"လင်းရေ ရေထဲကတက်ခဲ့တော့ အရမ်းကြာနေပြီ ဖျားလိမ့်မယ် "
" ဟုတ်ကိုကို ၁၀မိနစ်ပဲ"
၁၀မိနစ် ၁၀မိနစ်နဲ့ ပြောနေတာ နာရီ၀က်ကျော်နေပြီ မရတော့ဘူး ဒီကောင်လေးကတော့လေ
"ဟာ ကိုကို ခနလေးဆော့ချင်သေးလို့"
"ဖျားလိမ့်မယ် လင်းကလည်း မနက်ဖန်မနက်မှထပ်ဆော့မယ်နော်"
"ဟင့်အင်း မရဘူး "
"ကိုကို ဘာလူပ်တာလဲ ပြန်ချပေး "
ပြောလို့မရတော့လည်း လင်းကို ပခုံးပေါ်ထမ်းပြီး အခန်းထဲကိုသာ မ လာလိုက်တော့တယ်
"ကိုကိုနော် လင်းတို့ကို ရည်းစားတွေလို့ထင်ကုန်တော့မှာပဲ"
လင်းစကားကြောင့် ကျွန်တော် တွေဝေသွားမိတယ်
ရည်းစားဆိုတဲ့ပုံစံထင်ရလောက်အောင် ကျွန်တော် သူ့ကို ဆက်ဆံတာ အဲ့လိုဖစ်သွားတာလား ကလေးတစ်ယောက်လိုဆက်ဆံတာကို သူ့ကို အဲ့လိုထင်သွားစေခဲ့တာလား
"ကိုကို ချတော့လေ "
အခန်းရှေ့ ရောက်နေတာတောင် မသိပဲ မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တာ လင်းပြောမှပဲ အသိ၀င်တော့တယ်
"Sorry လင်း ကိုယ်က လင်းကိုဖျားမှာစိုးရိမ်လို့ပါ ရေချိုးတော့နော် ကိုယ်စောင့်နေမယ်"
"ဟုတ်ကိုကို "
*******
"လင်း အရွက်စားလေ "
"စားချင်ဘူး"
" လင်းရာ အရွက်စားမှကျန်းမာမှာပေါ့ "
"မစားချင်ဘူး ကိုကိုနော် ကျွန်တော်မစားချင်တာကိုအတင်းမကျွေးနဲ့ "
"ဟော ကိုယ့်ကို ပြန်အော်နေတာလား သက်တန့်လင်း "
"ဘာဖစ်လဲ အော်တော့ "
"လင်းကို ရေထဲကဆက်ခိုင်းတာ ဖျားမှာစိုးလို့ လင်းကိုအရွက်စားခိုင်းတာ ကျန်းမာအောင်
မင်းအတွက်ပြောနေတာ သက်တန့်လင်း"
တစ်စတစ်စကျယ်လာတဲ့ အသံတွေကြောင့် ကိုကို သူ့ကိုစိတ်ဆိုးနေပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်
"သိပါတယ် ကျွန်တော့်ကိုစိတ်ပူလို့ဆိုတာ "
"...."
YOU ARE READING
ကိုကိုဘောစိ
Romance*Unicode* ကျွန်တော်ကကိုကို့ရဲ့ ကလေးဆိုးလေး #သက်တန့်လင်း ဒါဆိုကိုကိုက မင်းကိုထိန်းမဲ့ ကလေးထိန်းပေါ့ #ဈာန်မီးလျှံ *Zawgyi* ကြၽန္ေတာ္ကကိုကို႔ရဲ႕ ကေလးဆိုးေလး #သက္တန႔္လင္း ဒါဆိုကိုကိုက မင္းကိုထိန္းမဲ့ ကေလးထိန္းေပါ့ #ဈာန္မီးလွ်ံ
