Few days had passed, Josh is doing his best to atleast visit me if he had the time, May pagkakataong hindi niya ako mabisita ng buong araw, dahil sa mga gawain sa paaralan minsan naman dadalawin niya ako ng isang oras pero tulog ako, para kaming naglalaro ng tago taguan.Pero atleast hindi niya nakalimutang mag-iwan ng sandamakmak na i love you sakin araw araw simula nung ma-hospital ako hindi ito nagsawa sa kakasabi sakin ng I love you.
Pumasok ang doctor sa room ko.Kamusta na pakiramdam mo Cryza? The doctor asked.
Mabuti po naman ang pakiramdam ko ngayon, wala po akong nararamdaman na kakaiba. Malugod kong sagot.
Magmula ng magstay ako ng hospital naramdaman ko naman na medyo lumakas lakas ako dahil narin siguro sa haba ng tulog ko, mas mabilis akong datnan ng antok.
That's great, hopefully magtuloy tuloy yan hanggang sa makaalis na kayo. masayang sambit ni tito Damian.
Tumango nalang ako, saglit pa biglang bumukas ang pinto at agad na iniluwa nito ang cute na si Jiro at sumunod naman ang kuya nito na May dalang basket of fruits. Mas lalong lumapad ang ngiti ko.
Oh you're here little cutie it's been a while, buti naman sumama ka kay kuya Josh mo?! Sambit ng mom ko na nasiyahan din kay Jiro. Nagpaalam na si tito Damian. Agad naman ako nilapitan ni Jiro.
Magaling kana po ba ate Cryza? Sad ang tono nito.
Jiro, wag pasaway ah, paalala ni Josh na ipinatong yung basket of fruits na dala niya sa table na nasa tabi ng hospital bed ko.
Maiwan kona muna kayong tatlo huh? Mom uttered
Tapos Kana ba kumain Cryza? Josh asked then he sit beside me. Sa kabila naman si Jiro.
Tapos na kanina pa, kayo kumain na ba?
Oo ate, maaga yan nagising si kuya para magluto ng almusal namin. Bibong Sagot ni Jiro.
I smiled then ginulo ang buhok nito.
Ang cute mo talaga, happy to see you again kiddo.
Unti nalang tlaga magseselos na ako dito. Josh suddenly murmured.
Agad naman nabaling ang tingin ko dito.
Sige nga pano magselos ang isang Josh Cullen santos? Pabiro ko pa.
I kiss muna kasi kuya, gusto mo lang naman si ate Cryza eh. Sabat naman bigla ni Jiro.
I smirked.
Jiro ah, sinabihan na kita kanina wag kang pasaway ah, ikaw talaga ang daldal mo ngayon. Saway ni Josh
Hindi ka lang kasi makaporma na andito ako eh, oh siya doon na ako sa couch kuya, sambit nito na agad na lumipat sa couch.
Hayaan mo na nga yung kapatid mo ito naman, sagot ko naman kay Josh.
Agad nito hinawakan ang kamay ko.
I miss you, pasensiya Kana nung mga nakaraan busy ako, natambakan ako ng gawain Cryza, mahinahong sambit ni Josh.
Umiling iling ako, don't be sorry mas lalo kitang naiintindihan Josh, importante ang pag-aaral mo, hangga't okay tayong dalawa walang magbabago satin.
Thank you Cryza, i love you, I love you so much. Sagot nito sakin sabay halik sa kamay ko then hinagkan ako nito.
Dala ko yung camera na binigay niya kaya nagkayayaan kaming tatlo na kumuha ng litrato.
YOU ARE READING
1803 of Saying Iloveyou
FanfictionLife is to short to feel sorry, what you need is to enjoy and treasure every second, minutes and hours of our lives. Every drop counts. Hindi kita kakalimutan Josh, mahal na mahal kita, nag-promise kang hihintayin mo ko, Oo Cryza I promise..