1803 of Saying Iloveyou

🌷Chapter 44🌷

   Hindi ko mapigilang di maiyak, I'm crying silently para di ito magising sa mahimbing na pagkakatulog.

  His sleeping like a baby, hawak nito ang kamay ko. Nakatitig lang ako sa mukha  nito. Dito na siya natulog kagabi sa tabi ko. Hindi na nga sana siya papayagan ng dad ko but mom let him stay. Ilang oras nalang aalis na kami. And I didn't bother to wake him up. Halos nakalabas na lahat ng gamit ko same with the laggage of my parents.

  Lagi niya akong pinipwersa umalis agad pero pakiramdam ko ngayon ang higpit ng hawak niya sa kamay ko.

I wipe my tears.

I love you Josh ta-tandaan mo yan promise ba-balikan kita. Bulong ko sa tenga nito.

Anak, gisingin mo na siya andito na ang daddy mo, pupunta na tayo ng airport.  Pabulong na sambit ng mom ko.

  Tumango nalang ako kay mom na May kaunting kirot sa dibdib ko.

  Nagpunas lang ako ng luha ko. Pero the moment I started to shook him bumigay ako at bumuhos ng todo ang luhang nagpapabigat sa dibdib ko. Napahagulgol ako.

  Love gising na, aalis na ka-kami, Josh.

Agad itong nagising.

Huh? Aalis na kayo? Bakit ngayon mo lang ako ginising? Hey stop crying. Everything will be alright..

Pinunasan nito agad ang luha ko his still trying to be positive at the same time with a sweet smile.

  Sa-sasama kaba sa a-airport? I asked sniffing.

  Oo naman sasamahan ko pa kayo, ill be your driver for today Cryza. Nakangiti niya paring sabi.

Di na kami nagsayang ng oras at agad na binuhat ang mga gamit ko papasok ng kotse.

 

 

Nasa airport na kami, im still giving her a smile,

Magpagaling ka doon huh? Wag mo pababayaan ang sarili mo. Wag Moko alalahanin dito ah, tatapusin ko pag aaral ko para saiyo, para satin cryza, sambit ko dito, nakayakap lang ito sakin since bumaba kami ng kotse mahigpit na ang yakap sakin ni Cryza.

  Oo Josh,mamimiss kita, sana kayanin mong wala tayong communication, ma-magpapagaling agad ako pa-para mabilis akong ma-makabalik. Umiyak na naman ito.

Hindi kita kakalimutan Josh, mahal na mahal kita, nag-promise kang hihintayin mo ko, dagdag pa nito.

  oo Cryza, promise. Tama ng iyak Cryza, sabi ko pa dito. Maya maya pa tinawag na ang mga pasaherong aalis at kasama na sila dito.

  Aalis na kami Josh, magiingat ka lagi. Salamat sa lahat ng oras mo sa anak namin. Pano hanggang sa muling pagkikita, tito Zack said.
 
Napatango ako rito.

Mag-iingat di po kayo lagi. I answered

  Hanggang sa huling mga minuto na hawak ko ang kamay niya at papalayo na siya, halos ayaw ko siyang bitawan.

  See you soon Cryza I love you, I said with matching flying kiss and then our hands finally let go. Hanggang sa huling segundo di nawala ang tingin niya sakin humahagulgol siya.

Ang mga ngiting ipinakita ko sa kanya kanina has now turn to be a tears, nung nawala na siya sa paningin ko. pinipilit ko lang na ngumiti kanina kahit yung totoo ang bigat bigat na  ng dibdib ko, yung dahan dahan niyang paglayo sa kinatatayuan ko hanggang sa mawala ito sa paningin ko was the truth hurt me so much. Magisa kong binaybay ang daan. Tuyo na ang mga luha sa mata ko. Syempre kailangan kong maging masaya sa pag alis ni Cryza dahil yun ay para sa kabutihan niya.