កំណប់ទ្រព្យតូច

Part " 08 "
ទីបំផុតពេលវេលាដែរត្រូវប្រជុំក៏បានមកដល់ រាងតូចជុងវ៉ុនដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ប្រជុំដោយកាភិតភ័យបែកញើសពិនគ្រាប់ពោតទៅហើយ នៅពេលដែរលោកជនចូលមក កាប្រជុំក៏បានចាប់ផ្តើមឡើងយ៉ាងរលូនតែវាចម្លែកត្រង់ថាលោកជន ឃើញជុងវ៉ុនហើយបែជាធ្វើធម្មតាទៅវិញ

»»»កាប្រជុំបានបញ្ចប់
« លោកពូ....មិនមែនមិនស្គាល់យើងទេដឹង?នេះមិនមែនបែកគ្នាតែ6ឆ្នាំគាត់ភ្លេចយើងបាត់?»បន្ទាប់ពីចេញពីអង្គប្រជុំជុងវ៉្នក៏មកបន្ទប់ទឹក ឈរនៅមុខកញ្ចក់កន្លែងលាងដៃសួខ្លួនឯងអំពីររឿងពូរបស់គេ
« សុខសប្បាយជាទេ ក្មួយប្រុសសម្លាញ់ចិត្ត!»សម្លឹងត្រជាក់ស្រឹបបានបំភ្លឺឡើងនៅពីក្រោយខ្នងរបស់ជុងវ៉ុន វាធ្វើអោយជុងវ៉ុនស្តាប់ហើងពឺតជាព្រឺឆ្អឹងខ្នងខ្លាំងណាស់

« លោក....លោកពូ!!» ជុងវ៉ុនហៅទាំងភិតភ័យសុខៗក៏លេចចេញមកពីក្រោយបែបនេះពន្ធោអឺយប្រលឹងទៅសុីប្រលិតខ្ទេច
« មិនស្មានថាបានជួបក្មួយប្រុសតែមួយគត់របស់យើងនៅទីនេះសោះ! តើឯងធ្វើជាលេខារបស់ អាល្អិតសុងហុន?»ជុងគុក គាត់ឈរជ្រែកខោប៉ៅសួទៅក្មួយប្រុសទាំងទឹកមុខមាំ
« បាត...បាតលោកពូ!!»ទោះជាពូគេមិនបានថាអីតែជុងវ៉ុននៅតែខ្លាចនិងញញើតចំពោះគាត់

« ហឺម....ខានជួបឯងយូហើយ!មិនគិតនាំចៅរបស់យើងមកលេងយើងទេឬ?»ជុងគុកដាក់ដៃលើស្មារាងតូចហើយនិយាយសម្តៅទៅកាន់ជីនហ្គូនិងថេហ្គូ
« គឺ....គឺ...ខ្ញុំ!!» ជុងវ៉ុនមិនដឹងធ្វើយ៉ាងមឹចទេពេលនេះគេពឹតជាភ័យណាស់ ឡើងញ័រអស់ហើយ
« ឯងខ្លាចយើងដល់ថ្នាក់នេះហេស?ជុងវ៉ុន? កាពិតទៅអ្នកដែរឯងគួខ្លាចមិនមែនជាយើងទេ ពេលនេះម៉ាក់ប៉ារបស់ឯងបានត្រឡប់មកប្រទេសកូរ៉េវិញហើយ !! » ជុងគុក និយាយបែបនេះទៀតកាន់តែធ្វើអោយរាងតូចភ័យតើគេគួប្រឈមមុខនិងប៉ាម៉ាក់យ៉ាងមឹចទៅ ដែរខ្លួនរត់ចេញពីផ្ទះឡើង6ឆ្នាំថែមទាំងមានកូនទៀត

« លោកពូ!! តើ....តើពួកគាត់ដឹងរឿងខ្ញុំមានកូនមែនទេ?»ជុងវ៉ុនសួទាំងរដិបរដុប
« បើមិនដឹងស្មានថាពួកគាត់មកមែនទេ? យល់ល្អឯងត្រៀមខ្លួនទៅជអបគាត់ទៅ!!»គាត់ទះស្មាជុងវ៉ុនតិចៗហើយក៏ដើរចេញទៅវិញ ទុកអោយជុងវ៉ុននៅខាំមាត់ភ័យខ្លាចនៅនិងឯង