កំណប់ទ្រព្យតូច

Part " 03 "
Sunghoonបានដើរសម្តៅទៅរករាងតូចដែរកំពុងអង្គុយឆ្កឹះដៃនោះរួចក៏ញញឹមចុងមាត់បន្តិច ពូកែគេចមែនទេ?ឆើសចាំមើលចុះយប់នេះមិនរួចខ្លួនទេ
« នែ៎ឯង.....!!»សុងហុនបានហៅជេយ៉ុន ពីក្រោយគ្រាន់តែលឺសម្លេងរាងក្រាស់ភ្លាមជេយ៉ុនប្រញ៉ាប់ងាកក្រោយមកយ៉ាងលឿន
« ហឺយ!!!»ជេយ៉ុងភ្ងាក់ព្រឺតរួចដួលអុកគូទនិងដីតែម្តង
« នែ....ឃើញយើងដូចឃើញខ្មោចចឹង? ឯងជាអ្នកបម្រើថ្មីមែនទេ?ចឹងឆាប់មកនេះជួយយើងបន្តិច!!»សុងហុនក៏និយាយធ្វើដូចជាមិនស្គាល់ជេយ៉ុន
« អឺម?គាត់អត់ស្គាល់ខ្ញុំទេ?»ជេយ៉ុនសួខ្លួនឯងក្នុងចិត្ត
« នៅអង្គុយភ្លឹកអី? ឆាប់ឡើង!!»សុងហុនក៏ដើរទៅមុនឯជេយ៉ុន ក៏ទៅតាមពីក្រោយរហូតដល់បន្ទប់របស់រាងក្រាស់

« អ្នកប្រុសតូចមានអ្វីអោយខ្ញុំជួយមែនទេ?» ជេយ៉ុន
« ក៏មាននិងហើយ ជួយទៅមើលទឹកក្នុងបន្ទប់ទឹកអោយយើងបន្តិចទៅយើងបើកមិនចេញទឹកសោះ» សុងហុន
« អរ បាតចាំខ្ញុំទៅមើលអោយចុះ»ជេយ៉ុនក៏ដើរសម្តៅទៅបន្ទប់ទឹករបស់រាងក្រាស់ ឯសុងហុនវិញគេក៏ចាក់គន្លឹះទ្វាទាំងញញឹមចុងមាត់ រួចទើបដើរទៅអង្គុយលើគ្រេរបស់ខ្លួនចាំរាងតូចចេញពីបន្ទប់ទឹកមកវិញ

មិនជាយូប៉ុន្មានជេកក៏ចេញមកវិញ
« អ្នកប្រុសខ្ញុំថាមិនមានអ្វីខូចទេ ខ្ញុំបើកចេញធម្មតាតាស!!»ជេកនិយាយទាំងមិនហ៊ានសម្លឹងមើលទៅរាងក្រាស់ចំព្រោះ គេសម្លឹងមកខ្លួនដូចចចកសម្លឹងឃើញចំណីអញ្ចឹង
« អីញ្ចឹងហេស?» សម្លេងយ៉ាងត្រជាក់ស្រេបរបស់រាងក្រាស់ក៏បំភ្លឺឡើង ធ្វើអោយជេយ៉ុនព្រឺសម្បុលជាខ្លាំងស្រៀវដល់ឆ្អឹងខ្នងតែម្តង គេម្នាក់នេះនៅតែមានឥតពលធ្វើអោយខ្លួនខ្លាចដូចកាលពីមុនអញ្ចឹង
« បាត បើសិនជាអស់អីហើយខ្ញុំសូមត្រឡប់ទៅវិញហើយ»ជេក អោនលាបន្តិចរួចក៏ប្រញ៉ាប់ដើទៅទ្វា រៀបនិងលូកដៃទៅបើកទ្វាទៅហើយ តែក៏មានដៃក្រាស់លូកមកចាប់ទាញដៃគេរួចក៏ចាប់ខ្លួនគេទៅផ្ទប់និងជញ្ជាក់ដោយពេលនេះដៃទាំងពីរបស់ខ្លួនត្រូវរាងក្រាស់ចាប់ជាប់ផ្ទប់ទៅលើជាមួយនិងជញ្ជាំងដោយត្រឹមតែដៃម្ខាងប៉ុណ្ណោះ

« អ្នក....អ្នកប្រុស»ពេលនេះជេយ៉ុនពឹតជាភ័យណាស់ នេះសុងហុនចង់ធ្វើអីគេនិង
« ស៊ូត!! នៅអោយស្ងៀមទៅ» សុងហុនលើកដៃមួយមកដាក់ពីមុខមាត់បញ្ជាក់ថាអោយគេស្ងាត់រួចក៏អោនទៅជិតត្រចៀករបស់ជេយ៉ុន
« នៅចាំពាក្យសន្យារបស់ពួកយើងទេ!! កូនដូរ៉េមន់តូច!!» សុងហុនខ្សឹបដាក់ត្រចៀកហើយនៅលិតត្រចៀកជេយ៉ុនទៀត ឯរាងតូចត្រូវបើកភ្នែកធំៗនេះសុងហុនដឹងថាខ្លួនជានរណាហើយហេស?ស្លាប់មិនខានទេ
« សន្យ...សន្យា ស្អីទៅ?»ជេយ៉ុននិយាយទាំងរដាក់រដុប
« កុំមកធ្វើភ្លេច!!! អឺម»រាងក្រាស់ក៏អោនទៅថើបកញ្ចឹងក៏រាងតូច ធ្វើអោយជេយ៉ុនស្រៀវជាខ្លាំង