πατέρας της έφυγε από τη ζωή στα ξαφνικά, στον ύπνο του από εγκεφαλικό επεισόδιο με την κοπέλα να τον ανακαλύπτει νεκρό . Λίγο καιρό αργότερα, ήρθε και ο χωρισμός της με τον Ένζο, ο οποίος έκανε την ίδια με εκείνη δουλειά και όσες φορές του είχε προτείνει να ανοίξουν κάτι μαζί, εκείνος απέφευγε τη συζήτηση. Οτιδήποτε αφορούσε την κοινή τους πορεία, θαβόταν με τρόπο εκ μέρους του. Εξαιτίας των απαιτητικών ωραρίων, βλέπονταν σπάνια, εκείνος ξενυχτούσε στην δική του κουζίνα, μέχρι που η Μαριάντζελα, δεν άντεχε να ζει άλλο στη μετριότητα. Το τέλος ήταν οριστικό και εκείνη αφοσιώθηκε στη δουλειά.

Η Νίνα πολλές φορές την πείραζε, πως ήταν αδιανόητο να ζει στη χώρα του έρωτα, κοντά στην πηγή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας και να είναι πιο μόνη και από τις ΄΄αδερφές΄΄ στα μοναστήρια. Αυτή τη στιγμή, συγύριζε την κουζίνα, όταν η κολλητή της εισέβαλε, κουνώντας επιδεικτικά τα χέρια της δεξιά και αριστερά.

«Δεν είχα ιδέα πως το ψαρονέφρι με τα σταφύλια θα έκανε τέτοιο πάταγο. Λες να έφταιγαν οι πατάτες που το συνόδευαν;» διερωτήθηκε η Μαριάντζελα βλέποντας τον ενθουσιασμό της φίλη της, για να δει τελικά να κοντοστέκεται άκεφα.

«Άφησε για μία φορά στην άκρη τις απανταχού συνταγές. Σου έχω νέα! Εξαιτίας της εργατικότητάς μας, το αφεντικό μας έκανε δώρο εισιτήρια για το αποψινό σόου του Μπαρτολίνι!» σχεδόν τσίριξε.

«Και γιατί να παρακολουθήσω αυτό το νούμερο; Επίτηδες το έκανε το αφεντικό. Εγώ σου λέω πως συνέβη το αντίθετο. Κάποια συνταγή μου πήγε λάθος και αυτό είναι η πληρωμή του» γρύλισε.

«Καλή μου φίλη, σταμάτα να διακατέχεσαι από μανία καταδίωξης. Οι θέσεις ήταν μετρημένες και ειδικά οι πρώτες. Ο άνθρωπος θυσιάστηκε για εμάς» έσκουξε η Μαριάντζελα.

Γράμματα από το ΜπελάτζιοМесто, где живут истории. Откройте их для себя