Today is the 4th day ng pag-iwas ni Josh, and it made me sick, hindi na ako sanay na hindi kami nag-uusap ng masaya o kahit normal talk lang, I'm craving for him. Apat na araw na din akong tahimik na umiiyak sa kwarto kasi di ko masikmura yung lungkot. Sanay naman ako dati sa buhay na magisa Pero mula ng makilala ko si Josh about real schooling, everything have changed. And now I'm struggle kasi hindi na ako sanay...
That's why I decided at naglakas loob akong makipag usap sakanya, yun lang nakikita kong way para malaman at tanggapin kung ano mang kahihinatnan ng usapan. At para matapos narin ako sa pag-iisip.
Nasa rooftop na ako at hinihintay ko siyang dumating. Kahit walang assurance kung sisiputin niya ako.
After a minute, ramdam kong May yapak na papalapit sakin.
Whats that matter Cryza? Agad na tanong nito.
Nabuo agad ang kaba sa loob ko. Humarap ako sa kanya na nasa side ko lang.
Look, I know your a-avoiding me, panimula ko sa malungkot na tinig. I'm trying not to cry. But emotional na agad ako.
Hey, ano bang pinagsasabi mo Cryza, i already told you sobrang busy lang talaga ngayon. he said calmly.
I shooked my head,
No, wag muna i-ikaila kasi r-ramdam nito, i point out my chest. Naluluha na ako.
Cryza naman, yan ba paguusap natin? Sagot nito pero medyo nag-iba na ng tuno ng pananalita nito.
We, I need it Josh, kasi i can't handle how sad i am, umamin ako diba? Alam kong narinig mo yun, and it's the reason d————
Stop it Cryza, I don't want to talk about it,
Why not? I asked as the tears already poured into my face. Medyo nataasan ko rin ang pitch ng boses ko.
You know what this isn't good for you, you're too emotional right now baka himatayin ka Cryza, better stop crying and just forget what happened. He snapped.
The word "forget" broke my heart.
Forget about it? Ganun lang ba yun Josh? I.... I have feelings for you at sa ti-tingin mo mabilis lang yung
Mabura? Bagay lang na pwede ireset tapos wala na? Sana ganun na nga lang talaga, para hindi ko kailangang maguilty at maranasang iwasan ng taong naging rason ng ngi-ngiti ko.He took a deep breath.
Please stop right now Cryza, just don't make thing complicated for you. I'm telling you this is not the right place ang right time for that, I need to go back, I'm having a hard time too, please bear with me, may lesson pa kami.. better go back to your class as well Cryza please. Huling sabi nito saka ako nito iwan.
Pakiramdam ako ramdam ng buong katawan ko ang sakit.
************
Cryza, manood ulit tayo ng practice game nila, Gusto ko panoorin si Yani kasama siya sa team nila Josh, Andy said very excited.
Ayoko, gusto ko nalang umuwi Andy. Sagot ko naman na wala talaga sa mood.
Dali na Cryza, sa makalawa na ang finals at sa ibang school gagawin ang league hindi natin sila mapapanood.. sige na pleaseeee....nagpuppy eyes pa ito.
Wala din akong nagawa kundi sumama dito at titigan ng magdamag si Josh. Habang panay cheer si Andy kay Yani. Nakaupo lang ako habang siya nagtatalon talon... Kulang nalang sumali sa cheerdance.
Bigla naman akong napalingon sa mga cheer dancers. Si Dhia na pala ang Cheerleader.
I always wanted to be part of cheerleading squad before but it fades away. Lahat ng bagay na meron ako at gusto ko slowly fading away.
YOU ARE READING
1803 of Saying Iloveyou
FanfictionLife is to short to feel sorry, what you need is to enjoy and treasure every second, minutes and hours of our lives. Every drop counts. Hindi kita kakalimutan Josh, mahal na mahal kita, nag-promise kang hihintayin mo ko, Oo Cryza I promise..