After taking my diet meals, kinuha ko na ang gamit ko.
Mom alis na po ako!
Teka ang mga vitamins mo andito pa sweetie, sagot ni mom.
I sighed,
Then bigla nalang sumulpot si mom sa harap ko. Dala ang mga gamot at tubig.
Kinakalimutan muna ang mga gamot mo anak, and that's not okay, I gave you what you want so please be careful remember, anytime pwede kitang bawiin sa university.
So today I decided to get you a body guard.
Biglang nanlaki ang mga mata ko.
I shooke my head in disapproval.No! Mom?!
********
This is getting worst.
You don't have to follow me, if I said I'm okay, I'm okay you can go back home.
Nasa hallway na kami.
Cuz, mas okay yan na May bodyguard ka para incase of alam muna...
Sabat naman ni Andy.
Pabor na pabor sayo para anytime pwede ka mawala.
Naiinis kung sagot.
Ito naman, Andy murmured.
Hindi pa tayo bati no! Kung gusto maging okay tayo iwasan mo si Ken Suson sa araw na to, hindi yung hahabol habol ka sa lokong yun!
Mamaya niyan baka trip kalang ng manok na yun, itsura nun parang walang ka-sweetan sa buhay.
Hindi na naimik si Andy.
Pagpasok ko ng klase wala pa si stell. I took a deep breath.
Fast forward
Second subject na at mukhang absent talaga si stell.
Announcement!
The teacher uttered
Since August is the month of wika, we have a lot of activities held tomorrow.Una, Ang lahat ay kailangang magsalita lamang sa Filipino.
Pangalawa, magkakaroon ng debate, so I suggest na magselect na kayo ng kalahok.
Pangatlo, Dance contest, alam nio na yan, select the best national dance you knew.Blah blah blah blah...
Hindi na naglesson Ang teacher. So ngayon ang mga kaklase ko ang nagiingay para pumili ng isasalang para bukas.
Wala naman akong balak sumali kaya umalis na muna ako.
Wag Kana Pong sumunod sa rooftop lang po ako, gusto ko lang po magpahangin.
Sambit ko sa bodyguard ko.
Nanahimik lang ito at nagpaiwan sa baba.
Nung nakatapak na ako sa taas, i quickly took a deep breath inhale and exhale without observing my surroundings nakapikit pa ang mga mata ko.
Hayyy I love this fresh air... Pabulong ko sa sarili ko.Habang tumatama sa buong katawan ko ang preskong hangin.
So peaceful diba?
Agad akong natigilan at napalingon sa direksiyon ng nagsalita. Mabilis na nagbago ang templada ng paligid ko.
Nakatayo siya habang nakapamulsahan at nakatalikod sakin in a few distance. Sumasayaw ang mumunti niyang buhok sa hangin.
Ka-kanina kapa diyan?!
YOU ARE READING
1803 of Saying Iloveyou
FanfictionLife is to short to feel sorry, what you need is to enjoy and treasure every second, minutes and hours of our lives. Every drop counts. Hindi kita kakalimutan Josh, mahal na mahal kita, nag-promise kang hihintayin mo ko, Oo Cryza I promise..