I sighed,
Anong problema Cryza? Stell asked habang nakatingin ako sa kawalan.
Uulan ata Stell, tingnan mong ulap nangingitim.
Oo nga no? Parang singkit ko, whahaha joke lang,
Bakit wala bang dalang payong? Wag muna lang pansinin baka liparin pa ng hangin yan.Medyo natawa naman ako sa sudden joke nito.
Kumakain kami ngayong dalawa.
Tumango nalang ako,
Asaan na ba si Josh??
Sabi niya makikisabay siya satin ngayon,Huh makikisabay ba siya? I asked surprised.
Ay oo nga pala di ko pa nasasabi sayo.
Oo niyaya ko siya, pero baka busy na naman yun.
Tapos biglang bumukas ang pinto.
Josh are you h——
Agad kami napalingon ni Stell.
Stell? Sambit nito
Dhia? Bakit ka nandito?Pumasok ito at ikinalat ang mata sa paligid ng hall.
Where is Josh? I've been looking for him pero hindi ko siya makita, alam kong madalas siya dito, sabi pa nito na medyo naiirita.
May nakita kaba? Nag-iintay nga rin kami, akala ko nga si Josh Kana eh, bakit mo ba siya hinahanap huh? Stell asked.
Nanahimik nalang ako.
Anong klaseng tanong yan Stell.
Tapos biglang nabaling sakin ang tingin nito,
Hey there! Alam mo ba kung nasaan si Josh?
Pinanlakihan ako ng mata sa titig niya sakin.
Ano ba Dhia, wala nga dito, kumakain kami kaya pwede umalis Kana. Depensa ni Stell.
I'm not talking to you Stell, kala mo miss di ko kayo napapansin? Madalas ko kayo makita ni Josh, I'm not blind. I can't forgot that day when Josh chose you over me para tulungan ka cause your f*ck!** Sick!
Stop Dhia! Stop the nonsense! Ako na nagsasabi bulag ka sa katotohanan bakit hindi mo matanggap na ayaw na sayo ni Josh?! Ikaw ng iwan! Pagdusahan mo yan ngayon! At wag mong subukang takutin si Cryza! Dahil wala siyang kinalaman dito! Kaming lima makabangga mo. After those words Stell grabbed my hand then lumabas kami.
I'm scared, di ko napigilang di maluha.
Stell. I said then napahinto ito sabay tingin sakin.
Pasensiya na sa nagyari kanina Cryza. He said worriedly.
No, it's not your fault, and thank you for what you did stell, I appreciate your efforts. If okay lang sayo gusto ko muna mapag-isa.
Stell sighed.
Then he let go of my hand.
Okay, naiindihan ko Cryza, don't forget about the meeting mamaya okay? He said sincerely.
Tumango nalang ako.
Sa rooftop lang din ako mapadpad, kung gaano kaganda yung ulap sa panaginip ko ay siya ring kabaliktaran ng nakikita ko ngayon. Parang uulan ng malakas bigla namang imihip ang malamig na hangin na nagpabahing sa akin.
*Hatsing!
Cryza!!! Agad akong napalingon rito.
Hinihingal ito na tumapak ng rooftop.
YOU ARE READING
1803 of Saying Iloveyou
FanfictionLife is to short to feel sorry, what you need is to enjoy and treasure every second, minutes and hours of our lives. Every drop counts. Hindi kita kakalimutan Josh, mahal na mahal kita, nag-promise kang hihintayin mo ko, Oo Cryza I promise..